Barmhartig en begripvol????

[jean]

Raido:Naar mijn idee zijn het vooral mensen die God alleen kennen als 'De God van de Bijbel' en niet als God van ervaring..

Die zeggen dat je niet boos mag zijn op God, omdat God goed

is...

Raido, Ik zal hier maar even reageren, want ik zeg inderdaad dat je niet boos mag zijn, onder andere omdat God goed is.

Toch probeer ik de dingen die ik zeg, niet onbarmhartig en liefdeloos over te laten komen. Ik probeer constant uit te leggen hoe ik denk dat het is, en dat inderdaad op grond van de bijbel.
Je hebt alleen geen gelijk als je zegt dat ik iemand ben die God alleen kent als de God van de Bijbel, en niet als God van ervaring. Echt niet waar(als ik wil kan ik dit ook als een veroordeling van jouw kant opvatten, maar je kent me niet, dus je kunt het gewoon niet weten, ik mag van mijzelf zeggen, dat ik een zeer levende relatie met God heb, en dat ik echt niet alleen maar in het licht wandel, op deze aarde). Allereerst probeer ik niet te zien de God van de Bijbel, maar de Bijbel van God. Misschien flauw, maar daar zie ik wel verschil tussen.
Verder: Ik ben het echt met je eens dat het leven met God niet een en al vreugde is. Er zijn zo ontzettend veel moeilijke en onbegrijpelijke dingen, het is haast vaker donker dan licht om mij heen. Maar ik probeer vast te houden aan de toekomst, die heerlijk zal zijn, en die eeuwig veel langer zal duren dat het leven hier. Ik probeer te beseffen dat het leven hier haast enkel maar als doel heeft, de genadetijd voor anderen.
Waar jij zegt dat ik onbarmhartig ben, heb je volgens mij niet goed begrepen wat ik bedoelde, dat heb ik in dat topic al nader uitgelegd.
Als iemand vindt dat ik in het vervolg niet op een eerlijke manier reageer op een onderwerp, zou ik dat dan graag gelijk horen, zodat er concreet over gepraat kan worden.
Weet in ieder geval dat ik vanuit mijn hart probeer na te leven: Heb God lief boven alles, en je naaste als jezelf.

[Zareb]

Ik probeer constant uit te leggen hoe ik denk dat het is, en dat inderdaad op grond van de bijbel.

Ik gebruik jouw opmerking om te reagaren, niet om persoonlijk tegen jou te reageren.

De term "op grond van de Bijbel" is behoorlijk dubieus. Op grond van de Bijbel werden de kruistochten gevoert, werd de slaverij goedgekeurd, mochten arbeiders zich niet bij de vakbond aansluiten, werden vrouwen bij voorkeur onder het aanrecht gestop en ga zo nog maar even door.
Dit soort zaken ging volgens mij niet over de Bijbel opzich, maar over vooringenomen stellingen van mensen die ze met de hand op de Bijbel hard wilden (willen) maken.
En zelfs al ontkom je eraan om je eigen denkbeelden uit te schakelen blijf je met het punt zitten van verschillen in interpretatie, cultuurgebondenheid ect.

Dus denken op grond van de Bijbel is geen reden om aan te nemen dat jouw denkwijze de juiste is. Ik denk dat dit ook hetgeen is wat de topicstarter bedoeld. Te pas en te onpas word er met Bijbelteksten, al of niet volledig uit verband gerukt, gegooit om het eigen gelijk te bewijzen.
En dan is het wellicht goed om de eigen uitleg te kritisch te bekijken en de ander minstens de ruimte te geven voor een eigen geloofsbeleving.

[Pierro]

Pierro,

Ik heb nog éénmaal in het andere topic gereageerd. Daaruit kun je een beetje opmaken wat ik bedoel.
Ik heb het gevoel dat jullie erg snel klaarstaan met een oordeel - het moet zus en zo en anders klopt het niet...

Oke, dat is jouw gevoel dan..... Ik beschouw het alleen als het reageren ergens op en het geven van mijn mening..... Maar ik begrijp dat dat niet meer gewenst is als die mening niet overeenkomt met wat je zelf vindt.....

