Refowebkids deel 15

[Dippie]

Nog even showen!

[christien]

Lief!

[AikonGirl]

Ik vind ze nu nog wat jong om ze echt te corrigeren, vraag me af of ze het al snappen (nou ja, ze snappen heel veel).

Mijn dochtertje (9 mnd) snapt het wel. Een paar dingen mag ze niet aanzitten. Echt gevaarlijke dingen zet ik wel weg.

Maar soms wil ze ook m'n telefoon vasthouden. Dat mag, maar mag níet in haar mond.
Nou, alles stopt ze in haar mond, maar dat niet. Ze heeft het echt door.

Lief, Dippie!

[Memmem]

lief!

[Haai]

Wat een schatje, dippie!

Hier hadden we maar een paar dingen waar de kids echt niet aan mochten komen als ze gingen kruipen/staan: de boeken in de boekenkast (uitgezonderd de plank kinderboekjes dan) en het plantje oid wat op tafel stond waren eigenlijk de belangrijkste. Om de kachel hadden we een haardscherm staan, en verder was alles op kruiphoogte wel kindproof. Het is voor jezelf een stuk rustiger als je weet dat ze gewoon hun gang kunnen gaan

[Jannoek]

hier corrigeren, en het begint nu (na 2 maanden kruipen ) z'n vruchten af te werpen.
Als ik zeg 'nee, Floris' of 'uhuh, Floris' of iets dergelijks draait hij zich om, kijkt me aan en gaat de andere kant op.
Alleen het wijnrek hebben we maar even afgeschermd, dat vind ik net iets te tricky.
In de boekenkast hebben we een gedeelte met kinderboeken gemaakt, maar dat is nog het meest lastige.

Vandaag was hij bij m'n schoonouders, en die gaven vanavond aan dat hij echt reageert op het corrigeren. Daar was ik erg blij mee! Soms heb je zelf na 500x corrigeren zin om de moed te laten zakken maar ben blij dat ik dat niet heb gedaan.
Vind het namelijk belangrijk dat hij bij anderen ook niet zomaar overal aanzit. Thuis kan je het wegzetten, maar als je niet thuis bent wordt het lastiger. Daarom voor corrigeren gekozen hier.

Hier overigens nu een ander lastig probleem: hij gaat steeds staan maar weet niet hoe hij dan moet gaan zitten. Oftewel: hij valt geregeld om. In de box bijvoorbeeld. Kan je een kind makkelijk leren hoe het moet gaan zitten?

[paprikameisje2]

wegzetten! ik ben geen moeder die de hele dag politieagentje moet gaan spelen omdat alle dingen zo spannend zijn dat afblijven net zo verzoeking is als voor een volwassen iemand het allerliefste lievelingseten op tafel te zetten en dat je er af meot blijven.

Hier staat gewoon helemaal niks op marijn zijn hoogte, alels wat in de vensterbank staat is of heel zwaar, grote bloempotten of het staat op het kozijnrandje. Als ze ruim twee zijn lukt het wel aardig. Maar ik wil gewoon als ik rust heb en op de bank zit niet ook nog tien keer moeten roepen dat hij vand e radio meot blijven. Intresante knop die draaiknop voor het volume, vooral als die dan op en neer draait, gaat die harder enz achter... ach.. sommige dingen moeten ze ook ontdekken. Maar toch de radio ook verplaatst! ik heb al driftbuien zat.

Voor de rest staat hier allemaal speelgoed op die plekken waar eerder een leuk plantje op tafel stond staan nu beren en poppen en waar eeder een dressior stond staat nu een kastje met speelgoed. Ik leef hier met kinderen, de tijd van leuke dingetjes op tafel komt wel weer als ze groter worden.

Bij julia meteen altijd alles weggezet ondanks dat die makkelijker was.

en.. tja.. doorslapen.. huh... wat is dat?
Laura... kan M dat niet mijn M leren?? doorslapen?

