Arthur,
Blijkbaar ben je niet echt gecharmeerd van mijn bijdrage. Maar zeg nou zelf, wat moet ik nou met de uitspraken van iemand die ze zelf bestempeld als 'totaal zinloos'? Moet ik daar serieus op ingaan? Als ik dan ook nog eens zie dat je jezelf (in ieder geval schijnbaar) tegenspreekt en ik de verbanden die je legt niet zie?
Als jij meent dat je bijdrage toch meer is dan 'totaal zinloos' ben jij in feite aan zet om toe te lichten wat je bedoelt. Maar wellicht vind je het het ook weer flauw als ik de bal bij je terug leg. Ik zal dan ook je berichtjes voorzien van commentaar.
Arthur:
Van God uit is die deling geen gevar.
Van wie uit dan wel? In je bericht hiervoor gaf je aan dat er kans was op een soort burgeroorlog binnen God. Gods eigenschappen riepen om verschillende dingen. Dat lijkt me toch geen eenheid.
Arthur:
Zijn overleven heeft nooit ter discussie gestaan.
Jij zegt zelf dat de verzoening nodig is voor Zijn bestaan.
Arthur:
De onmogelijkheid van God om van zijn voetstuk te vallen is een axioma.
Een axioma dat we delen neem ik aan?
Arthur:
Het is een ontleding van menselijke kant.
Ik weet niet of het een ontleding is. Een axioma is volgens mij eerder een fundament dan een ontleding. Vanuit dat fundament van Gods onwankelbaarheid leid ik af dat de door jou gesuggereerde val van God onmogelijk is. Dat is precies andersom.
Arthur:
Een samenloop van omstandigheden die wel aantoont dat het verlosiingswerk van Christus een werk van God is, dat hoe dan ook, nooit in het honderd lopen kon.
Deze zin begrijp ik werkelijk niet. Hoezo samenloop van omstandigheden? Dat klinkt me in de oren als een eufemisme voor 'toeval' en ik geloof niet dat daar bij God sprake van is. Hier blijkt duidelijk dat je het over zuiver hypothetische mogelijkheden hebt. Je hebt het over de hypothetische mogelijkheid dat God Zijn eer zou verliezen, maar eigenlijk is dat onmogelijk want Zijn werk faalt niet. Ik heb het niet zo op dat soort hypotheische veronderstellingen.
Arthur:
Ik geef toe dat ik een beettje ketters ben, het is dan ook gewoon een gedachtegang waar ik verder voor mijn persoonlijk belijden geen consequenties uit trek.
Dit is volgens mij je reinste onzin. In je hart ben je overtuigd van A maar je belijdt B? Wat dat betreft je je waarschijnlijk een God naar je eigen beeld geschapen.
Arthur:
Met mijn stellingen heb ik getracht het complot en de opzet van de duivel te ontrafelen.
En je verhaal bevatte zoveel onzin over God dat ik het niet serieus kan nemen. Wellicht dat de duivel zo dom is om te denken dat God zou kunnen vallen, maar zelfs dat betwijfel ik.
Arthur:
Nogmaals: de causaliteiten die ik stel zijn absoluut niet aan de orde.
Weer zo'n zin waar ik alleen maar vraagtekens bij kan stellen. Je stelt iets maar eigenlijk is het onzin? Waarom stel je het dan in de eerste plaats?
Arthur
: Ik spreek mezelf echter niet tegen, ik ben geen Marcionist ofzo,
Er zijn een heleboel mensen die zichzelf tegenspreken. Of er nog Marcionisten zijn weet ik niet eens. Is dit weer zo'n causaal verband dat er niet is?
Arthur:
Uit mijn stelling volgt idd een vreemde conclusie: namelijk dat wanneer God de mensheid had laten vallen, Zijn Goddelijkheid ook in het geding zou zijn gekomen.
Als, als, als Arthur. 'Als God de mensheid had laten vallen' Maar dat kan niet omdat God dan geen God zou zijn. Keer het nou gewoon om: God laat de mensheid niet vallen, juist omdat Hij de God is die Hij is!
Arthur:
Toch is mijn gedachtengang echt niet nieuw!
Oudheid is geen garantie voor juistheid.
Arthur:
Hij is laat scholastisch gebaseerd
Het is juist dat (laat-)scholastieke Godsbeeld waar door Kuitert en consorten kritiek op wordt geleverd. Ik geloof ook dat dat terecht is. De scholastiek beredeneerde niet zelden zaken vanuit hypothetische uitgangspunten. Ik begin liever bij God zoals Hij zich openbaart. Liever een God van 'vlees en bloed' dan een hypotethisch denkkader.
Arthur:
op het denken van Bernhard van Clairveaux, die ook binnen de reformatorische kerken nog aanzien geniet, die ook die roepende eigenschappen in God ten tonele brengt.
Prachtig dat die beste man nog steeds aanzien geniet binnen bepaalde kerken. Helaas zegt me dat niet zoveel.
Arthur:
Misschien moet je zijn preek over psalm 85 eens gaan lezen.
Heb je die zo beschikbaar?
Arthur:
Omdat men in de synthese van deze niet komen kan, daarom wordt er een liefdevol God gecreeert die Zij eigen eer als bijzaak ziet.
Dat is je reinste onzin. Natuurlijk draait het om de eer van God. De vraag is echter wat we ons dienen voor te stellen bij dat begrip 'eer van God'. Dat is wat ik met deze serie wil onderzoeken. Als je bovenstaande aandachtig gelezen hebt zul je gezien hebben dat de 'eer van God' gezien als iets
in God zelf nogal wat problemen oplevert. Jouw visie stuit op precies diezelfde problemen.
Arthur:
God is wel degelijk egoistisch! Gelukkig wel! Als hij zichzelf eens op de tweede plaats zou zetten?
Als Jezus Christus daadwerkelijk het beeld van God is dan is God dus per definitie degene die zichzelf niet op de eerste plaats zet.
Groet,
Klaas
En hoe rijm je dat met het feit dat God ons oproept om juist NIET egoistisch te zijn (zie de openbaring van Jezus over God Zijn Vader?)
