Beeldvorming psychiatrie

[aardmannetje]

Wanneer iemand zegt zich 'depri' te voelen hoeft dat niets te maken te hebben met de diagnose 'depressie' (zoals beschreven in de DSM). Mensen zeggen het in termen om serieus genomen te worden, het gaat dus om aandacht en bepaald je bij de vraag om hulp van de presoon in kwestie. Pas als is vastgesteld door een deskundige hoe ernstig iemand er aan toe is kan gepaste hulpverlening worden geboden. Maar voor het zover is proberen mensen het vaak eerst zelf, denk ik! Laten we dus niet te snel oordelen maar iemand altijd proberen te stimuleren een afweging te maken om wel of geen hulp te zoeken.

[sweap]

Dat is vervelend. Ik denk wel dat er veel mensen zijn hier bij wie dat niet zo gesteld is.

Dit klinkt echt zo fout, evenals je openingspost.
Als iemand zegt dat hij/zij zich depressief voelt,
wie ben jij om daar aan te gaan twijfelen.

En alleen wanneer het is vastgesteld door een psych,
is het een echte depressie?
Wat een onzin.

Helemaal met AG eens. Ik las je openingspost M@rije, en sorry hoor, maar het is belachelijk geformuleerd Waarom heb je de behoefte om je ermee te bemoeien of iemand depressief is ja of nee. T lijkt me al genoeg zeggen als iemand zich zo noemt, dan voel je je alles behalve gelukkig.
Bovendien slaat het nergens op dat eerst een psych het moet hebben vastgesteld. Als ik griep heb dan weet ik dat zelf ook wel, daar hoef ik niet voor naar de dokter. Zo wist ik van mezelf ook wel dat ik depressief was. En ach, wat een geluk, het werd later nog vastgesteld door de psych ook. jippie zeg, had ik me toch niet aangesteld.

Waarom je dat hier op het forum zou gaan posten? why not? het is lekker anoniem, en iedereen heeft wel behoefte om zn hart te luchten. waarom zou je wel gaan vertellen naar welk concert je gaat, wie je een hug geeft, wat je als laatste gegeten hebt, met wie je verkering hebt enz enz, en dit zou je dan ineens niet kunnen/mogen vertellen, omdat het wel eens niet waar zou kunnen zijn.

echt belachelijk dat je deze topic op deze manier geopend hebt. zo, dit lucht op

[Night]

Ik denk dat het in dit geval goed is even goed te kijken wat er staat.

Kort gezegd maakt Marije de opmerking dat ze het gevoel heeft dat er soms wel heel makkelijk gesmeten wordt met het idee: "ik ben depressief" of "ik heb suïcidale neigingen" alsof het een modeverschijnsel lijkt te worden en je er weer helemaal bij hoort als je dat ook kunt zeggen in de groep, kortom, een aandachtskwestie ipv daadwerkelijk een duidelijk psychisch probleem.

Als ik het zo verwoord is het wat zuiverder te bespreken denk ik zonder een al te knorrige sfeer. Je bent het hier wel mee eens of niet mee eens, en dat kun je beargumenteren.

De openingspost vraagt zelfs om correctie indien niet correct:

Nogmaals, dit is mijn idee, corrigeer me als ik het fout zie.

Dat de inhoud misschien op een andere manier veel beter tot zijn recht zou komen, daar kan ik alleen maar in mee gaan.
Verder dekt de topictitel de lading van de eerste post niet helemaal denk ik.

En om even wat kolen op het vuur te gooien:

Ik ben het er eigenlijk wel een klein beetje mee eens, ik denk dat het een beetje een modeverschijnsel aan het worden is om te roepen dat je dit of dat hebt, want dan hoor je er een beetje bij. Dit doet dus niets af aan de depressies en dergelijke van alle anderen die hier zo gekwetst reageren, want dit betreft namelijk géén voorwendselen, en geen situaties waarin een tijdelijk onprettig gevoel gelijk als een depressie wordt betiteld (door het subject zélf!!).

Zo. Dat vuurtje brandt
Kom maar op.
Inhoudelijk.

