Houden van een vrouw, hoe moet dat?

[André]

Maar er kan zo ontzèèèttend veel energie gaan zitten in dat rationele denken, vooral als je flink verliefd bent! Vandaar dat ik het over gerationaliseer had, en dat het voor mij een beetje een bijsmaakje heeft van: ik heb het er niet zo op. Als ik het intuïtief afkan vind ik dat prettiger. (Maar ja, op dat punt nemen de dames je dan weer 'in de maling'.)

Overigens, een jong meisje kan ook leuk zijn!

Mmm, oudere meisjes kan ook hoor, maar het is misschien ook makkelijker om niet meteen enormmmmmmmmmm verliefd te worden, dan valt er nog wat te praten/leren/overdenken etc.
Dus ik lees uit jou reaktie ook een beetje ik ben de zoektocht "zat"?
Kijk het mooiste zou natuurlijk zijn dat het op alle fronten vrij direkt klikt, en dat je niet telkens een, desillusie rijker wordt.

[Boekenlezer]

Maar er kan zo ontzèèèttend veel energie gaan zitten in dat rationele denken, vooral als je flink verliefd bent! Vandaar dat ik het over gerationaliseer had, en dat het voor mij een beetje een bijsmaakje heeft van: ik heb het er niet zo op. Als ik het intuïtief afkan vind ik dat prettiger. (Maar ja, op dat punt nemen de dames je dan weer 'in de maling'.)

Overigens, een jong meisje kan ook leuk zijn!

Mmm, oudere meisjes kan ook hoor, maar het is misschien ook makkelijker om niet meteen enormmmmmmmmmm verliefd te worden, dan valt er nog wat te praten/leren/overdenken etc.
Dus ik lees uit jou reaktie ook een beetje ik ben de zoektocht "zat"?
Kijk het mooiste zou natuurlijk zijn dat het op alle fronten vrij direkt klikt, en dat je niet telkens een, desillusie rijker wordt.

enormmmmmmmmmm verliefd: gebeurt ook maar zelden. In de meeste gevallen kan ik het wel relativeren. Maar ja, wat voor waarde heeft het dan nog, als het relativeerbaar wordt? Dan kun je maar beter zo denken: ik wil niks, en ik ben lekker vrijgezel. Mijn ervaring is ook dat wanneer ik niet binnen afzienbare tijd zwaar verliefd ben, dat ik me ook niet voldoende gemotiveerd voel om het een bijzondere relatie te laten worden, ook niet op de langere termijn. Ik heb het best wel eens gehad, zo'n situatie van: als je zou willen zou je nu moeten toehappen! Maar ja, waarom zou ik, als ik niet zoiets heb van: ik wil ervoor gááán!

De beste bescherming tegen desillusies is denk ik nuchter denken, en mijn gevoeligheid proberen te ontzien.

Maar inderdaad: het fenomeen zoektocht ben ik zeker zat!

[Mariamagdalena]

Eigenlijk wel een beetje rare tekst: houden van een vrouw, hoe moet dat?
Het zou ook kunnen zijn: houden van kippen, hoe moet dat?

Denk daar eens over na, boekenlezer, van iemand houden groeit, en of het nou van een vrouw is of van je kind of whatever, het gaat er om dat je de juiste persoon tegenkomt die bij jepast.

Ga eens na:
Wat verwacht ik van een vrouw?
Wat kan ik haar bieden, dus wat kan zij van mij verwachten?

Als je die dingen opschrijft, tja, dan gaat het er om dat je iemand tegenkomt, maar, stel niet te hoge eisen, anders lukt het nooit.
Mensen zijn niet volmaakt, iedereen heeft zijn/haar onhebbelijkheden, en daar moet je mee leren leven, wederzijds.

( ohohoh wat kan ik dit weer mooi verwoorden, ik lijk wel een psycholoog )

[André]

.......en mijn gevoeligheid proberen te ontzien.

Dit ken ik zelf ook, maar dan noem ik het emotioneel minder stabiel, naar mijn idee is het niet zo makkelijk als dat jij zegt: n.m. mijn gevoeligheid ontzien lukt je niet, en er zijn best veel vrouwen die dit waarderen, als positief...(weet ik zeker)

[Boekenlezer]

Eigenlijk wel een beetje rare tekst: houden van een vrouw, hoe moet dat?
Het zou ook kunnen zijn: houden van kippen, hoe moet dat?

Denk daar eens over na, boekenlezer, van iemand houden groeit, en of het nou van een vrouw is of van je kind of whatever, het gaat er om dat je de juiste persoon tegenkomt die bij jepast.

Ga eens na:
Wat verwacht ik van een vrouw?
Wat kan ik haar bieden, dus wat kan zij van mij verwachten?

Als je die dingen opschrijft, tja, dan gaat het er om dat je iemand tegenkomt, maar, stel niet te hoge eisen, anders lukt het nooit.
Mensen zijn niet volmaakt, iedereen heeft zijn/haar onhebbelijkheden, en daar moet je mee leren leven, wederzijds.

( ohohoh wat kan ik dit weer mooi verwoorden, ik lijk wel een psycholoog )

Dames worden toch ook wel eens kippies genoemd?
Dat komt dan mooi overeen.