[Pierro]

Is het een kwestie van leeftijd - en daardoor misschien nog enigszins ongenuanceerd denken, dat er soms zo verschrikkelijk onbarmhartig gereageerd wordt naar mensen die een buitengewoon zware weg hebben of hadden te gaan?

Misschien heeft het te maken met 'geestelijke leeftijd'?

Zo.... En wat wil je daarmee zeggen?

[Pierro]

Gods Woord is een tweesnijdend scherp zwaard, maar je mag iets niet uit het verband rukken.

Maar daar hoef jij nog niet iemand geestelijk mee te onthoofden, zijn geloof aan mootjes te hakken en hem te vertrappen... Naar mijn idee zijn het vooral mensen die God alleen kennen als 'De God van de Bijbel' en niet als God van ervaring..

Die zeggen dat je niet boos mag zijn op God, omdat God goed is...

En dat komt niet keihard en absoluut veroordelend over???!!!

[jean]

jean schreef:

Ik probeer constant uit te leggen hoe ik denk dat het is, en dat inderdaad op grond van de bijbel.

Ik gebruik jouw opmerking om te reagaren, niet om persoonlijk tegen jou te reageren.

De term "op grond van de Bijbel" is behoorlijk dubieus. Op grond van de Bijbel werden de kruistochten gevoert, werd de slaverij goedgekeurd, mochten arbeiders zich niet bij de vakbond aansluiten, werden vrouwen bij voorkeur onder het aanrecht gestop en ga zo nog maar even door.
Dit soort zaken ging volgens mij niet over de Bijbel opzich, maar over vooringenomen stellingen van mensen die ze met de hand op de Bijbel hard wilden (willen) maken.
En zelfs al ontkom je eraan om je eigen denkbeelden uit te schakelen blijf je met het punt zitten van verschillen in interpretatie, cultuurgebondenheid ect.

Dus denken op grond van de Bijbel is geen reden om aan te nemen dat jouw denkwijze de juiste is. Ik denk dat dit ook hetgeen is wat de topicstarter bedoeld. Te pas en te onpas word er met Bijbelteksten, al of niet volledig uit verband gerukt, gegooit om het eigen gelijk te bewijzen.
En dan is het wellicht goed om de eigen uitleg te kritisch te bekijken en de ander minstens de ruimte te geven voor een eigen geloofsbeleving.

Je zou haast gaan denken dat het persoonlijk bedoeld was;-) Maar ik ga gewoon uit van de goede bedoeling van de mens

Dat er veel dingen vals op grond van de bijbel gedaan zijn, en waarschijnlijk ook nog gedaan worden, daar ben ik het mee eens. Ook is er veel verschillende interpretatie, maar dat zie je dan bij het bepaalde onderwerp toch vanzelf? Als twee partijen zich allebei op de bijbel beroepen, en dat ook aantonen d.m.v. argumenten en bijbelgedeelten, dan kun je daar toch met elkaar verder over praten?
Met bijbelteksten gooien is niet de bedoeling, althans, niet de mijne. Als ik iets wil beargumenteren door middel van een gedeelte uit de bijbel, zal ik dat ook toelichten, en proberen niet uit het verband te halen. Ik denk dat je zelf de tekst die je citeerde over Job niet helemaal in het verband hebt gezien.

Het is altijd de bedoeling dat je je eigen uitleg kritisch bekijkt. Zonder meer. Andere mensen moeten ook de ruimte krijgen voor andere interpretaties. Maar waar mensen hun eigen interpretatie meedelen aan anderen, mag je toch ook proberen om (in liefde(heus waar!)) uit te leggen waar het bij diegene zijn of haar interpretatie verkeerd gaat? En mij zul je echt niet met bijbelse argumenten zien komen waar het gaat om een hoed op in de kerk, of een zwart pak voor ambtsdragers.
Toch heb ik elders op dit forum ook al proberen aan te geven dat het ook de plicht is om mensen te wijzen op verkeerde opvattingen over bijvoorbeeld wie God is, en hoe om te gaan met Hem. Je bent niet alleen verantwoordelijk voor je eigen heil.
De term op grond van de bijbel bedoel ik dus op de goede manier, en zeker niet op de manieren die jij uitlegt.
Net als dat ik het eren van vader en moeder nastreef. Gewoon zoals het bedoeld is, en ik daarmee niet bedoel dat je het normaal moet als je vader je verkracht, of je moeder je bont en blauw slaat.

