Sabra schreef:joepie schreef:Ik vind ook als je met elkaar naar bed bent geweest zonder dat je zwanger raakte je al vooruit gegrepen hebt op het huwelijk, en je dat niet zomaar aan de kant kunt schuiven.
Wanneer dit je spijt, kun je zeker God om vergeving vragen. Hij zal dit willen vergeven, ook al heeft God een grote hekel aan echtscheiding. (zie Maleachi)
Ik zou ook zeker zo een stel aanraden om toch te proberen of het niet weer goed kan komen. Dus om daar b.v. een therapie voor te gaan volgen of gesprekken met elkaar te hebben waar een deskunduge bij zou kunnen zitten.
Koste wat kost proberen mensen met elkaar te lijmen en ze een huwelijk op te dringen leidt enkel tot een slecht huwelijk.
Want je vond elkaar blijkbaar wel lief genoeg om met elkaar naar bed te gaan.
Wie denkt dat dit voortkomt uit liefde is redelijk naïef. Dit komt enkel voort uit begeerte/wellustigheid.
Ik zeg ook niet dat er geen vergeving voor is.
Ik zeg alleen dat je dus goed moet weten wat je doet, en gedaan hebt.
En zomaar een relatie opgeven is net zo min goed als een stel tot huwelijk dwingen. Je hebt nu eenmaal vooruit gegrepen op het huwelijk en dat heeft nu eenmaal een grote verantwoordelijkheid.
En ik blijf nog steeds denken dat het voort komt uit liefde voor elkaar. Dat jongelui niet met elkaar naar bed gaan om de lust.
Maar dat er tussen hen sprake is van liefde.
Misschien wel naief, maar ik denk dat God het zo bedoeld heeft.
Je krijgt denk ik toch ook geen verkering met elkaar omdat je nu zo een zin hebt om met iemand naar bed te gaan. Dus uit lust. Maar omdat de ander op èèn of ander manier je verliefdheid heeft opgewekt.
En dat je in die verliefdheid weleens te ver kan gaan zal ik niet ontkennen.
Maar het spreekwoord is niet voor niets: Wie zijn gat verbrand moet op de blaren zitten.
Het gemak waarmee er met elkaar naar bed gegaan wordt en weer gewoon de verkering uit gemaakt wordt, kan ik dus niet goed keuren.
Doe er maar wat moeite voor. Daar is niks mis mee.
En wie zegt dat het dan al bij voorbaat gedoemd is te mislukken?
Je mag er toch nog wel een beetje vertrouwen in hebben.
Als na de gesprekken blijkt dat je echt niet met elkaar kunt leven in een huwelijk kun je altijd nog uit elkaar gaan. Maar ik pleit er voor om niet zomaar je verkering uit te maken. Want ook in een huwelijk waarvan je dacht dat het wel goed zat komen problemen voor. En dan kun je het ook niet zomaar opgeven.
Maar
Maar dan nog is het niet voor niets uitgegaan en ik zie er absoluut geen heil in om het probleem nog groter te maken door er een slecht huwelijk aan toe te voegen. Dat hoort niet 'heel gewoon' tot de gevolgen, daar kun je zelf voor kiezen. En een verstandig mens doet dat niet.