Maar ja, ik bedoelde ermee: ik voel me erin belemmerd. Help me hieruit.
Ik wil immers wel op een positieve manier tegen dames aan kunnen kijken die ik in mijn omgeving ontmoet, en een positieve en open houding hebben. (Al zal ik dan wel steeds opnieuw tegen vervelende dingen oplopen. )

Dat over die juiste persoon is zéér zeker waar!
In feite vallen er geen eisen te stellen. Waren zijn zeldzaam, en als je voor zó iemand valt is het onvermijdelijk, en vallen alle eisen weg.
Dat het langzaamaan moet groeien: het heeft wel tijd nodig, meestal, maar ik denk dat mannen veel sneller verliefd worden dan vrouwen. Daarin zit dan gelijk de verklaring van mijn bedenking bij: '...van iemand houden groeit...'
Inderdaad, het groeit ook wel, maar héél snel als het de ware is! Bij mij althans.
De enige eis die ik dan ook stel is: ik moet enorm van haar houden, voor haar door het vuur willen gaan. (En onvolmaaktheden en onhebbelijkheden neem je dan op de koop toe.)
Dat is een eis waar ik niet graag op inlever. Wellicht trouw ik dan nooit, maar beter geen huwelijk dan een slecht huwelijk.

[Boekenlezer]

.......en mijn gevoeligheid proberen te ontzien.

Dit ken ik zelf ook, maar dan noem ik het emotioneel minder stabiel, naar mijn idee is het niet zo makkelijk als dat jij zegt: n.m. mijn gevoeligheid ontzien lukt je niet, en er zijn best veel vrouwen die dit waarderen, als positief...(weet ik zeker)

Ja oké, maar je kunt wel je nuchterheid zo lang mogelijk proberen te bewaren. Volgens mij werkt dat positief, zowel naar jezelf als naar de ander.

[Aragorn]

Haha, cool topic!

Een aantal dingen die Boekenlezer zegt zijn waar, een aantal andere dingen zijn misschien ook waar, maar gelden niet voor alle vrouwen.

Ik zal de punten eens langsgaan..

- In contactueel opzicht zie ik ze als tegendraadse en recalcitrante figuren, die je met een hoop argwaan aankijken. Het lijkt wel alsof ze denken zich alles te kunnen permitteren, en ondertussen hun best doen om het contact op een zo laag mogelijk pitje te houden. (Geldt overigens niet voor alle dames, lijkt mij.) Gewoon lekker nuchter en gezellig? (Waar m.i. alle reden voor is, aangezien een werkelijk bijzondere vrouw die werkelijk de moeite is voor een huwelijk zeer zeldzaam is.) Daarin geldt voor de dames: nooit van gehoord!

Hier heb ik niet echt ervaring mee, ik ken genoeg dames die wel gewoon lekker nuchter en gezellig zijn. In dit geval heb je dus gewoon de verkeerde getroffen.

- Waar ze vooral goed in zijn: je voor de gek houden, je om de tuin leiden. Het kan vaak lijken alsof ze een hoop aandacht voor je hebben, en dat ze daarbij gedragingen vertonen waaruit je het gevoel krijgt dat het meer is dan gewoon, maar regelmatig blijkt het achteraf een grote illusie. Dan kan ik weinig anders concluderen dan: dat vragen om aandacht en zo, was niks anders dan aanstellerij wat nergens over ging, blijkbaar.

Dit komt idd voor, het is zaak om dat in een zo vroeg mogelijk stadium te leren diagnosticeren en sowieso niet snel verwachten dat ze iets met je willen (hooguit willen ze iets van je ).

- Ze zijn subjectivistisch van aard, zodat de deur openstaat voor allerlei corruptie e.d. Het gaat ze niet om hoe de dingen zijn, maar om hoe zij die dingen ervaren. De objectieve werkelijkheid, waarop mannen zich doorgaans nogal spitsen, interesseert ze niet zo.

So true! Veel vrouwen interesseert het idd geen bal hoe de werkelijkheid is, ze creeren voor zichzelf een wereldbeeld zoals ze dat zelf denken te ervaren of gewoon omdat ze zich daar lekker bij voelen. Overigens zijn hier natuurlijk ook genoeg positieve uitzonderingen bij; dat zijn meestal degenen die dit van zichzelf weten en in staat zijn op redelijke wijze in te zien dat het niet perse de waarheid is zoals zij het willen zien.

- Ze zeggen ook niet gewoon wat ze denken, maar gaan daar heel anders mee om. Dat gaat vooral met veel allegorie, dialectiek en 'humbug'.
- En heb daar dan als man vervolgens geen kritiek op, want dan kom je aan het principe van vrouwelijke onschendbaarheid! (Pfff, verwaand nest! Kritiek is m.i. niet meer dan een normaal verschijnsel waarover je met elkaar open en eerlijk moet kunnen communiceren.)

Dit is ook zeer waar. Je wordt soms geacht om tussen de regels door te luisteren en als je dat niet doet is het jouw fout. Nu, ik weiger gewoon pertinent om in te gaan op dergelijke non-verbale communicatie. Als je iets duidelijk wilt maken kun je het zeggen; anders hoef je van mij niet te verwachten dat ik er iets mee doen (ook al vang ik het wel op). Ik heb namelijk een gruwelijke hekel aan bedekte toespelingen enzo, iig als ze bewust zijn. Het is natuurlijk iets anders als het onbewust is, als er iets achter een verhaal zit dat ze niet kunnen/durven zeggen. Dan is het wel zo aardig om dat proberen aan te voelen.