Misschien zitten we op dit punt niet zo heel ver van elkaar vandaan?!?

[Riska]

Maar ik begrijp dat dat niet meer gewenst is als die mening niet overeenkomt met wat je zelf vindt.....

Daar gaat het dus niet om. Maar ik vraag alleen wat begrip en liefde voor mensen, die het heel moeilijk hebben... Dat heeft niks met eigen mening te maken.

Toch heb ik elders op dit forum ook al proberen aan te geven dat het ook de plicht is om mensen te wijzen op verkeerde opvattingen over bijvoorbeeld wie God is, en hoe om te gaan met Hem.

En wie bepaalt dat een opvatting verkeerd is?

[jean]

Dat kan iedereen denken, en wel naar aanleiding van wat de bijbel zegt, aangeven hoe en wat. In liefde, dus om de ander te helpen, ook als diegene zelf niet weet dat hij of zij geholpen moet worden. En daar is dus ook discussie over mogelijk.
Ik ben de laatste die zegt: je hebt het fout, heiden, het moet zo en zo. Ik zal eerder zeggen: ik denk niet dat het zo moet, is het niet dat zo dat de bijbel zegt: dit en dat. Dus niet een ander afkraken, maar aanspreken. Dat mag toch?

[Riska]

Dat kan iedereen denken, en wel naar aanleiding van wat de bijbel zegt, aangeven hoe en wat. In liefde, dus om de ander te helpen, ook als diegene zelf niet weet dat hij of zij geholpen moet worden. En daar is dus ook discussie over mogelijk.
Ik ben de laatste die zegt: je hebt het fout, heiden, het moet zo en zo. Ik zal eerder zeggen: ik denk niet dat het zo moet, is het niet dat zo dat de bijbel zegt: dit en dat. Dus niet een ander afkraken, maar aanspreken. Dat mag toch?

En als ik, gelovig en wel, met een hechte relatie met en tot God het nou toch heel anders zie dan jij?
Ik ben boos geweest op God en ik heb daarvan geen woord teruggenomen. En ik wéét, vanuit die relatie met God dat Hij mij niet heeft veroordeeld, dat Hij perfect begreep waarom het was...
Hij heeft mij geholpen los te laten...

[Raido]

Riska.... dankje... exact wat ik wou zeggen.

En Pierro ik zei: Naar mijn idee zijn het vooral mensen die God alleen kennen als 'De God van de Bijbel' en niet als God van ervaring.. Dat is dus geen vooroordeeld. Dan zou ik moeten zeggen, Het zijn allemaal mensen die God alleen kennen uit de Bijbel en niet uit ervaring (ervaring als in de ervaring die ik heb).

[jas]

Het zijn hier toch lang niet altijd de ouderen die genuanceerd denken..

Ik weet het, ik weet het. Ik zal geen namen noemen maar ik vind tegen alle "Bijbelse geweld" in af en toe een reactie van een - naar ik meen - negentienjarige, waar ik altijd weer vreugde aan beleef.

Misschien moet ik hier maar niet eens reageren aangezien ik ernstig het vermoeden heb dat dit topic (mede) tegen mij gericht is....

Lang niet alleen tegen jou, al vind ik dat je inderdaad af en toe bijna liefdeloos en onbarmhartig reageert - ik zeg het maar eerlijk. Maar je bent niet de enige...

Ik voeg mij geheel en al vrijwillig bij Pierro. Maar wat heet onbarmhartig of hard? Zachte lieve woordjes, doordrenkt van leugendrek, mensen op valse gronden zettend, naar de eeuwige verdoemenis laten gaan, is dat dan liefde? Is dat dan de barmhartigheid waar de medemens baat bij heeft? Is dat het empatisch vermogen wat de door jou aangewezen maar niet met name genoemde personen, ontberen?
Ach het is eigenlijk wel grappig en ook een beetje zielig. Wat je anderen verwijt, doe je nl. zelf ook. Je realiseert je niet dat die 'anderen' ook niet anders doen dan voor hun mening uitkomen. Ook een mening, die zij op de Schrift trachten te gronden, ook een mening die gevormd is op wat men in het leven heeft mee- en doorgemaakt. Maar jij koestert het egoïstisch standpunt, dat jouw mening prevaleert, en dat alles wat daarmee niet overeenstemt als onbarmhartig en hardvochtig moet worden aangemerkt. Kortom, ik vind je stelling hypocrisie van de eerste orde.

