Maarten schreef:Ik vind het zeker wel een boeiende gedachte van Jozz, toch gaat hij wel een heel aantal dingen voorbij, die juist wezenlijk zijn in een relatie.
Ok, ik zal het een en ander uitleggen/verduidelijken.
Een relatie van liefde houdt in dat er niets tussen de twee partijen staat. Geen zonde dus, die moet wel beleden worden (zoals dat ook in het dagelijks leven het beste is in een relatie.)
Daar ben ik het mee eens.
Het is geen relatie met gelijkwaardige personen. Het gaat om een relatie tussen enerzijds een almachtig rechtvaardig God en anderzijds een zondig en gevallen schepsel. De relatie is in de eerste plaats Schepper-schepsel. De totstandkoming van een relatie waarbij God je Vriend is is wel een groeiproces. Zoals je ook niet gelijk trouwt als je verkering hebt.
Daar ben ik het ook mee eens. God is niet zomaar iemand. Hij is wel God. Ik beschouw Hem niet als "vriendje" ofzo. Hij is en blijft een heilig God. Dat klinkt allemaal behoorlijk afstandelijk. Er staat in de Bijbel echter ook dat Hij je vader wil zijn.
De relatie bestaat bij de goodwill van God en niet bij de goodwille van de mens. De mens is ontrouw maar God is trouw. Dit te beseffen maakt nederig en klein.
Dat doet mij beseffen wat een groot God wij hebben dat hij naar mij persoonlijk omziet.
Een relatie van liefde maakt dat je niet alleen de Persoon liefhebt, maar ook doet wat Hij wil. Zijn geboden onderhouden dus. Dat is niet wettisch, maar een uiting van het geschreven zijn van Gods wet in je hart (ps. 119)
Ik probeer ook de geboden te onderhouden en beschouw dat niet als wettisch. Volgens mij zijn er dus mensen die er allerlei regeltjes op na houden, waardoor ze hun leven eigenlijk moeilijker maken als het in werkelijkheid is. Een aantal voorbeelden:
-niet op zondag buiten mogen komen, behalve om naar de kerk te gaan.
-geen gebruik maken van auto of fiets op zondag waardoor men 20(10 heen en 10 terug) km moet lopen naar de kerk.
Dat waren wat kanttekeningen bij de woorden van Jozz.
Dat waren wat opmerkingen bij de woorden van Maarten.