Depressiviteit genetisch bepaald?

[18293]

Inderdaad, dat mag jij jezelf niet eens aandoen! Dat het allemaal jouw schuld is, maar hier is niets genetisch bepaald. Zie je niet dat dit komt door de omstandigheden met je moeder, vader, familie en vrienden?
Maar misschien komt dit allemaal wel van God, verder zeg ik er helemaal niets over. (ik hoop dat je me goed begrijpd en ik wil je al helemaal niet verketteren)

Izak,

[Aragorn]

Er zijn inderdaad wel tabletten voor maar die onderdrukken alleen maar bepaalde stoffen in je lichaam zodat je anders reageert maar ze genezen niets! want dat zit in je hoofd!

Precies. En hoe komt het dat sommige stoffen in het hoofd van de een meer voorkomen dan in het hoofd van de ander (en diegene dus gevoeliger is voor depressies)? Juist: je biologische vormgeving en dus je genen.

Verschillende mensen reageren verschillend op dezelfde omstandigheden. Dat is afhankelijk van hun karakter en hun aanleg, en ja, dus weer (oa.) hun genen.

[Gershwin]

Het lijkt me dat je vooral rust nodig hebt nu... Je hebt veel meegemaakt, eigenlijk alleen maar logisch dat je nu depri bent. Het zou raar zijn als je het niet was, bij wijze van spreken. Zeker ook omdat je, naar ik ongeveer begrijp, niet geheel op eigen benen stond maar door je ex gedragen werd. Je moet weer opnieuw met je leven beginnen, dat vraagt gewoon erg veel energie... Geef jezelf rustig de tijd om tot jezelf te komen en weer stabiel te worden, zonder gelijk te wanhopen 'ik zal wel altijd depressief zijn'. Veel sterkte in elk geval!

[Rock-G]

Maar misschien komt dit allemaal wel van God, verder zeg ik er helemaal niets over. (ik hoop dat je me goed begrijpd en ik wil je al helemaal niet verketteren)

Ja, zo zou je het ook kunnen zien. Het eronische is echter dat ik niet meer naar de kerk ga júist omdat ik niet geloof dat een God van liefde mensen dit aan zou willen doen. En het begrip 'erf-zonde' verwerp ik helemaal ten ene malen.

[essieee]

Maar misschien komt dit allemaal wel van God, verder zeg ik er helemaal niets over. (ik hoop dat je me goed begrijpd en ik wil je al helemaal niet verketteren)

Ja, zo zou je het ook kunnen zien. Het eronische is echter dat ik niet meer naar de kerk ga júist omdat ik niet geloof dat een God van liefde mensen dit aan zou willen doen. En het begrip 'erf-zonde' verwerp ik helemaal ten ene malen.

Misschien wil God jou wel terug hebben, wat misschien, ik weet het zeker.....


(sorry ik kon het niet laten)

[Cisca]

Maar misschien komt dit allemaal wel van God, verder zeg ik er helemaal niets over. (ik hoop dat je me goed begrijpd en ik wil je al helemaal niet verketteren)

Ja, zo zou je het ook kunnen zien. Het eronische is echter dat ik niet meer naar de kerk ga júist omdat ik niet geloof dat een God van liefde mensen dit aan zou willen doen. En het begrip 'erf-zonde' verwerp ik helemaal ten ene malen.

Misschien wil God jou wel terug hebben, wat misschien, ik weet het zeker.....


(sorry ik kon het niet laten)

Essieee, dat begrijp ik van je, maar, persoonlijk kan ik me wel vinden in die reactie van Rock-G, dat was ook mijn conclusie

Een god, almachtig, rechtvaardig, dat is niet, wat ik ervaren heb, vandaar dat ik dat niet meer geloof

[Gershwin]

Laten we proberen deze discussie even gewoon op psychologisch vlak te houden, en niet de discussie te gaan voeren of (een) God hier een bedoeling mee heeft...