[Cisca]

Ik denk dat het in dit geval goed is even goed te kijken wat er staat.

Kort gezegd maakt Marije de opmerking dat ze het gevoel heeft dat er soms wel heel makkelijk gesmeten wordt met het idee: "ik ben depressief" of "ik heb suïcidale neigingen" alsof het een modeverschijnsel lijkt te worden en je er weer helemaal bij hoort als je dat ook kunt zeggen in de groep, kortom, een aandachtskwestie ipv daadwerkelijk een duidelijk psychisch probleem.

Kort gezegd vind ik het behoorlijk generaliserend, en kwetsend voor degene die depressief zijn, of geweest zijn, op deze manier, wordt er aan de oprechtheid van mensen getwijfeld, terwijl men het toch al moeilijk heeft, vandaar, dat ik het helemaal eens ben met AikonGirl.
Depressief, nu niet meer, wel geweest, helaas officieel geindiceerd door een psych.

En om even wat kolen op het vuur te gooien:

Ik ben het er eigenlijk wel een klein beetje mee eens, ik denk dat het een beetje een modeverschijnsel aan het worden is om te roepen dat je dit of dat hebt, want dan hoor je er een beetje bij. Dit doet dus niets af aan de depressies en dergelijke van alle anderen die hier zo gekwetst reageren, want dit betreft namelijk géén voorwendselen, en geen situaties waarin een tijdelijk onprettig gevoel gelijk als een depressie wordt betiteld (door het subject zélf!!).

Zo. Dat vuurtje brandt
Kom maar op.
Inhoudelijk.

Als er inderdaad mensen zijn, die maar wat roepen, om ergens bij te horen, is er toch al wel "iets" mis lijkt me, als je wel ergens bijhoort, of aandacht genoeg krijgt, speelt dat toch niet.
Vandaar, dat ik het toch een hele vreemde vraagstelling blijf vinden.

[André]

....ik denk dat het een beetje een modeverschijnsel aan het worden is om te roepen dat je dit of dat hebt, want dan hoor je er een beetje bij.

Ik zal je even helpen het vuurtje brandend te houden, wat ik wel eens denk en geloof, dat er wel iets van waar is, soms ben je niet op de hoogte van actuele cq kerkelijke zaken, die b.v. op verjaardagen gepoogd "behandeld" te worden, of je hebt interesse in een andere tak van de algemene ontwikkeling (*gaat nu voorzichtig worden) dan kun je misschien nog proberen over je kwaaltjes een boom op te zetten, er zijn meestal wel mensen voor te porren. Dan hoor je niet er was eens een.........., maar b.v. (even in het Twents) Ken ie den dokter, ie wet wel den chirurg, blaat blaat.....

U/jij mag dit ook als zijnde een column lezen.

[M@rije]

Bedankt voor jullie reacties. Ik had wel verw8 dat er behoorlijk veel tegenstand tegen zou komen, daarom vroeg ik ook idd om correctie als jullie vonden dat mijn ged88 fout waren. Dat er dus gezegd wordt dat ik onbegripvol ben, en mijn heil van psychiaters af laat hangen is natuurlijk superonzin, dat moet je wat beter lezen.

Dit klinkt echt zo fout, evenals je openingspost.
Als iemand zegt dat hij/zij zich depressief voelt,
wie ben jij om daar aan te gaan twijfelen.

Nogmaals, daar twijfel ik aan omdat mensen er steeds zo snel mee lijken te smijten. Andere mensen hier verwoordden het beter dan ik: het lijkt een modeverschijnsel te worden.

Ik vraag me af of mensen die zich rot voelen en zich depressief noemen, ECHT weten wat een depressie inhoudt. Dat is zoo veel meer dan dat. Dat weet ik ook pas sinds kort, en daarom begin ik me dus te ergeren aan mensen die dat zeggen.

Maar goed, alweer reacties en correcties welkom.

[Riska]

Mensen, die zich voordoen alsof ze depressief zijn, of wat dan ook hebben, maar het niet zijn, zijn mensen waar in ieder geval iets mis mee is. Je doet niet 'alsof' om aandacht te trekken.
Psychische ziekten zijn ernstig en worden vaak niet serieus genomen. Niet door artsen, niet door andere mensen.