- Ze lijken wel niet te weten wat ze willen. Nooit eens zoiets van: 'ik vind jou gaaf, en al vind je mij misschien niet zo indrukwekkend, ik wéét wat ik vind van jou en je brengt me niet van de wijs: ik gedraag me spontaan, open en hartelijk naar jou toe, en wat jij daarvan vindt is jouw zaak.' Kortom: niks geen power, niks geen drive lijken ze te hebben. Eerder zijn het van die passieve, lusteloze types, die wel op hun stoeltje blijven wachten op jou, en als je dan komt denken ze zich alles te kunnen permitteren en jij moet het maar slikken.

- Voor spontane hartelijkheid moet je ook niet bij ze zijn. Je ontvangt het niet van ze. Maar als je ze zelf zo benadert denken ze binnen de korste keren dat je verkering wil of zo. (Ooit wel eens gehoord van nuchter denken...? En het feit dat een ware liefde hoogst uitzonderlijk is? Nee, je zou nog eens objectief moeten gaan denken, en je ideeën corrigeren...)

Hier herken ik niets van. Mijn ervaringen zijn eerder tegenovergesteld.

- Vooral als het mooie, knappe dames betreft: die zijn meesters in het zich aanstellen, en je te confronteren met een hoop schijn (de 'humbug'). Die lijken te denken dat ze sowieso toch wel interessant zijn, en dat hun karakter er niet zo toe doet. Niks is wat mij betreft minder waar. Dames met weinig aanzien, de eenvoudigen die niet zo veel bekijks hebben, lijken daarentegen juist verreweg de prettigsten in de omgang.

Dit is wel waar in algemene zin, maar geldt dat ook niet voor mannen? Er zijn aan de andere kant ook een hoop 'onaanzienlijken' die ook totaal niet prettig zijn en 'aanzienlijken' die gewoon erg oke zijn.

Als ik hier met mannen over spreek, lijken die dat bepaald niet tegen te spreken. Integendeel, die bevestigen mijn indrukken alleen maar.
Voorbeelden van uitspraken die ik mij herinner:
"Het functioneert af en toe inderdaad nogal merkwaardig."
"Het zijn allemaal rotwijven. Het is slechts de kunst om diegene te vinden van wie je dat het minste kan zeggen."

Toen ik nog bij mijn ouders woonde was ik nog bang voor eenzaamheid: stel dat je als vrijgezel zelfstandig woont... Maar die angst is weggevallen. Het blijkt dat ik me prima redt als vrijgezel, en dat je daarmee een gelukkig bestaan hebt in vele opzichten: de enorme vrijheid die hebt, je overzichtelijke huishouden die niet zo veel geld kost. En contact onderhouden met andere mensen, daar is gelegenheid genoeg voor.
Tel dat eens bij elkaar op, en de vraag blijft over: waar zijn dames nog nodig voor, wat mij betreft?

Inderdaad is er opzich ook helemaal niks met een vrijgezellenleven, als je maar genoeg vrienden hebt en ervoor zorgt de voordelen uit te buiten. In principe zijn dames dus nergens voor nodig. Maar ze zijn ook wel leuk hoor, gewoon om als vriendin te hebben. En als je echt een hele goede tegenkomt zelfs voor meer, al zit ik daar momenteel ook niet bepaald op te wachten. Er zijn een hoop dingen die belangrijker zijn en die ik er niet voor zou willen opgeven.

Of laat ik de vraag anders formuleren: houden van een vrouw, hoe moet dat?
Ik weet het geloof ik niet meer.

Laten we het eens aan Bryan Adams vragen:

Have You Ever Really Loved A Woman

To really love a woman,
To understand her,
You've got to know her deep inside
Hear every thought,
See every dream,
And give her wings when she wants to fly
Then when you find yourself lying helpless in her arms,
You know you really love a woman

CHORUS:

When you love a woman,
You tell her that she's really wanted
When you love a woman,
You tell her that she's the one
She needs somebody, to tell her that it's gonna last forever
{2nd}(She needs somebody, to tell her that you'll always be
together)
So tell me have you ever really...really, really ever loved a
woman

2nd VERSE

To really love a woman,
Let her hold you,
Till you know how she needs to be touched
You've got to breathe her, really taste her
Till you can feel her in your blood
And when you see your unborn children in her eyes
You know you really love a woman

BRIDGE:

You've got to give her some faith,
Hold her tight, a little tenderness
You've got to treat her right
She will be there for you taking good care of you
You really gotta love your woman

And when you find yourself lying helpless in her arms,
You know you really love a woman

Of zijn er misschien anderen die mijn scepticisme kunnen doorbreken? Mannen die positieve dingen over dames kunnen zeggen, bijvoorbeeld. Kom er maar mee, want ik sta er open voor.

Ik zal eens een poging wagen. Er zijn ook een hele hoop leuke, gezellige, open, aardige, toffe, fijne dames. En omdat ze zo anders zijn is het ook erg interessant en leuk om ze als vrienden te hebben. De dingen die je noemde (vooral het subjectivistische en de non-verbale communicatie die je geacht wordt te begrijpen) zijn vooral in relaties bijzonder ergerlijk. Dan zijn er twee dingen die je kunt doen: of gewoon niet aan relaties beginnen, of een vrouw vinden die niet zo is. Die zijn er wel namelijk. Ze zullen misschien altijd wel een neiging tot zulk gedrag houden, maar als je de 'goede' hebt is ze ook voor rede vatbaar als je uitleg dat dat echt niet gaat werken als ze een goede relatie wil enz, enz.