[Jansen]

Het zijn hier toch lang niet altijd de ouderen die genuanceerd denken..

Ik weet het, ik weet het. Ik zal geen namen noemen maar ik vind tegen alle "Bijbelse geweld" in af en toe een reactie van een - naar ik meen - negentienjarige, waar ik altijd weer vreugde aan beleef.

Misschien moet ik hier maar niet eens reageren aangezien ik ernstig het vermoeden heb dat dit topic (mede) tegen mij gericht is....

Lang niet alleen tegen jou, al vind ik dat je inderdaad af en toe bijna liefdeloos en onbarmhartig reageert - ik zeg het maar eerlijk. Maar je bent niet de enige...

Ik voeg mij geheel en al vrijwillig bij Pierro. Maar wat heet onbarmhartig of hard? Zachte lieve woordjes, doordrenkt van leugendrek, mensen op valse gronden zettend, naar de eeuwige verdoemenis laten gaan, is dat dan liefde? Is dat dan de barmhartigheid waar de medemens baat bij heeft? Is dat het empatisch vermogen wat de door jou aangewezen maar niet met name genoemde personen, ontberen?
Ach het is eigenlijk wel grappig en ook een beetje zielig. Wat je anderen verwijt, doe je nl. zelf ook. Je realiseert je niet dat die 'anderen' ook niet anders doen dan voor hun mening uitkomen. Ook een mening, die zij op de Schrift trachten te gronden, ook een mening die gevormd is op wat men in het leven heeft mee- en doorgemaakt. Maar jij koestert het egoïstisch standpunt, dat jouw mening prevaleert, en dat alles wat daarmee niet overeenstemt als onbarmhartig en hardvochtig moet worden aangemerkt. Kortom, ik vind je stelling hypocrisie van de eerste orde.

Johannes 13:34 Een nieuw gebod geef Ik u, dat gij elkander liefhebt; gelijk Ik u liefgehad heb, dat ook gij elkander liefhebt.

Tja mensen, laten we ondanks alle verschillende manieren van denken elkaar toch vooral blijven behandelen met de liefde van Christus. (Dat is geen zoetsappigheid maar wel een liefde die de ander uitnemender acht dan zichzelf).

[caprice]

Gods Woord is een tweesnijdend scherp zwaard, maar je mag iets niet uit het verband rukken

En dat doe jij met deze tekst, die niet en nooit bedoeld is om iemand mee neer te sabelen, die omdat er getwijfeld wordt, omdat er gestreden wordt, misschien niet helemaal volgens bijbels voorschrift (of hoe je het uitlegt) is, maar gebruikt is waar de kwestie van het volgen van Jezus aan de orde was. Waar gezinnen uit elkaar vielen/vallen omdat het ene deel wel, het andere deel van het gezin/de familie niet gelooft.

Dat tweesnijdende moet je niet in negatieve zin opvatten. Dit staat over 'tweesnijdend' in de kanttekening bij Openbaring 1 vers 16:

Namelijk van Zijn woord, zo door Zijn beloften, tot troost der gehoorzamen, als door Zijn dreigementen tot straf der ongehoorzamen, gelijk verklaard wordt Openb. 2:16, en Openb. 19:15. Zo wordt ook Gods Woord genoemd Ef. 6:17; Hebr. 4:12.

Het is niet fijn als een gezin uiteen valt, en het kan ook zeer moeilijk zijn, maar als ik dit tekstgedeelte aanhaal doe ik dat echt niet om hard of onbarmhartig te zijn:

Mattheüs 10:
34 Meent niet, dat Ik gekomen ben, om vrede te brengen op de aarde; Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard.
35 Want Ik ben gekomen, om den mens tweedrachtig te maken tegen zijn vader, en de dochter tegen haar moeder, en de schoondochter tegen haar schoonmoeder.
36 En zij zullen des mensen vijanden worden, die zijn huisgenoten zijn.
37 Die vader of moeder liefheeft boven Mij, is Mijns niet waardig; en die zoon of dochter liefheeft boven Mij, is Mijns niet waardig.
38 En die zijn kruis niet op zich neemt, en Mij navolgt, is Mijns niet waardig.
39 Die zijn ziel vindt, zal dezelve verliezen; en die zijn ziel zal verloren hebben om Mijnentwil, zal dezelve vinden.