DSM IV ken ik - en gelukkkig had ik een therapeute die dat alleen gebruikte om de ziektekostenverzekeraar duidelijk te maken wat er volgens dat boek aan de hand was en wat haar behandelplan was.
Maar in de praktijk werkte ze er nauwelijks mee. Ze had er ook haar vraagtekens bij, omdat soms sprake is van een complex van factoren en er dus geen enkelvoudige diagnose gesteld kan worden.

Om het vuurtje op te stoken (Night) is in die zin niet fijngevoelig, omdat voor heel veel mensen met een psychisch probleem geldt dat ze toch al niet serieus worden genomen. Vaak wordt er gekeken met een: 'loopt maar in de ziektewet, moet je kijken, is zo gezond als een vis' etc. etc. Je kunt 1000 keer beter een been breken of een arm of wat dan ook, dat zichtbaar is, dan een psychische aandoening hebben.

Waarom delen op een forum als dit? De anonimiteit, het van je af kunnen schrijven én, in mijn geval, mensen wakker maken - te lang was er een 'zwijgplicht' - hoe vaak kinderen al van jongsaf aan beschadigd kunnen worden, waardoor op latere leeftijd (ernstige) psychische klachten kunnen ontstaan.

[AikonGirl]

Ik vraag me af of mensen die zich rot voelen en zich depressief noemen, ECHT weten wat een depressie inhoudt. Dat is zoo veel meer dan dat. Dat weet ik ook pas sinds kort, en daarom begin ik me dus te ergeren aan mensen die dat zeggen.

Je kent die mensen die dat zeggen toch niet persoonlijk,
hoe weet je dan of het terecht of onterecht is dat ze zichzelf depressief noemen?

[M@rije]

omdat voor heel veel mensen met een psychisch probleem geldt dat ze toch al niet serieus worden genomen

Hoe scheidt je het kaf van het koren? Tuurlijk zijn er mensen met een serieus probleem, ook mensen met een probleem dat ontkend wordt.
Het gaat mij om de trend die er heerst, die naar mijn idee tekort doet aan de mensen die echt depressief zijn.

@ Aikon Girl: dat weet ik ook niet, maar ik vraag en wijs ook niet naar mensen in specifiek. Ik heb het over een algemene ontwikkeling.

[aardmannetje]

"Mensen zeggen het in termen om serieus genomen te worden", denk hier eens even over na. Los van het feit dat er inderdaad mensen zijn die over niets anders kunnen praten en dan maar over gaan tot het praten over zichzelf (het voorbeeld van op een verjaardag), is het dus nodig om je situatie erger over te doen komen dan ie eigenlijk is om aandacht te krijgen.

Ik zeg: aandacht voor elkaar, wat je zaait, zul ook oogsten (Galaten 6).

Als we dan toch bezig zijn om te discusseren over iets dat los staat van het gekozen onderwerp laten we dan in ieder geval de vraagstelling beantwoorden.

M@rije schrijft: Ik vraag me af of mensen die zich rot voelen en zich depressief noemen, ECHT weten wat een depressie inhoudt. Dat is zoo veel meer dan dat. Dat weet ik ook pas sinds kort, en daarom begin ik me dus te ergeren aan mensen die dat zeggen.

Aansluitend op wat ik heb geschreven over het 'in termen zeggen', het kan ook zijn dat mensen zich verschuilen achter een dergelijke term. Ik bedoel dus dat zij hun situatie erger doen overkomen uit zelfmedelijden. Een beetje rot voelen dat heeft iedereen wel eens dus dan kun je nog steeds op je verantwoordelijkheden worden aangesproken, met de noemer 'depressief' heb je een plausibele reden.

Is het eigenlijk WEL logisch dat je je ergert als je ECHT weet wat een depressie is, je weet dan toch hoe belangrijk het is om als mens behandeld te worden en daar heeft ieder mens recht op/ behoefte aan.