Misschien helpt het ook om niet te graag iets met ze te willen. Kijk naar of je iemand als vriend(in) zou willen hebben (in vriendschappelijke zin dus). En laat al dat gekonkel over verliefd zijn, elkaar wel of niet willen, etc etc. achter je, sta erboven en ga niet om met mensen die dat wel fijn vinden. Dan maak je gewoon goede en leuke vrienden onder de vrouwen en wie weet zit er ooit nog weleens een tussen waar je iets meer meer zou willen ook.

*zo, dit was wel mijn langste post ever geloof ik*

[gurl]

probeer eens gewoon vrienden te worden met een vrouw. dan kan je je vragen stellen, haar leren begrijpen enz zonder dat relatiegedoe erbij...

[Boekenlezer]

Hier heb ik niet echt ervaring mee, ik ken genoeg dames die wel gewoon lekker nuchter en gezellig zijn. In dit geval heb je dus gewoon de verkeerde getroffen.

Ze zijn inderdaad niet allemaal zo. En ik heb inderdaad in het verleden ook wel eens een héél verkeerd iemand getroffen, bij wie ik zo'n gevoel had van: op 100 meter ziet zij als het etiket 'verdacht' op mijn voorhoofd geplakt zien, en denkt: 'wegwezen!' Dat vond ik geen fijn persoon! Over het algemeen heb ik een hekel aan dit soort types, en ik stel het meer op prijs als ze me daarin meer nemen zoals ik ben. Nuchterder dus. Want bij bepaalde dames mag ik dan wel eens enige opwinding voelen, dat wil nog niet zeggen dat zij de gewenste partner is of zo. Maar er lijken nogal wat typjes rond te lopen die allergisch zijn voor mannelijke opwinding.
Maar als je die opwinding niet hebt, is er over het algemeen weinig aan de hand. Dus ik kan je wel volgen.

Dit komt idd voor, het is zaak om dat in een zo vroeg mogelijk stadium te leren diagnosticeren en sowieso niet snel verwachten dat ze iets met je willen (hooguit willen ze iets van je ).

Laten ze ophouden met die zielige aanstellerij!
Ik kan me groen en geel ergeren aan dergelijk stompzinnig en volstrekt irrationeel gedrag, waarmee ze je met groot plezier voor schut zetten.
Helaas, het is en blijft de aard van het beestje...
En nee, ze krijgen niks meer van me! Opsouten! (Ik had het eerder al eens over de analogie met afgoden, zie http://forum.refoweb.nl/viewtopic.php?t ... &start=600, mijn onderste bijdrage.)

So true! Veel vrouwen interesseert het idd geen bal hoe de werkelijkheid is, ze creeren voor zichzelf een wereldbeeld zoals ze dat zelf denken te ervaren of gewoon omdat ze zich daar lekker bij voelen. Overigens zijn hier natuurlijk ook genoeg positieve uitzonderingen bij; dat zijn meestal degenen die dit van zichzelf weten en in staat zijn op redelijke wijze in te zien dat het niet perse de waarheid is zoals zij het willen zien.

Tsja, daar sta je dan als rationeel denkende man, die communiceert op basis van rationele (en dus voor iedereen toegankelijke) argumenten...
Daar sta je dan met je goede gedrag...

Dit is ook zeer waar. Je wordt soms geacht om tussen de regels door te luisteren en als je dat niet doet is het jouw fout. Nu, ik weiger gewoon pertinent om in te gaan op dergelijke non-verbale communicatie. Als je iets duidelijk wilt maken kun je het zeggen; anders hoef je van mij niet te verwachten dat ik er iets mee doen (ook al vang ik het wel op). Ik heb namelijk een gruwelijke hekel aan bedekte toespelingen enzo, iig als ze bewust zijn. Het is natuurlijk iets anders als het onbewust is, als er iets achter een verhaal zit dat ze niet kunnen/durven zeggen. Dan is het wel zo aardig om dat proberen aan te voelen.

Een beetje visie en body hebben in je houding tegenover de vrouw is onontbeerlijk. De enige manier om hun dwaasheden tegemoet te treden.
Ik denk dat ik in dit opzicht ook eens wat meer ga werken met een stenen kop.

- Ze lijken wel niet te weten wat ze willen. Nooit eens zoiets van: 'ik vind jou gaaf, en al vind je mij misschien niet zo indrukwekkend, ik wéét wat ik vind van jou en je brengt me niet van de wijs: ik gedraag me spontaan, open en hartelijk naar jou toe, en wat jij daarvan vindt is jouw zaak.' Kortom: niks geen power, niks geen drive lijken ze te hebben. Eerder zijn het van die passieve, lusteloze types, die wel op hun stoeltje blijven wachten op jou, en als je dan komt denken ze zich alles te kunnen permitteren en jij moet het maar slikken.

- Voor spontane hartelijkheid moet je ook niet bij ze zijn. Je ontvangt het niet van ze. Maar als je ze zelf zo benadert denken ze binnen de korste keren dat je verkering wil of zo. (Ooit wel eens gehoord van nuchter denken...? En het feit dat een ware liefde hoogst uitzonderlijk is? Nee, je zou nog eens objectief moeten gaan denken, en je ideeën corrigeren...)

Hier herken ik niets van. Mijn ervaringen zijn eerder tegenovergesteld.