[Riska]

Depressiviteit is zeker weten voor een deel genetisch bepaald.
De ene persoon kan allerlei dingen aan, de ander raakt van diezelfde dingen depressief.
In mijn ouders was duidelijk sprake van een melancholische aanleg, hetgeen betekent dat bepaalde gebeurtenissen tot een depressie zouden kunnen leiden. Die melancholische aanleg hebben we allemaal in het gezin geërfd.
Denk positief etc. is wat bij een echte depressie niet doordringt. Er zijn veel adviezen, vaak van mensen die in feite geen notie hebben van wat een diepe depressie betekent.
Omdat soms niet duidelijk is waar een depressie vandaan komt is het inderdaad goed dat naar het verleden gekeken wordt. Soms zijn dingen zo verstopt, dat je er geen idee van hebt, dat het je huidige leven beïnvloedt. Een gebeurtenis die blijkt diep tot in de volwassenheid door te werken is bv. het verlies van een ouder op heel jonge leeftijd. Je denkt het verwerkt te hebben, tot er een depressie ontstaat.
Bij www.verlaatverdriet.nl zijn daarvan schrijnende voorbeelden.
Depressiviteit is een ziekte en kan worden genezen door medicatie en psychotherapie. Het is een lange, zware weg...

[18293]

Laten we proberen deze discussie even gewoon op psychologisch vlak te houden, en niet de discussie te gaan voeren of (een) God hier een bedoeling mee heeft...

Inderdaad, ik schreef ook in mijn topic dat ik er verder niet op in wilde gaan maar we zijn hier op een christelijk forum en daarom mag dat punt nog wel bekeken worden...

Izak,

[Rock-G]

Omdat soms niet duidelijk is waar een depressie vandaan komt is het inderdaad goed dat naar het verleden gekeken wordt. Soms zijn dingen zo verstopt, dat je er geen idee van hebt, dat het je huidige leven beïnvloedt. Een gebeurtenis die blijkt diep tot in de volwassenheid door te werken is bv. het verlies van een ouder op heel jonge leeftijd. Je denkt het verwerkt te hebben, tot er een depressie ontstaat.

Inderdaad, kijken naar het verleden is wat maatschappelijk werk(st)ers,psychologen en psychiaters doen.Toch vind ik et iedere keer weer zo vreemd om nou alles over mezelf tegen een wildvreemd iemand te vertellen. Ze hebben het allemaal ontzettend druk (wat m.i ook wat over onze maatschappij zegt), ze horen 10tallen verhalen per week, geven daar een vrij standaard antwoord op,en daar dien je mee geholpen te zijn...Ze bedoelen het goed hoor, maar niemand kent je beter dan jezelf, het klinkt misschien een beetje controversieel in een politiek correcte tijd maar : ergens heb ik et idee dat je dingen beter zelf kunt verwerken. Mensen om je heen noemen je dan depressief..je ziet jezelf gewoon een aantal problemen hebben,en je ziet dingen veranderen die de rest van je leven beinvloeden, ja, de verzamelnaam daarvoor is depressie, maar je denkt niet ' help ik ben depressief' je denkt 'help het leven zit me weer es tegen' ...pff..ben een beetje in het wilde weg aan't praten geloof ik, k'ga maar es eten maken. 'k Heb krielaardappeltjes,sla en een schnitzel ..iemand zin een vorkje mee te prikken?

[Cisca]

Inderdaad, kijken naar het verleden is wat maatschappelijk werk(st)ers,psychologen en psychiaters doen.Toch vind ik et iedere keer weer zo vreemd om nou alles over mezelf tegen een wildvreemd iemand te vertellen.

Die drempel heb ik ook wel ervaren, ergens wil je dat niet, gelukkig dat ik een psychologe heb getroffen, waar het direct mee "klikte" dat scheelt natuurlijk wel, dan ben je sneller op je gemak gesteld.

Ze hebben het allemaal ontzettend druk (wat m.i ook wat over onze maatschappij zegt), ze horen 10tallen verhalen per week, geven daar een vrij standaard antwoord op,en daar dien je mee geholpen te zijn...

Deels heb je gelijk, ze hebben het ontzettend druk, toch heb ik nooit de indruk gehad, dat ik een standaard antwoord kreeg, juist niet, het is ook nooit zakelijk of afstandelijk overgekomen.

Ze bedoelen het goed hoor, maar niemand kent je beter dan jezelf, het klinkt misschien een beetje controversieel in een politiek correcte tijd maar : ergens heb ik et idee dat je dingen beter zelf kunt verwerken. Mensen om je heen noemen je dan depressief..je ziet jezelf gewoon een aantal problemen hebben,en je ziet dingen veranderen die de rest van je leven beinvloeden, ja, de verzamelnaam daarvoor is depressie, maar je denkt niet ' help ik ben depressief' je denkt 'help het leven zit me weer es tegen' ...pff..ben een beetje in het wilde weg aan't praten geloof ik, k'ga maar es eten maken. 'k Heb krielaardappeltjes,sla en een schnitzel ..iemand zin een vorkje mee te prikken?

