wimvers schreef:ik vind het altijd zo verschrikkelijk dat er zo schandalig weinig mensen bij ons aan het avondmaal gaan, terwijl ze wel belijdenis hebben gedaan, hebben ze dan GOD niet gezocht na hun belijdenis! kan iemand mij daar iets meer over vertellen?
Belijdend lid zijn, en geen avondmaal vieren is een combinatie die in principe niet kan, als je het volgens de bronnen bekijkt.
Wie niet bekeerd is, kan geen belijdenis doen, want die persoon heeft geen geloof.
Voor wie belijdend lid is, is er simpelweg geen ruimte om als onbekeerde te leven.
Dat dit in bevindelijk-gereformeerd Nederland veelal anders toegaat, is een afwijking van de oorspronkelijke principes. Ik denk dat dat te maken heeft met het loskoppelen van de gemeente en Gods verbond. (En de afwezigheid van besef/kennis van wat Gods verbond inhoudt.)
Verder speelt hierin ook een merkwaardig loskoppelen van het rationele en het emotionele wat het geloof betreft. Met het verstand zou je dan wel kunnen geloven, maar met het hart nog niet. Maar dat is nou juist niet iets gewoons, maar iets heel raars. Ik heb het best wel eens horen zeggen door een onkerkelijke: "Er zal wel iets zijn", maar zelf wil die persoon daar geen consequenties uit trekken. Ik kan dus moeilijk zeggen dat dat onmogelijk is, maar om het als een soort van regel te hanteren in de gemeente, dat is ook onbijbels. Want de Bijbel brengt die merkwaardige scheiding niet aan op die manier. De Bijbel is wat dat betreft lang niet zo 'schizofreen' als het denken van velen in de bevindelijk-gereformeerde gezindte.