Tsjonge, dus jouw omgeving loopt vol met dames, die bruisen van temperament...?
Maar ik moet toegeven: ik herinner me wel erg leuke en spontane dames... Ze bestaan wel! Helaas ben ik vaak zo stom geweest om gevangen te zitten in een of andere saaie 'schoonheid'. Dom van mij, maar ja, wat doe je er achteraf aan...?
('Schonen' met aanhalingstekens, want hoe mooi is een lekker stuk met een saai en matig karakter eigenlijk nog...??)

- Vooral als het mooie, knappe dames betreft: die zijn meesters in het zich aanstellen, en je te confronteren met een hoop schijn (de 'humbug'). Die lijken te denken dat ze sowieso toch wel interessant zijn, en dat hun karakter er niet zo toe doet. Niks is wat mij betreft minder waar. Dames met weinig aanzien, de eenvoudigen die niet zo veel bekijks hebben, lijken daarentegen juist verreweg de prettigsten in de omgang.

Dit is wel waar in algemene zin, maar geldt dat ook niet voor mannen? Er zijn aan de andere kant ook een hoop 'onaanzienlijken' die ook totaal niet prettig zijn en 'aanzienlijken' die gewoon erg oke zijn.

Dat is zo. Ik generaliseerde. Ik dacht natuurlijk vooral terug aan de foute 'schonen' uit mijn leven.

Hier laat ik het even bij.

[Boekenlezer]

probeer eens gewoon vrienden te worden met een vrouw. dan kan je je vragen stellen, haar leren begrijpen enz zonder dat relatiegedoe erbij...

O, maar dat wil ik ook wel hoor!
Maar wat ik zo ergerlijker vind: dan zijn er altijd van typjes die zo sterk zijn in verdachtmaking. Zo van: 'er zal wel wat achter zitten, hij zal wel verkering willen. Uitkijken!' Kun je dan nog lekker en ontspannen sociaal bezig zijn?
Een klein beetje onzekerheid zonder bijbedoelingen kan hiervoor soms al voldoende zijn bij die maffiose vrouwen!

[Aragorn]

Tsja, daar sta je dan als rationeel denkende man, die communiceert op basis van rationele (en dus voor iedereen toegankelijke) argumenten...
Daar sta je dan met je goede gedrag...

Inderdaad, daarom moet je ook een vrouw hebben die bereid is jouw proberen te begrijpen en ontvankelijk is voor rationele argumenten. (Alhoewel je natuurlijk ook weer niet met je rationele argumenten het gevoelsaspect moet vergeten. )

Een beetje visie en body hebben in je houding tegenover de vrouw is onontbeerlijk. De enige manier om hun dwaasheden tegemoet te treden.
Ik denk dat ik in dit opzicht ook eens wat meer ga werken met een stenen kop.

Inderdaad, stel je niet afhankelijk op. Laat hen maar eens wat moeite doen om zich begrijpelijk te maken ipv dat je zelf wanhopige pogingen doet om het te begrijpen.

Tsjonge, dus jouw omgeving loopt vol met dames, die bruisen van temperament...?

Haha, nuja, dat is misschien ook weer een beetje overdreven maar mijn ervaringen in relationeel opzicht zijn wel ongeveer dusdanig en ook de 'gewone' vriendinnen die ik heb zijn niet temperamentloos.

Maar ik moet toegeven: ik herinner me wel erg leuke en spontane dames... Ze bestaan wel! Helaas ben ik vaak zo stom geweest om gevangen te zitten in een of andere saaie 'schoonheid'. Dom van mij, maar ja, wat doe je er achteraf aan...?
('Schonen' met aanhalingstekens, want hoe mooi is een lekker stuk met een saai en matig karakter eigenlijk nog...??)

Ehm, dat is lelijk. En als je van iemand houdt dan is diegene ook mooi voor jou, dus uiterlijke schoonheid is meestal geen goede raadgever. Alhoewel schoonheid voor mij ook weer onlosmakelijk verbonden is met uitstraling, dat zegt wel weer iets.

[Acire]

Ik volg mijn grote voorbeeld, Aragorn, en zal daarom ook de punten eens langsgaan!
Als echte vrouw, kan ik dit natuurlijk niet over m'n kant laten gaan!

Nee, even serieus! Ik zal echt m'n best doen om er redelijk en serieus op te reageren, ookal voel ik me als vrouw wat aangevallen!

- In contactueel opzicht zie ik ze als tegendraadse en recalcitrante figuren, die je met een hoop argwaan aankijken. Het lijkt wel alsof ze denken zich alles te kunnen permitteren, en ondertussen hun best doen om het contact op een zo laag mogelijk pitje te houden. (Geldt overigens niet voor alle dames, lijkt mij.) Gewoon lekker nuchter en gezellig? (Waar m.i. alle reden voor is, aangezien een werkelijk bijzondere vrouw die werkelijk de moeite is voor een huwelijk zeer zeldzaam is.) Daarin geldt voor de dames: nooit van gehoord!

