Doel is zoek

[CGK<3]

Een doel zoeken lijkt me niet echt een oplossing. Je moet allereerst stoppen met zelfmedelijden hebben. Daarna moet je een beetje structuur in je leven creeeren, lekker ouderwets, Rust, Reinheid en Regelmaat.

[André]

Daarna moet je een beetje structuur in je leven creëren, lekker ouderwets, Rust, Reinheid en Regelmaat.

Voor zoiets kun je naar bijvoorbeeld een herstellingsoord, om even (6 a 12 weken) weer op de regelmaat te worden gezet, echter discipline mag je zelf 'voortzetten'..... (1 maar, tijdens de weken dat je daar bent (weekenden thuis) nope alcohol)

[CGK<3]

Daarna moet je een beetje structuur in je leven creëren, lekker ouderwets, Rust, Reinheid en Regelmaat.

Voor zoiets kun je naar bijvoorbeeld een herstellingsoord, om even (6 a 12 weken) weer op de regelmaat te worden gezet, echter discipline mag je zelf 'voortzetten'..... (1 maar, tijdens de weken dat je daar bent (weekenden thuis) nope alcohol)

Ik zou sowieso aanbevelen om zonder alcohol te leven.

[André]

Daarna moet je een beetje structuur in je leven creëren, lekker ouderwets, Rust, Reinheid en Regelmaat.

Voor zoiets kun je naar bijvoorbeeld een herstellingsoord, om even (6 a 12 weken) weer op de regelmaat te worden gezet, echter discipline mag je zelf 'voortzetten'..... (1 maar, tijdens de weken dat je daar bent (weekenden thuis) nope alcohol)

Ik zou sowieso aanbevelen om zonder alcohol te leven.

Ik ook nav de genoemde maten....

[Bertus87]

Ja ik snap goed wat jullie bedoelen enzo. Overigens is het niet zo dat er elke middag 10 flessen op mn bureau staan hoor. Soms is het ook wel eens een week niet zo, en dan opeens een week wel. Vaak alleen maar als ik depressief ben.

Het punt is dat ik eigenlijk helemaal geen zelfmedelijden wil hebben ik wil gewoon zijn zoals anderen zijn, maar dat lukt me niet. Zoals anderen, die wel werk hebben en gelukkig zijn, die een relatie hebben, dat is trouwens ook weer een verhaal apart maar oke.. Maar dat lukt me allemaal niet.

Daarnaast voel ik me ook nergens geschikt voor. De enige dingen waar ik mezelf geschikt voor voel, is sport. En daar kan k helaas vanwege mn principes niet mijn beroep van maken. De reden dat ik laat naar bed ga is, dat ik overdag toch niets te doen heb. En ik ook echt niks weet te doen.

Mijn angst voor een organisatie is dat anderen het dan te weten komen. Mijn depressiviteit en geen zin meer hebben komen ook deels ergens van het verleden. En daar ik toch al eigenlijk bijna niemand vertrouw zou ik dat helemaal erg moeilijk vinden...

[Saskia]

Hoi Bertuz,
Ik krijg een beetje het idee dat je je teveel doelen hebt gesteld: en een baan, en bezigheid, en gelukkig zijn en misschien ook wel een relatie en dat lukt allemaal niet. Maar goed, dat lukt niemand om dat allemaal tegelijk in orde te hebben als dat er eerst niet is. Maar als je dat wel verwacht, zoals jij volgens mij (onbewust) doet, is de teleurstelling alleen maar groter als later blijkt dat het weer niet gelukt is.

Als ik jou was zou ik proberen om een ding tegelijk te willen en dan ook nog iets wat echt haalbaar en te realiseren is. Relaties bijv. komen niet uit de lucht vallen... Maar als je je 1 doel voor ogen stelt, voor iedere dag of week een stapje bedenkt om dat doel te halen, dan zie je waarschijnlijk ook meer resultaat.
En daarbij: ga aan het eind van de week na of je de voorgenomen stap hebt uitgevoerd. Zo ja, prima, wees trots op jezelf! Zo nee, spoel ff terug en probeer erachter te komen waarom niet en maak voor de volgende week een kleiner stapje. Klinkt misschien wel een beetje schools allemaal, maar 'k weet dat 't werkt!

Enne, wat een organisatie betreft: wij weten het nu toch ook? En die mensen zijn er ook niet voor Piet Snot. En als je zelf al aangeeft dat er bepaalde oorzaken vanuit het verleden zijn waar je schijnbaar zelf niet mee uit de voeten kan, klop dan gerust bij die mensen aan!

Niet denken welke moeite het je nu misschien allemaal gaat kosten, maar wat het je voor straks gaat opleveren!
Sterkte ermee!

