Berichtdoor Klaas » 14 mar 2003 09:33
Het leuke van een forum is dat bepaalde onerwerpen geregeld terugkomen. Onderstaande schreef ik een tijd terug als reactie op het standpunt van Vreugdenhil in de vraag en antwoord rubriek. Komt ie.
Vreugdenhil zet in met het intrappen van een open deur: "Ten eerste, als je buiten Christus bent is alles mis en in gevaar."
Wellicht een waarheid als een koe, maar ik zie even niet in waarom dit nou specifiek bij een vraag over muziek genoemd moet worden. Je kunt elke vraag immers wel met dit voorbehoud beginnen? Maar goed, ik zal niet op elke slak zout leggen...
Wat daarop volgt is wel op muziek te betrekken, ook al raakt het aan veel meer zaken: "Vaak houden we ons zelf voor de gek, door bijvoorbeeld als we een muzieksoort te gek vinden en we horen daar ook nog door ons goedgekeurde teksten in, dan denken we dat het God wel behagen kan.Maar we keren de zaak dan eigenlijk om. Eigenlijk moet het zo zijn dat we verwonderd en vervuld zijn met de liefde tot de Heere en dat we vanuit die gestalte muziek luisteren en spelen tot Gods eer."
Hij onderbouwt dit met 1 Korinthe 10:31: "Hetzij dan dat gijlieden eet, hetzij dat gij drinkt, hetzij dat gij iets anders doet, doet het al ter ere Gods."
Alweer een waarheid als een koe, maar....ik heb een tweetal bezwaren bij deze insteek. Mijn eerste bezwaar is vooral van praktische aard. Hoe moet ik me dat voorstellen: vanuit het verwonderd en vervuld zijn van de liefde tot God muziek luisteren? En waarom moet het zo hoog gespeeld worden? Persoonlijk luister ik naar muziek omdat ik van muziek geniet. Ik vind het gewoon lekker, om het maar eens simpel te zeggen. Net zoals ik een wijntje of een gebakje op zijn tijd 'gewoon lekker' vind. Geen mens echter die me verteld, dat ik van dat gebakje moet genieten vanuit een gestalte van verwondering en vervuld zijn van Gods liefde... Groot kans dat iemand er aanstoot aan zou nemen als ik dat zo zou zeggen. Die kans is helemaal groot als ik die gestalte van verwondering en vervuld zijn van Gods liefde zou betrekken op de lichamelijke liefde tussen man en vrouw. "Ik heb gisteravond gevreeën tot eer van God", hoor je het jezelf al zeggen? Niet dat dat niet kan, om misschien zelfs wel moet, maar het klinkt enigszins bizar om dat zo expliciet als voorwaarde te noemen.
Ik herinner me nog een bijbelstudie met ds. Baas of Baars (dat vergeet ik steeds), waarin deze de vraag stelde of je een gezelschapsspel kon spelen tot eer van God. Er waren er maar weinig die dachten dat dat mogelijk was, maar volgens de dominee kon dat prima. Paulus roept ons immers op om ALLES wat we doen tot eer van God te doen? Hoe dat dan werkt: een spel tot eer van God doen? Ik weet het niet, maar ik geloof vast dat als ik op de jeugdclub een spel met de jongelui doe, dat dit dan tot eer van God is. Als je dus zou stellen dat ook het luisteren van muziek tot eer van God moet zijn, dan kan ik daar prima in mee. Het wordt alleen een beetje vreemd als je dat expliciet als voorwaarde gaat vermelden: en nu ga ik tot eer van God muziek luisteren. Of: nu ga ik tot eer van God dit gebakje eten....
Ik bedoel dat helemaal niet spottend, maar ik wil enkel aangeven dat blijkbaar het luisteren naar muziek van een heel andere orde is. Waarom dat zo is vermeldt Vreugdenhil jammer genoeg niet...
Mijn tweede bezwaar is wat theologischer. Vreugdenhil stelt verderop nl: Verder ben ik van mening dat God niet geëerd wil worden met een muzieksoort die de duivel veelvuldig gebruikt om miljoenen mensen gemeenschap te laten hebben met de duisternis.