Tja, wat moet ik hier nu van zeggen? Ik vind het helemaal niet zo raar dat vrouwen mannen met argwaan aankijken. Er zijn ook foute mannen tussen de goede, en er zij heel wat (in meer of mindere mate) beschadigde vrouwen op deze aardbol.
En, misschien zijn de argwandende vrouwen zelfs wel nuchter.
Was ik maar wat argwanender geweest, dat had me 2 verkeringen gescheeld.
Je zegt dat je 31 bent, ik denk dat je dan ook met vrouwen omgaat rond die leeftijd. En misschien is het wel zo: hoe ouder hoe moeilijker te vangen! Dat zie ik ook als ik naar mezelf kijk: toen ik 16 was liet ik me makkelijk vangen door een superlooser, op m'n 18e liet ik me zeer moeilijk vangen door een super goeie gast! Laat staan hoe dat op m'n 25ste geweest zou zijn. Misschien werkt dat bij andere vrouwen ook wel zo!

- Waar ze vooral goed in zijn: je voor de gek houden, je om de tuin leiden. Het kan vaak lijken alsof ze een hoop aandacht voor je hebben, en dat ze daarbij gedragingen vertonen waaruit je het gevoel krijgt dat het meer is dan gewoon, maar regelmatig blijkt het achteraf een grote illusie. Dan kan ik weinig anders concluderen dan: dat vragen om aandacht en zo, was niks anders dan aanstellerij wat nergens over ging, blijkbaar.

Zucht. Deze fout heb ik me ook begaan. Mannen denken overal wat van, en daar had ik als vrouw rekening mee moeten houden Dat is zo moeilijk!
Wat dit betreft; jij verwijt vrouwen ervan dat ze niet duidelijk zijn in hun communicatie, uum, misschien kun je deze frustratie en onduidelijkheid wegwerken door zelf duidelijk te zijn. Gooi het gewoon open, ipv zwijgen en vanalles 'denken'.
Er ZIJN wel vrouwen die het express en met opzet doen: Scoren en dumpen. Da's niet netjes natuurlijk!
Veel vrouwen zijn ook opzoek naar liefde en geborgenheid. En als je een betrouwbaar figuur bent, kan het goed zijn dat ze dat bij jou zoeken, en vinden. Zonder in jou een potentiele huwelijkskandidaat te zien. Misschien vinden ze je super als goede vriend, maar niet voor meer! Dat is voor jou hartstikke balen, (je kunt er ook van die vriendschap genieten) maar ik denk niet dat dat aanstellerij is.

- Ze zijn subjectivistisch van aard, zodat de deur openstaat voor allerlei corruptie e.d. Het gaat ze niet om hoe de dingen zijn, maar om hoe zij die dingen ervaren. De objectieve werkelijkheid, waarop
waarop mannen zich doorgaans nogal spitsen, interesseert ze niet zo.

UUm, dit herken ik wel een beetje Alhoewel ik niet corrupt ben ofzo . Maar; opjectieve werkelijkheid. Dat word een beetje lastig. Wat is opjectief? alles is gekleurd door de bril die je ophebt.
Ik vind ook wat ik ervaar veel belangrijk dan wat er 'is'. Wat er is, dat is mijns inziens niet te zeggen, wat ik ervaar is de realiteit voor mij!
Voorbeeld: ik merkte en dacht: Katootje en jeroen vinden mij stom, wat moet ik daar nu mee? Dat zei ik tegen mijn vriend (Jaco). Toen zei hij: Wat een onzin, ze vinden je helemaal niet stom. Heel gedoe bla bla bla. Je kunt alleen weten of Katoootje en jeroen je stom vinden, als je het aan hen hebt gevraagd. Maar aangezien ik dat niet heb gedaan, is wat ik 'ervaar' de werkelijkheid! Met wat ik voel en denk heb ik te maken, en verder nergens mee. Uum, logisch toch?

- Ze zeggen ook niet gewoon wat ze denken, maar gaan daar heel anders mee om. Dat gaat vooral met veel allegorie, dialectiek en 'humbug'.

Ik denk dat dit voortkomt uit wantrouwen. Of beter gezegd: het vertrouwen is nog zo groot. Ik deed dat tegen Jaco ook heel vaak (en nog weleens).Hele kleine hints enzo, en dan was ik achteraf gefrustreerd: WAAROM VAT JE DIE HINTS NIET OP . Naja, uum, dat is natuurlijk bestwel dom van mij Dan had ik maar duidelijker moeten zijn! Maar dat is later wel gekomen. Ik vind het nogsteeds lastig hoor, maar ik doe iig mijn best om gewoon te zeggen wat ik denk!

- En heb daar dan als man vervolgens geen kritiek op, want dan kom je aan het principe van vrouwelijke onschendbaarheid! (Pfff, verwaand nest! Kritiek is m.i. niet meer dan een normaal verschijnsel waarover je met elkaar open en eerlijk moet kunnen communiceren.)

IK zou dus wel kritiek leveren op dat 'vage gedoe'. Je wilt het toch anders hebben? Maar uum, pak het wel tactisch aan, niet in de zin van: Waarom doe je zo stom? Maar: wat is de reden dat je niet gewoon zegt wat je denkt?
Ik denk dat het gebruiken van hints voorkomt uit een (nog) te klein vertrouwen, en daar moet je heel voorzichtig mee omgaan, anders verpest je de boel!

- Ze lijken wel niet te weten wat ze willen. Nooit eens zoiets van: 'ik vind jou gaaf, en al vind je mij misschien niet zo indrukwekkend, ik wéét wat ik vind van jou en je brengt me niet van de wijs: ik gedraag me spontaan, open en hartelijk naar jou toe, en wat jij daarvan vindt is jouw zaak.' Kortom: niks geen power, niks geen drive lijken ze te hebben. Eerder zijn het van die passieve, lusteloze types, die wel op hun stoeltje blijven wachten op jou, en als je dan komt denken ze zich alles te kunnen permitteren en jij moet het maar slikken.