[Cisca]

Hoe scheidt je het kaf van het koren? Tuurlijk zijn er mensen met een serieus probleem, ook mensen met een probleem dat ontkend wordt.
Het gaat mij om de trend die er heerst, die naar mijn idee tekort doet aan de mensen die echt depressief zijn.

Door in eerste instantie iedereen serieus te nemen, als blijkt, dat dingen anders zijn, dan men zegt, kom je daar vanzelf wel achter.

[M@rije]

Is het eigenlijk WEL logisch dat je je ergert als je ECHT weet wat een depressie is, je weet dan toch hoe belangrijk het is om als mens behandeld te worden en daar heeft ieder mens recht op/ behoefte aan.

Ik denk het wel. Juist omdat je weet hoe erg dit soort dingen zijn, wil je niet dat iedereen zomaar zich iets toe-eigent, om zich (in jouw woorden, maar ik ben het er helemaal mee eens) ergens achter te verschuilen om maar serieus genomen te worden.

[Riska]

Het gaat mij om de trend die er heerst, die naar mijn idee tekort doet aan de mensen die echt depressief zijn.

Dat doet mij denken aan een verschijnsel op een gans ander vlak, maar even ernstig en even heftig voor de personen die volstrekt eerlijk en noodzakelijk ermee te maken hebben.
Ik weet niet hoe vaak mij gezegd is dat mensen frauderen in de WAO, in de Bijstand etc. Ja, maar ik fraudeerde dus niet.
Maar je wordt bijna automatisch gerekend tot de notoire fraudeurs, als je om welke reden en door welke oorzaak dan ook, uitkeringsgerechtigde bent.
Ik denk dat het op dezelfde manier zeer kwetsend is voor de 'echt' psychisch zieke mensen, dat er openlijk over wordt gesproken dat er mensen zijn die het erger doen voorkomen dan het is enz.enz.enz.

[sweap]

[
Is het eigenlijk WEL logisch dat je je ergert als je ECHT weet wat een depressie is, je weet dan toch hoe belangrijk het is om als mens behandeld te worden en daar heeft ieder mens recht op/ behoefte aan.

inderdaad. Als jij zelf weet wat een ECHTE depressie is (en wie zouden wij zijn om daaraan te twijfelen?), dan WEET je ook dat je niet met vingers naar anderen moet wijzen. Ik weet helaas zelf ook wat een echte depressie is. Jammer genoeg veel meer dan je even depri voelen. daarom voel ik me ook aangesproken, want het doet pijn dat je mij wel eens zou kunnen bedoelen. Wie zegt dat je het niet tegen mij hebt?

Misschien zou je ook eens kunnen kijken naar de tijd waarin we leven? Is maar een ideetje hoor. Tegenwoordig is iedereen druk druk. Veel meer burn-outs. stellen die mensen zich aan? echt niet! Maar tegenwoordig komt dat meer voor. Zo denk ik dat dat ook met depressies zo is. Door hoe de wereld er nu uit ziet, en alle mogelijkheden die er zijn.

[M@rije]

Als jij zelf weet wat een ECHTE depressie is (en wie zouden wij zijn om daaraan te twijfelen?), dan WEET je ook dat je niet met vingers naar anderen moet wijzen. Ik weet helaas zelf ook wat een echte depressie is. Jammer genoeg veel meer dan je even depri voelen. daarom voel ik me ook aangesproken, want het doet pijn dat je mij wel eens zou kunnen bedoelen. Wie zegt dat je het niet tegen mij hebt?

Wat ik al eerder zei, als jij weet dat je echt depressief was, zou je dan willen dat iedereen met zo'n ernstige diagnose aan de haal ging? En ik heb het nooit over mensen specifiek gehad, dat zei ik ook al eerder. En als jij je dan aangeproken ,terwijl je werkelijk depressief was, trek je een verkeerde conclusie uit mijn verhaal.

Ik begrijp dat mensen zich erdoor aangevallen kunnen voelen, maar zoals jij zegt dat de trend van deze tijd is, net als burn-outs, zo kan je naar mijn idee dat niet doortrekken naar depressies.