[André]

Ik ben 'slechts' ervaringsdeskundige, maar als ik de quote hieronder lees krijg ik de indruk dat het misschien een idee is, met hulp (anders lukt je dat niet) je gevoel voor eigenwaarde eerst te gaan 'herstellen'
Daarna komen de dingen in de onderstaande quote aan de 'beurt'.

Zoals anderen, die wel werk hebben en gelukkig zijn, die een relatie hebben, dat is trouwens ook weer een verhaal apart maar oke.. Maar dat lukt me allemaal niet.

[Smurffie]

Om nu gelijk allerlei hulpinstanties in te schakelen, lijkt me een beetje overdreven. Ik zou eerst zelf proberen om er iets van te maken. Dat klinkt eigenwijs, maar bij zo'n organisatie vragen ze toch al snel of je zelf al iets geprobeerd hebt.

Zoals een aantal mensen hierboven beschreven hebben; begin met kleine stapjes. Toen ik zelf die gedachten had, (waarvan ik zei dat ik ze van jou herkende), ben ik om te beginnen op kamers gegaan. Thuis werd ik gek van mezelf. Verveelde me, want ik hoefde niets te doen. Ik werkte 3 dagen in de week, de andere dagen hing ik doelloos achter de pc. Op zondag mocht ik niet op internet, dus ging ik naar de kerk en lag de rest van de dag op bed. Ik baalde ervan dat ik geen ruk uitvoerde, nergens zin in had en ga zo maar door. Toen ben ik dus op kamers gegaan, waarvan ik van tevoren wist dat dat zou betekenen dat ik rekening moest gaan houden met anderen. Je zit met meer mensen in een huis. Ik wist dat je allemaal je taken zou hebben. Taken betekent verplichtingen, aan verplichtingen heb ik een gigantische hekel. Tòch heb ik de stap genomen, omdat ik besefte dat verplichtingen de enige manier zijn om ritme te krijgen. Bovendien ga je met een voldaan gevoel slapen als je je het apezuur geboend hebt in de keuken, of eens lekker uitgebreid hebt gekookt, wat gewaardeerd wordt door je huisgenoten.

Eenmaal gewend op kamers, heb ik mezelf een volgend doel gesteld. Leren. Mijn hele leven op de markt? Ammenooitniet. Zodoende ben ik gaan leren en ook gewoon blijven werken ernaast. Stel dàt ik niets met dat diploma doe, je hebt je tijd wel nuttig besteed. En of je er nu iets mee doet of niet, je leert er altijd van.

Geen dingen tegelijk doen. Waarschijnlijk was er niets van terecht gekomen als ik tegelijk was gaan leren en op kamers was gegaan.

Beetje bij beetje kom je vooruit. Je hoeft niet meteen op de bovenste trede van de ladder te gaan staan. Een ladder zou geen ladder zijn als deze bestond uit één trede. Zie je?

[Jort]

Wat doe je hier eigenlijk nog op aarde, waarvoor ben ik geschapen. Om God te eren, ja maar waar moet ik dat dan in doen. Ik vind geen enkel werk leuk, voel me angstig eenzaam. Je gaat erg laat naar bed, heb geen ritme in je leven, voelt je eigenlijk een niksnut. Niet het lef hebben om te solliciteren, want stel je voor dat je afgewezen word. Het hoeft voor mij ook allemaal niet meer, ik wil toch nooit trouwen want ik vertrouw niemand en ook mezelf niet.

- Wie herkent zich hier allemaal in??

- En hoe kun je het oplossen???

Ik herken sommige dingen in jouw verhaal wel. Ook de angst om afgwezen te worden bij sollicitatie, waardoor je niet de dingen doet die je wel zou kunnen. Wat dan weer je gevoel van eigenwaarde omlaag haalt. Maar zelfmedelijden helpt niet.

Het komt er op neer om erg goed te zijn voor jezelf. Dat maakt het leven zoveel aangenamer.

En een baan zou je echt helpen...heb je meer levensinvulling en dat kan dan toch ervaren worden als de bestemming die God geeft.

[Jort]

Om nu gelijk allerlei hulpinstanties in te schakelen, lijkt me een beetje overdreven. Ik zou eerst zelf proberen om er iets van te maken.

helemaal eens! Verstandig, net als de rest van je posts (in dit topic ).

[Nels]

Heel erg herkenbaar Bertuz, de dingen die je zegt, zo denk ik ook wel erg vaak. Zijn gedachtes die nogal samenhangen met depressie gevoelens.