Juist in het licht van 1 Kor. 10 is dit een vreemde uitspraak. Op het eerste gezicht misschien niet: dat God van zo'n muzieksoort niet gediend is, zou je je voor kunnen stellen. In 1 Kor. 10 betoogt Paulus m.i. echter precies het tegenovergestelde. Hij heeft het daar o.a. over vlees dat geofferd is aan de afgoden. In de lijn van Vreugdenhil zou je dan verwachten dat Paulus zou zeggen: "Verder ben ik van mening dat God niet geëerd wil worden met vlees dat de duivel veelvuldig gebruikt om miljoenen mensen gemeenschap te laten hebben met de duisternis."
Dat vlees is gewijd aan afgoden en daarmee ten diepste aan Satan, nietwaar? Wat zou er logischer zijn dan het eten van dat soort vlees te verbieden? Vreemd genoeg is dat niet wat Paulus zegt. Hij stelt dat het geen probleem is om dat vlees te eten. Als je met een oprecht geweten dat vlees kunt eten, doet dat niets af aan de eer van God. Of je nou wel of niet eet, stelt hij, doe het tot eer van God.
Ik ben benieuwd naar de Vreugdenhils motieven om de strekking van Paulus' uitspraak 180 graden om te draaien. Of denkt hij soms dat door de heidense offerdiensten Satan de mensen niet probeerde te strikken? M.i. maakt Paulus hier duidelijk dat het niet om het ding an sich gaat (of dat nu vlees is of een muzieksoort), maar om de reden en de manier waarop je het gebruikt. En dan zijn we weer terug bij die houding die we eerder noemden...
Nog wat kleine bezwaren tot besluit.
Vreugdenhil: Al deze muzieksoorten leiden bij de meeste mensen in de wereld tot grof drank- en drugsmisbruik en een goddeloze levensstijl.
Dat lijkt me een gedurfde uitspraak. Drank- en drugsmisbruik gaan inderdaad vaak samen met diverse muzieksoorten. Maar om nou te zeggen dat die muziek de oorzaak is van dat misbruik? Dat lijkt me een pseudo-wetenschappelijke bewering, die verdraaid lastig te onderbouwen zal zijn.
Vreugdenhil: Muzikanten uit Amerika die tot geloof zijn gekomen waarschuwen zeer nadrukkelijk dat er in hedendaagse muziekstijlen (zoals hiervoor genoemd ) demonische krachten aan het werk zijn.
Ik zal niet ontkennen dat dergelijke demonische machten gebruik maken van bepaalde muziekstijlen. De vraag is echter of dit het gebruik van deze muziekstijlen per definitie uitsluit. Er zijn voldoende muzikanten uit Amerika die die demonische machten net zo goed onderkennen, maar toch van mening zijn dat ze met moderne muziek God kunnen eren. Zijn deze artiesten dan misschien nog nooit écht tot geloof gekomen?
Vreugdenhil: Natuurlijk zullen er groepen (band's) zijn die het echt menen met bijvoorbeeld gospelrock of gospelhouse, enz. Maar naar mijn bescheiden mening is het heel gevaarlijk. Het is als het lopen op het randje van de afgrond.
Jammer dat hij niet aangeeft waarom het, naar zijn bescheiden mening, lopen op het randje van de afgrond is. Zijn er zo veel gevallen bekend van mensen die door b.v. christelijke rockmuziek onder invloed van Satan zijn gekomen? Of bedoelt hij misschien dat de stap van gospelrock naar 'gewone' rock niet zo groot is, met alle gevolgen van dien? Daar zou ik me nog wat bij voor kunnen stellen, maar waarom noemt hij dat dan verder niet? De argumenten die hij wel naar voren brengt zetten volgens mij weinig zoden aan de dijk.
Tenslotte: het gaat me er niet om Vreugdenhil aan de gospelrock te krijgen. Als hij het gevoel heeft dat hij daar beter van vandaan kan blijven, dan lijkt me dat voor hem de beste weg. Een ieder zij voor zichzelf ten volle overtuigd... Maar breng dan niet je persoonlijke mening als een objectief bijbels te onderbouwen standpunt, dat gaat me net een stapje te ver...
Groet,
Klaas
the words are what you trusted
but the eyes have final say
now you still got the devil left to pay