Op grond van de Bijbel (ja, mét de Bijbel) geef ik aan dat zo'n tweedeling in het gezin of de familie niet iets uitzonderlijks is. die komt de gehele wereldgeschiedenis al voor, ook in de tijd dat de Heere Jezus op aarde was.

Het meest bang ben ik voor degenen die anderen naar de bloemhoven jagen zonder een rechte grond voor de zaligheid. Alles kan en alles mag en God is Liefde. Maar God is meer dan dat. Hij is jaloers op Zijn eer.
Sion wordt door recht verlost, en haar wederkerigen door gerechtigheid.
Velen volgen een Jezus met vijf letters als een voorbeeld om zelf te leven, maar met die zelfwerkzaamheid komen we voor eeuwig om in een verbroken werkverbond. Christus moet álles worden in ons leven, en dat moet bevindelijk geleerd worden, want met een conclusie-geloof met het verstand komen we om. Alles wat geen God en Christus is moet er af, van een mens.

Wellicht ben ik één van de mensen waar de topicstarter op doelt. Het is niet mijn bedoeling om onbarmhartig en onbegripvol te zijn, maar eerlijk, naar Gods Woord. Met hoeveel gebrek dat ook is.

[jean]

jean schreef:
Dat kan iedereen denken, en wel naar aanleiding van wat de bijbel zegt, aangeven hoe en wat. In liefde, dus om de ander te helpen, ook als diegene zelf niet weet dat hij of zij geholpen moet worden. En daar is dus ook discussie over mogelijk.
Ik ben de laatste die zegt: je hebt het fout, heiden, het moet zo en zo. Ik zal eerder zeggen: ik denk niet dat het zo moet, is het niet dat zo dat de bijbel zegt: dit en dat. Dus niet een ander afkraken, maar aanspreken. Dat mag toch?

En als ik, gelovig en wel, met een hechte relatie met en tot God het nou toch heel anders zie dan jij?
Ik ben boos geweest op God en ik heb daarvan geen woord teruggenomen. En ik wéét, vanuit die relatie met God dat Hij mij niet heeft veroordeeld, dat Hij perfect begreep waarom het was...
Hij heeft mij geholpen los te laten...

Ik probeer het aan te geven, dat het niet zozeer gaat om hoe ik het zie, ik schreef aan Zareb: ik dacht dat je misschien wel gelijk had, en was dat van plan te zeggen, tot ik in Job las dat God dit niet tolereert. Ik ben blij voor je als je een levende relatie met en tot God hebt, ik ben ook blij dat ik die zelf ook heb, maar dat neemt niet weg als iemand denkt dat ik het op bepaalde punten bij het verkeerde eind heb, ik opensta voor aanwijzingen.
Riska, als de Heere, die van eeuwigheid tot eeuwigheid dezelfde is, Job bestrafte voor zijn vragen en zijn vermetelheid, zou Hij dan nu anders zijn? Zou Hij het nu wel goedvinden als mensen Hem nu uitdaagden, en Hem verweten?
Je scheidt constant God die in de bijbel beschreven staat, en God die je tegenkomt in de praktijk van het leven. Is dat wel te scheiden? Ik denk het niet. Voor mij is Hij in ieder geval dezelfde.
En nu kun je me wel weer vertellen hoe erg het is wat je meegemaakt hebt, dat geloof ik ook echt. Maar dat verandert niets aan God. Wat Caprice ook zegt, erge dingen zijn niet alleen van nu. De bijbel staat er vol van. Ik blijf erbij dat je juist in moeilijke tijden erop gewezen wordt dat je niet op jezelf kunt vertrouwen, maar juist alles dan in Zijn handen mag leggen. Niet voor Zijn voeten smijten, maar in Zijn handen leggen.

[hijwel]

Riska, je hebt helemaal gelijk!

barmhartig, liefdevol, open, eerlijk, kwetsbaar en oprecht! (en mischien nog wel meer)

maar proberen omdat in mijn achterhoofd te houden op het moment dat ik reageer!