Je zou kunnen proberen om niet alles als een groot geheel te zien, maar alles wat meer opsplitsen en daardoor kleiner maken. Bijvoorbeeld:
- Je vindt geen enkel werk leuk of je voelt je nergens geschikt voor, behalve sport. Probeer eens een lijst te maken, met misschien nog meer dingen die je leuk vindt of je een goed gevoel geeft en daar van uit met je mogelijkheden kijken, wat je daar mee kan. Je vindt dat je voor sport geschikt ben, behalve als prof. sporter kan je ook nog op allerlei andere manieren daar uitvoering aan geven, noem maar iets als gymleraar of fitness-instructeur. Kijk naar de kwaliteiten, die jij net als een ieder ander heeft, en bedenk wat je er mee kan doen of hoe je ze het beste kan inzetten. Als je ergens goed in ben en je kan die kwaliteit tot tevredenheid inzetten, zal je dat zeker ook een beter gevoel geven (zelfwaardering).
- Je vertrouwt niemand meer. Waardoor komt dat of is dat gekomen? Of is het net als geen lef hebben voor solliciteren, angst voor afwijzing? Of is het faalangst? Als je dat voor jezelf duidelijk hebt, dan kan je ook daar aan werken, in een of andere therapie als je dat nodig acht. Of als je dat niet weet, zou je daar eventueel met een hulpverlener ook achter kunnen komen.

Ik vind het trouwens, dat je wel veel vertrouwen hebt in andere mensen, om dit zo in het openbaar te laten zien en door iedereen te laten bespreken.

[Aragorn]

Je zou kunnen proberen om niet alles als een groot geheel te zien, maar alles wat meer opsplitsen en daardoor kleiner maken.

The White Stripes - Little Acorns

When problems overwhelm us and sadness smothers us where do we find the will and the courage to continue? Well the answer may come in the caring voice of a friend,a chance encounter with a book, or from a personal faith.
For Janet help came from her faith, but it also from a squirrel. Shortly after her divorce, Janet lost her father, then she lost her job.
She had mounting money problems. But Janet not only survived she worked her way out of despondency and now she says, life is good again. How could this happen? She told me that late one ??? day when she was at her lowest she watched a squirrel storing up nuts for the winter, one at a time he would take them to the nest. And she thought, if that squirrel
can take care of himself with the harsh winter coming along, then so can I. Once I ripped my problems into small pieces I was able to carry them,just like those acorns, one at a time.

Take all your problems
And rip 'em apart
Oh Oh Oh
Carry them off
In a shopping cart
Oh Oh Oh

And another thing you
Should've known from the start
The problems in hand
Are lighter than at heart

Be like the squirrel, girl
Be like the squirrel
Give it a whirl, girl
Be like the squirrel

And another thing
You have to know in this world
Cut up your hair
Straighten your curls
Well you problems
Hide in your curls

[Technico]

Ja ik snap goed wat jullie bedoelen enzo. Overigens is het niet zo dat er elke middag 10 flessen op mn bureau staan hoor. Soms is het ook wel eens een week niet zo, en dan opeens een week wel. Vaak alleen maar als ik depressief ben.

Mijn motto is: drink nooit alleen

Niet alleen gekheid, ik denk dat het fijn is om op dat soort momenten lieve mensen om je heen te hebben.

[Cisca]

Niet alleen gekheid, ik denk dat het fijn is om op dat soort momenten lieve mensen om je heen te hebben.

Tja, die moeten er dan wel voor hem zijn, 'k heb niet begrepen dat het geval is

[Riska]

Vorig jaar was er een periode, dat er niets was. Geen enkele taak die ik moest vervullen. Ik was altijd 's morgens vroeg op een school om te helpen lezen, maar aangezien de methode omgegooid werd, was ik niet meer nodig.
Het gaf je de idee, dat je niks meer waard bent, want ze hebben je niet nodig. De depressie die eraan zat te komen - wegens vooral ook andere dingen - begon grip op me te krijgen. Tot ik gevraagd werd om te helpen bij het lezen van de kleintjes uit groep 3. Dus: nu weer vier van de vijf dagen 's morgens op tijd mijn bed uit, want ik word geacht, om half 9 een groep kinderen te begeleiden bij het lezen.

Wat ik je ten stelligste aanraad is wat je ook al eerder is aangeraden: ga om te beginnen iets van vrijwilligerswerk zoeken. De link is hier al neer gezet en vaak hebben plaatselijke gemeenten ook wel iets van een vrijwilligerspunt. Het geeft je het gevoel dat je weer ergens nodig bent. En let wel: vrijwilligerswerk betekent geen vrijblijvendheid. Als je je verbindt tot iets heeft dat verplichtingen.
Het is nog goed voor je cv ook. Zo was voor mijn zoon al een pre in zijn cv dat hij zich al jaren en jaren inzet voor scouting.

Daarnaast zou ik me er niet voor schamen hulp te zoeken bij maatschappelijk werk bv. Ik krijg de indruk dat je het gevoel hebt niet goed te functioneren, omdat er dingen uit het verleden meespelen. Soms krijg je er zelf de vinger niet op. Praat eens met iemand van het m.w. en misschien dat het je een grote steun kan geven.

Maar vooral: zorg dat er iets of iemand is, die je nodig heeft - dat is goed voor een stuk eigenwaarde...