Pieter schreef:Riska, het zijn niet zozeer die regels die mij belemmeren om aan te gaan, als wel het ontbreken van een levend geloof. Ik zeg dat met pijn en schroom, maar zo is het wel.
Wat is een levend geloof? Is het niet zo dat op het ene moment ons geloven veel vraagtekens heeft (bij het naderen van de dood van iemand die je lief is bv. of bij grote, ernstige gebeurtenissen) en we het andere moment iets hebben van een 'zeker weten'?
Heeft de Heer ons dan aangenomen omdat wij zo'n levend geloof hebben? Heeft Hij ons dan niet aanvaard, zoals we zijn?
In de Amsterdamse Westerkerk zei de toenmalige dominee het zo: De Heer weet dat we straks weer zondigen, Hij weet dat we straks weer twijfelen, Hij weet dat we Hem straks weer verloochenen ( denk aan Judas en Petrus), maar Hij steekt ons de hand toe en zegt: "Kom maar, neem, eet en drink..., want Ik ben en blijf met je..."
Ik begrijp jouw aarzeling, maar misschien dat je nog eens dit kunt overwegen?