uitermate lastig. Ik denk dat het grotendeels in je hoofd zit, en dat het belangrijk is wat jij ermee doet.
Natuurlijk zal het blijven kwetsen, altijd. Denk ik.
Maar het gaat erom dat je het accepteert, dat je het een plaats geeft, en uiteindelijk inderdaad een klein beetje negeert. Kijk een andere kant op.
Helaas, het is niet anders. Jij had het misschien kunnen zijn, die ander. Maar zo is het niet gelopen. Spijtig misschien. Maar ook het leven van je ex gaat door.
Wie weet krijg jij ook wel een nieuwe partner, en misschien heeft je ex daar dan ook moeite mee.
Want het geval is denk dat je je ex nogsteeds als een deel van jezelf ziet. Iets wat van jou is. En dan kan je het niet goed verwerken als je datgene wat jij zo goed kent, wat van jou is, "gebruikt" worden door iemand anders. Misschien een soort jaloezie.
In elk geval een emotie die vreemd is.
Zelf kan ik er nooit goed tegen als ik mensen die ik goed ken klef zie doen met hun partner. Kijk ik liever even een andere kant op.
Maar na verloop van tijd went het denk ik wel. Het gaat erom hoe je het een plaats geeft, hoe je het oppakt, benadert, verwerkt.