Sjonge jonge, wat een frustratie!!! Echt rot voor je trouwens, dat je dat allemaal zo hebt ervaren, denkt en voelt!
Ik herken wel heel erg wat je zegt!! Zelfs toen ik al verkering had met Jaco was ik nog wel lusteloos en passief, en wachtte ik op zijn initiatief. 'Bang dat ie me alsnog stom ging vinden'. Onzekerheid noemen ze dat! En dat kan heel erg belemmerend zijn. Oplossing: laten merken dat je betrouwbaar bent, dat ze van je opaan kunnen en dat hen echt wel tof vind, ookal doen ze voorstellen die jij niet leuk vind!

Wat jij van die vrouwen vraagt is: kwetsbaar opstellen. Je wilt dat ze zichzelf blootgeven in wat ze van je vinden!
Nou uum.. als ik naar mezelf kijk: ik zou dat ook nooit doen! Stel je toch voor dat ik tegen iemand gezegd zou hebben: ik vind je echt tof bladiebladiebla en die persoon zegt: uum, ik vind jou ook wel leuk, maar niet zo leuk als jij mij. Verschrikkelijk, wat zou ik dat erg vinden! Vandaar dat ik daar altijd wat terughoudend in ben, maar als ik eenmaal weet wat de ander van mij vind, dan kan ik zeg ik het ook gerust! Dus, als je zulke enthousiaste verhalen wilt horen, moet je misschien zelf beginnen met enthousiate verhalen ophangen. What you give is what you get!
Trouwens, het hoeven niet eens hele enthousiaste verhalen te zijn. Je kunt ook met hints laten merken wat je van de ander vind. Maar uum, aangezien je tegen hints bent, zul je het met enthousiaste verhalen moeten doen

- Voor spontane hartelijkheid moet je ook niet bij ze zijn. Je ontvangt het niet van ze. Maar als je ze zelf zo benadert denken ze binnen de korste keren dat je verkering wil of zo. (Ooit wel eens gehoord van nuchter denken...? En het feit dat een ware liefde hoogst uitzonderlijk is? Nee, je zou nog eens objectief moeten gaan denken, en je ideeën corrigeren...)

Die ervaring heb ik hetzelfde met mannen (uit de tijd dat ik nog niet wantrouwend was:s) Ben ik spontaan, nodig ik ze uit om een keer te komen, denken ze gelijk dat je verliefd bent zucht!

- Vooral als het mooie, knappe dames betreft: die zijn meesters in het zich aanstellen, en je te confronteren met een hoop schijn (de 'humbug'). Die lijken te denken dat ze sowieso toch wel interessant zijn, en dat hun karakter er niet zo toe doet. Niks is wat mij betreft minder waar. Dames met weinig aanzien, de eenvoudigen die niet zo veel bekijks hebben, lijken daarentegen juist verreweg de prettigsten in de omgang.

Tja. er zijn arrogante types die van zichzelf weten dat ze mooi zijn:S zucht! Ik vind mijn vriendinnetjes allemaal heel mooi en lief, maar gelukkig vallen ze niet onder die categorie. Heel hinderlijk in de omgang, onsportief vaak en arrogant!

Als ik hier met mannen over spreek, lijken die dat bepaald niet tegen te spreken. Integendeel, die bevestigen mijn indrukken alleen maar.
Voorbeelden van uitspraken die ik mij herinner:
"Het functioneert af en toe inderdaad nogal merkwaardig."
"Het zijn allemaal rotwijven. Het is slechts de kunst om diegene te vinden van wie je dat het minste kan zeggen."

Misschien moet je jaco eens pben.

Toen ik nog bij mijn ouders woonde was ik nog bang voor eenzaamheid: stel dat je als vrijgezel zelfstandig woont... Maar die angst is weggevallen. Het blijkt dat ik me prima redt als vrijgezel, en dat je daarmee een gelukkig bestaan hebt in vele opzichten: de enorme vrijheid die hebt, je overzichtelijke huishouden die niet zo veel geld kost. En contact onderhouden met andere mensen, daar is gelegenheid genoeg voor.
Tel dat eens bij elkaar op, en de vraag blijft over: waar zijn dames nog nodig voor, wat mij betreft?

HA, wat heerlijk dat je zo gelukkig bent! Dat is heel positief. (als je gelukkig bent, maakt je dat aantrekkelijk ) Als jij geen vrouw nodig hebt in je leven, doe je het toch lekker zonder?? Andere mensen vinden het prettiger met, ieder z'n meug toch?

Of laat ik de vraag anders formuleren: houden van een vrouw, hoe moet dat?
Ik weet het geloof ik niet meer.

Uum.. waarom zou je van een vrouw gaan houden als prima zonder kunt?
Als je iemand tegen komt zonder wie je niet wilt leven, merk je dat vanzelf, en dan is het op tijd genoeg om je dan zorgen te gaan maken hoe je nou van dr moet gaan houden

Of zijn er misschien anderen die mijn scepticisme kunnen doorbreken? Mannen die positieve dingen over dames kunnen zeggen, bijvoorbeeld. Kom er maar mee, want ik sta er open voor.

