bindingsangst

[charlie]

Ik herken me er erg in.

Enige oplossing is bij mij: het afzweren van jongens.

(voorlopig dan..)

Het voordeel is dat het 'probleem' zichzelf van een oplossing voorziet. Ik heb ook helemaal geen zin in meisjes (in relationele sfeer).

het voorgaande lijkt net alsof je alleen maar bindingsangst naar je partner kan hebben... kan toch ook gewoon met vrienden.. ik ken iemand die heeft het kind-zonder-bodem syndroom ofzo, dat is een soort extreme soort van bindingsangst, soort bindings-onmogelijkheid ofzo

wel es van gehoord? of willen we die kant niet op met dit topic?

[joos]

het voorgaande lijkt net alsof je alleen maar bindingsangst naar je partner kan hebben... kan toch ook gewoon met vrienden.. ik ken iemand die heeft het kind-zonder-bodem syndroom ofzo, dat is een soort extreme soort van bindingsangst, soort bindings-onmogelijkheid ofzo

wel es van gehoord? of willen we die kant niet op met dit topic?

Ja wel eens van gehoord. Ik bedoelde dit topic zelf meer in de relationele sfeer, maar van mij mag t ook wel deze kant op als daar meer interesse voor is...

[charlie]

het voorgaande lijkt net alsof je alleen maar bindingsangst naar je partner kan hebben... kan toch ook gewoon met vrienden.. ik ken iemand die heeft het kind-zonder-bodem syndroom ofzo, dat is een soort extreme soort van bindingsangst, soort bindings-onmogelijkheid ofzo

wel es van gehoord? of willen we die kant niet op met dit topic?

Ja wel eens van gehoord. Ik bedoelde dit topic zelf meer in de relationele sfeer, maar van mij mag t ook wel deze kant op als daar meer interesse voor is...

wat jij wil joos, t is jouw topic..
ik heb me beiden niet zoveel ervaring (ontkenningsfase.)

[AikonGirl]

het voorgaande lijkt net alsof je alleen maar bindingsangst naar je partner kan hebben... kan toch ook gewoon met vrienden..

Ik doelde idd op bindingsangst in een relatie.
Maar kan natuurlijk ook bij vrienden inderdaad.
Aangezien ik die niet heb, is daar bij mij geen sprake van (of juist wel:))

[Aragorn]

het voorgaande lijkt net alsof je alleen maar bindingsangst naar je partner kan hebben... kan toch ook gewoon met vrienden.. ik ken iemand die heeft het kind-zonder-bodem syndroom ofzo, dat is een soort extreme soort van bindingsangst, soort bindings-onmogelijkheid ofzo

wel es van gehoord? of willen we die kant niet op met dit topic?

Oke, nee bij mij spitst het zich vooral toe op relaties. Vrienden heb ik absoluut geen problemen mee wat dit betreft.

[Collateral]

Bij mijn laatste (en enige) relatie kreeg ik ook iets wat wellicht gerelateerd is aan bindingsangst: een ik-moet-hier-heel-nodig-uit-gevoel. Nu ik eruit ben is dat gevoel verworden tot een decente gereserveerdheid.

Bij vrienden liggen dit soort dingen inderdaad heel anders; die voelen zich minder gauw verongelijkt als je lekker doet wat je zelf wil...

[ezri]

het voorgaande lijkt net alsof je alleen maar bindingsangst naar je partner kan hebben... kan toch ook gewoon met vrienden.. ik ken iemand die heeft het kind-zonder-bodem syndroom ofzo, dat is een soort extreme soort van bindingsangst, soort bindings-onmogelijkheid ofzo

wel es van gehoord? of willen we die kant niet op met dit topic?

Ja wel eens van gehoord. Ik bedoelde dit topic zelf meer in de relationele sfeer, maar van mij mag t ook wel deze kant op als daar meer interesse voor is...

Interessant
Van die term 'kind-zonder-bodem-syndroom...' heb ik nog nooit gehoord.
Kun je daar meer over vertellen? Is het gerelateerd aan hechtingsproblematiek?

