pol schreef:Mijn man heeft nog geen belijdenis gedaan. Nu wordt er door vrienden, predikant, kerkraad etc. verschrikkelijk aangedrongen dat hij dit moet doen. Terwijl hij de meerwaarde hiervan niet ziet. Hij zegt: je moet elke dag ahw belijdenis doen. En daarbij speelt ook een rol dat mensen bij ons in de kerk heel snel belijdenis doen en hier niet naar gaan leven bijv. dronkenschap, discobezoek, alles- mag-en- kan-houding, een keer naar de kerk per zondag is toch best, en verder een heel slap geestelijk leven.
Als je dit dus tegen bovenstaande personen zegt wordt dat nog soort goedgepraat zo van: dat moet iedereen toch zelf weten. Wij zeggen dan: leef je tot eer van jezelf of tot eer van God? Dan wordt er nog wat gemummeld en er wordt gezwegen. Als we bijv. Collossenzen 3 lezen moet er toch wat veranderen in je leven en dat missen we veel bij mensen die toch belijdenis doen in de kerk.
Heeft belijdenis meerwaarde als je er niet naar leeft?
Volgens mij is belijdenis doen ook vooral een begin van het in het openbaar belijden van Zijn Naam. Dan doe je het (voor het eerst) in het openbaar, in de gemeente. (Zodat de gemeente je ook kan bijstaan en jij de andere leden). En daarna (en mogelijk ook daarvoor) doe je het elke dag opnieuw.
Het lijkt me dat als je in de wereld voor Zijn Naam wil strijden je dat ook in de gemeente wil laten horen en ook daar daadwerkelijk als lid je steentje bij wil dragen.