Die zijn er echt wel genoeg. Maar wat kunnen andere mannen veranderen aan jou ervaringen? Ik zou je adviseren om te doen wat je vrouwen verwijt: uitgaan van je eigen ervaringen. Waarom zou je een leger mannen laten opdraven om jou vol te stampen met hun positieve ervaringen? Daar verandert jou situatie toch geen klap mee? Hooguit word je gefrusteerder: waarom kenne zij wel leuke vrouwen, en kom ik alleen takkewijven tegen!
Enne...wat heeft het voor zin? Als jij geen vrouw nodig hebt om gelukkig te zijn, dan doe je het toch lekker zonder??

[Aragorn]

Ik volg mijn grote voorbeeld, Aragorn, en zal daarom ook de punten eens langsgaan!

Ha, het komt nog wel een keertje goed met jou!

Zucht. Deze fout heb ik me ook begaan. Mannen denken overal wat van, en daar had ik als vrouw rekening mee moeten houden Dat is zo moeilijk!

Aan de andere kant ligt de fout hierin ook wel bij mannen hoor. Er zijn aardig wat mannen die al heel snel denken dat iemand verliefd op ze is.

- Ze zijn subjectivistisch van aard, zodat de deur openstaat voor allerlei corruptie e.d. Het gaat ze niet om hoe de dingen zijn, maar om hoe zij die dingen ervaren. De objectieve werkelijkheid, waarop
waarop mannen zich doorgaans nogal spitsen, interesseert ze niet zo.

UUm, dit herken ik wel een beetje Alhoewel ik niet corrupt ben ofzo . Maar; opjectieve werkelijkheid. Dat word een beetje lastig. Wat is opjectief? alles is gekleurd door de bril die je ophebt.
Ik vind ook wat ik ervaar veel belangrijk dan wat er 'is'. Wat er is, dat is mijns inziens niet te zeggen, wat ik ervaar is de realiteit voor mij!
Voorbeeld: ik merkte en dacht: Katootje en jeroen vinden mij stom, wat moet ik daar nu mee? Dat zei ik tegen mijn vriend (Jaco). Toen zei hij: Wat een onzin, ze vinden je helemaal niet stom. Heel gedoe bla bla bla. Je kunt alleen weten of Katoootje en jeroen je stom vinden, als je het aan hen hebt gevraagd. Maar aangezien ik dat niet heb gedaan, is wat ik 'ervaar' de werkelijkheid! Met wat ik voel en denk heb ik te maken, en verder nergens mee. Uum, logisch toch?

Nee, niet logisch. Irrationeel-vrouwelijk.. want je gevoel klopt op dat moment niet met de werkelijkheid. Maargoed, jij hebt het iig door van jezelf en probeert er wat aan te doen, dat maakt het al een heel stuk minder 'erg'.

Die ervaring heb ik hetzelfde met mannen (uit de tijd dat ik nog niet wantrouwend was:s) Ben ik spontaan, nodig ik ze uit om een keer te komen, denken ze gelijk dat je verliefd bent zucht!

Ik denk niks hoor.

[Acire]

UUm, dit herken ik wel een beetje Alhoewel ik niet corrupt ben ofzo . Maar; opjectieve werkelijkheid. Dat word een beetje lastig. Wat is opjectief? alles is gekleurd door de bril die je ophebt.
Ik vind ook wat ik ervaar veel belangrijk dan wat er 'is'. Wat er is, dat is mijns inziens niet te zeggen, wat ik ervaar is de realiteit voor mij!
Voorbeeld: ik merkte en dacht: Katootje en jeroen vinden mij stom, wat moet ik daar nu mee? Dat zei ik tegen mijn vriend (Jaco). Toen zei hij: Wat een onzin, ze vinden je helemaal niet stom. Heel gedoe bla bla bla. Je kunt alleen weten of Katoootje en jeroen je stom vinden, als je het aan hen hebt gevraagd. Maar aangezien ik dat niet heb gedaan, is wat ik 'ervaar' de werkelijkheid! Met wat ik voel en denk heb ik te maken, en verder nergens mee. Uum, logisch toch?

Nee, niet logisch. Irrationeel-vrouwelijk.. want je gevoel klopt op dat moment niet met de werkelijkheid. Maargoed, jij hebt het iig door van jezelf en probeert er wat aan te doen, dat maakt het al een heel stuk minder 'erg'.

Nee, je weet niet wat de werkelijkheid is. Om de werkelijkheid te weten moet je het vragen. En zolang je de werkelijkheid niet weet, doe je het met wat je wel weet. Dat vind ik echt errug logisch.
Hoe krom kunnen mannen denken

Die ervaring heb ik hetzelfde met mannen (uit de tijd dat ik nog niet wantrouwend was:s) Ben ik spontaan, nodig ik ze uit om een keer te komen, denken ze gelijk dat je verliefd bent zucht!

Ik denk niks hoor.

Whahaha, dat is zo handig aan verkering hebben. Mannen denken nooit meer wat verkeerds! BETURRRRR

[Melody]

probeer eens gewoon vrienden te worden met een vrouw. dan kan je je vragen stellen, haar leren begrijpen enz zonder dat relatiegedoe erbij...

'er zal wel wat achter zitten, hij zal wel verkering willen. Uitkijken!'

dat idee is wel door mannen gecreeerd hoor (neenee, niet door jou, maar dat halen wij vrouwen echt niet uit het niets, wij zijn niet van nature paranoide )