[Johanne]

Ik denk dat ik er zelf ook wel een beetje last van heb ja... vooral met jongens.. op een afstandje is alles leuk en aardig en gezellig enzo, maar als ze dan dichterbij gaan komen zeg maar, dan wordt t ineens eng... dan vind ik t niet leuk meer en ga afstand nemen enzo... en ja zo komt er nooit iemand dichtbij... kweet niet of dit echt onder bindingsangst valt ofzo, maar tja....

[joos]

Ik denk dat ik er zelf ook wel een beetje last van heb ja... vooral met jongens.. op een afstandje is alles leuk en aardig en gezellig enzo, maar als ze dan dichterbij gaan komen zeg maar, dan wordt t ineens eng... dan vind ik t niet leuk meer en ga afstand nemen enzo... en ja zo komt er nooit iemand dichtbij... kweet niet of dit echt onder bindingsangst valt ofzo, maar tja....

Ik denk dat het er iig op lijkt!

[Flex187]

Het is denk ik een beetje de vraag waar onzekerheid overgaat in angst. Iedereen is wel onzeker en als er mensen dichterbij komen dan krijgen mensen je onzekerheid te zien en dat is zowiezo spannend. Voor iedereen, als je meer onzekerheid hebt dan zal het spannender worden.
Maar als je echt last hebt van angst is het wel wat ernstiger dan dat. Dan krijg je ook wel last van fysieke klachten en dat is niet leuk meer.

[mystery]

Precies. Ik denk dat bindingsangst wel van een ernstigere soort is dan dat je het eng vindt als mensen dichterbij komen. Dat is gewoon best eng. Ik denk dat ieder mens daar last van heeft. Je kent zo'n persoon (nog) niet goed en dat is spannend.
Maar als je bijna nooit mensen dichtbij je laat komen, dan kan er wel een bindingsangst zijn óf een andere angst, zoals sociale angst. Maar dat is weer een ander onderwerp

Ik denk dat de afstand die je neemt als een persoon dicht bij je komt een bescherming is van jezelf. Je voelt je ongemakkelijk, wil jezelf niet ineens kwetsbaar opstellen, jezelf in één keer (dit kan ook niet) laten zien. Ik denk dat er niet iets 'mis' mee is als je een beetje afstand houd. Je wilt toch eerst even weten met wie je van doen hebt?

[Romy]

Ik dacht altijd dat bindingsangst meer gold voor een nauwe relatie met iemand. In relaties spelen emoties doorgaans een grotere rol dan gewoon vriendschap. Je moet je dan meer openstellen voor de ander en je bent dan kwetsbaarder. De kans op vervelende ervaringen die jezelf pijn doen, is groter. Binnen 'gewoon' vriendschap kun je jezelf meer beschermen. Je kunt de ander meer op afstand houden.
Ik heb me er een tijdje in verdiept, omdat de relatie van mijn vriendin hieraan kapot is gegaan. Ze voelde zich vaak afgewezen, omdat hij haar als een soort bedreiging ging zien.
Maar de neiging om jongens (of meisjes) op een afstand te houden, heeft ook wel met je karakter te maken, denk ik. De een maakt sneller contact en de ander laat zich moeilijker benaderen.

[Invincible]

het voorgaande lijkt net alsof je alleen maar bindingsangst naar je partner kan hebben... kan toch ook gewoon met vrienden.. ik ken iemand die heeft het kind-zonder-bodem syndroom ofzo, dat is een soort extreme soort van bindingsangst, soort bindings-onmogelijkheid ofzo

Heb es na zitten denken nav dit topic, volgens mij heb ik een heel brede bindinds'angst'. Zo breed als het hele leven is. Geen zin in binding met een vrouw, maar ook geen zin in binding met deze wereld. Op het moment dat ik voel dat ik tot iets verplicht ben, ergens aan vast zit, heb ik al geen zin meer, ontneemt het me mn levenslust. En probeer ik los te komen.
Misschien heeft het met het voldoen aan verwachtingen te maken. Heb ik een hekel aan.
Misschien omdat ik bang ben zaken waar ik aan gehecht ben kwijt te raken, en me daarom aan weinig hecht.
Allebei denk ik.

Hmm..
Wel leuk... beetje zelftherapie

[JialiKelly]

Ja Invincible, grote herkenning!

[S-je]

Yep, bij mij ook herkenning