Dat ben ik niet met je eens, destijds zat ik echt helemaal aan de grond, en wist amper nog hoe ik eigenlijk was, een zelfbeeld had ik al helemaal niet meer, dat kun je niet alleen zelf oplossen, ik ben echt blij, dat ik bij een goede psychologe terechtgekomen ben, zodat ik na een aantal jaren eindelijk weer mezelf was, dat had ik zonder haar niet gered, misschien ben je niet bij de juiste personen terechtgekomen, dat is natuurlijk ook nog mogelijk.

*gaat lasagne eten*

[Riska]

Ze bedoelen het goed hoor, maar niemand kent je beter dan jezelf, het klinkt misschien een beetje controversieel in een politiek correcte tijd maar : ergens heb ik et idee dat je dingen beter zelf kunt verwerken. Mensen om je heen noemen je dan depressief..je ziet jezelf gewoon een aantal problemen hebben,en je ziet dingen veranderen die de rest van je leven beinvloeden, ja, de verzamelnaam daarvoor is depressie, maar je denkt niet ' help ik ben depressief' je denkt 'help het leven zit me weer es tegen' ..

Je denkt niet: "help, ik ben depressief, maar help het leven zit me weer eens tegen" - dat is een grove onderschatting van wat depressie echt is.
Je realiseert je helemaal niet meer dat het een depressie is - alles is grijs, je bent lichamelijk geen fluit meer waard etc.

Het is zoals Cisca ook zegt: het gaat erom dat je een psycholoog, therapeut tegenkomt, waarmee het klikt.
Er waren in mijn leven dingen zó weggestopt, dat bleek dat ik mijzelf voor geen meter kende. Je doet dan dingen, waarvan je geen idee hebt waarom je ze doet. Daar komt nog bij, dat overlevingsstrategieën uit je kinderjaren tegen kunnen gaan werken als je volwassen bent. Alleen moet je dat wel duidelijk gemaakt worden.
Kortom: soms is het absoluut noodzakelijk het verleden door te lichten en te verwerken. Dat vergt vertrouwen - en dat alleen al is soms ontzettend moeilijk, wanneer je geleerd hebt dat mensen überhaupt niet zijn te vertrouwen. Een goede hulpverlener breekt door patronen heen, maar is bepaald geen automaat met dezelfde oplossingen, antwoorden.
Ik persoonlijk ben dankbaar, dat ik én een goede therapeut heb gehad én dat ik in therapie ben gegaan.

[Rock-G]

Je denkt niet: "help, ik ben depressief, maar help het leven zit me weer eens tegen" - dat is een grove onderschatting van wat depressie echt is.
Je realiseert je helemaal niet meer dat het een depressie is - alles is grijs, je bent lichamelijk geen fluit meer waard etc.

Dat zeg ik toch ook Riska?

[18293]

je ziet jezelf gewoon een aantal problemen hebben,en je ziet dingen veranderen die de rest van je leven beinvloeden, ja, de verzamelnaam daarvoor is depressie,

Hier zie je dus dat het door de omstandigheden komt en niet omdat het genetisch bepaald is, Rock-G. Ik ben ook in therapie geweest waar ze altijd maar standaard dingen zeiden. maar ik kon er geen vrede in vinden zodoende zijn we verder gaan zoeken en hebben we iemand gevonden die (ook) door middel van gesprekken alles kon uitleggen zelfs wat er fout was gegaan in de relatie met mijn ouders! zo kwamen er voor mij steeds meer puzzelstukjes op z'n plek te vallen! Maar uiteindelijk moet je het toch zelf doen!

Rock-G, ik ken je niet persoonlijk ik weet alleen dat je in terneuze woont maar ga aan het werk en ga niet zitten afwachten! dit heb je vaker van mij gehoord want ik gun niemand dat hij/zij er aan verrot gaat!

Rock-G je moet echt aan het werk gaan want andere doen het niet voor jouw (ook al zouden ze het willen)! Doe in ieder geval Wat! Dat is het enige wat ik kan erop kan zeggen! Het is jouw eigen keus Rock-G.

It's your own live!

Izak,

[Riska]

Je denkt niet: "help, ik ben depressief, maar help het leven zit me weer eens tegen" - dat is een grove onderschatting van wat depressie echt is.
Je realiseert je helemaal niet meer dat het een depressie is - alles is grijs, je bent lichamelijk geen fluit meer waard etc.

Dat zeg ik toch ook Riska?

Ik las het iets anders - dacht dat je het niet helemaal serieus nam, snap je? Sorry dat ik het verkeerd zag...