[Lenny]

Hier ging ze ook met een maand of 8 kruipen, ben ook gelijk begonnen met corrigeren. En gewoon een paar dingen waar ze niet aan mocht komen (CD rek, spullen op salontafel e.d.) Gewoon telkens duidelijk 'nee' zeggen als ze er aan zat, en hier werkte het ook echt gelukkig. Idd ook met in mijn achterhoofd dat ik wil dat ze bij anderen ook gewoon overal afblijft als ik nee zeg.

Bij Lieke moeten trouwens ook dr keel en neusamandelen eruit, dan worden ook gelijk haar oortjes doorgeprikt omdat er vocht achter haar trommelvliezen zit. Ze hoefde nog geen buisjes, KNO arts dacht wel dat oorproblemen daarna opgelost zouden zijn. De wachttijd is ongeveer 3 weken. Br. zie er nu al tegenop, maar ja het is wel beter voor haar. Ze is alleen nog zo klein en dan kan je het nog niet echt uitleggen wat er gaat gebeuren etc.!

Eind feb. moet ik met haar naar de kinderarts, omdat ze in december waarschijnlijk een epilepsieaanval heeft gehad. Ze was echt helemaal buiten bewustzijn een poosje, we zijn echt vreselijk geschrokken!! En regelmatig heeft ze een soort absences, dan zit ze gewoon even te staren en reageert ze niet als we haar roepen e.d. Dus dat is ook niet goed! Laatste tijd dus best wat zorgen om ons meisje!

[ajl]

O, wat naar Lenny! Sterkte ermee!

Tegen de tijd dat ze bij mij gaan kruipen, is hun begrip ook al redelijk ontwikkelt Ik corrigeer vanaf moment dat ze ergens aan gaan zitten dat niet mag. Ze moeten het toch leren, is het nu bij ons dan bij een ander wel en daarbij is het ook nog mijn woonkamer. Aan de andere kant maak ik er ook geen halszaak van als er toch wat sneuvelt door hun onderzoekende gedrag.

@ Jannoek Dat de moed laten zakken, omdat het geen resultaat lijkt te hebben is volgens mij als ouder een terugkomend fenomeen. Wij hebben met zoonlief rond kerst en oud en nieuw echt een oorlog uit moeten vechten, hij zat volgens mij de hele dag op de trap en elke dag opnieuw. De moed begon mij ook in de schoenen te zakken. Onderwijl begon hij ook op een nieuw kdv en daar zeiden ze dat het zo'n ontzettend welopgevoed jongetje was die netjes antwoord gaf als hem wat gevraagd werd, met 2 woorden sprak en zichzelf voorstelde. En dat waren allemaal dingen waarvoor hij steeds op de trap moest zitten.

[MissF]

Huis kindvriendelijk maken. Wij corrigeren Frederiek nu al, maar dat is meer voor Jurian dan voor haar. Als zij hem 'slaat' dan zeggen we:' Nee, Frederiek, niet slaan.' Slaat helemaal nergens op, want ze slaat helemaal niet, ze zwaait gewoon met haar armen, en raakt dan per ongeluk Jurian. Of als ze naar zijn trein kruipt en die kapot maakt zeg ik ook dat dat niet mag. Maar dat is echt voor Jurian bedoeld. Die wordt ook gecorrigeerd , en vindt het heel raar als dat bij Frederiek niet zou gebeuren. Het is dus meer om 1 lijn bij beiden te trekken.
Want echt corrigeren denk ik dat niet werkt, en vind ik soms ook een beetje belemmerend. Want een kind ontdekt de wereld door te proeven (in de mond te stoppen) en te voelen. Alles is zo mooi, kopjes glimmen, plantjes zijn zo mooi. Heel logisch en normaal dat een kind eraan zit.
Maar toch zijn er dingen waarvan ik niet wil dat ze kapot gaan doordat zij ze in haar mond steekt of eraan zit, dus zet ik alles weg. Nu hebben wij sowieso een nogal ehm...kaal huis (aldus mijn man, ik vind het juist mooi ), dus veel wegzetten hoeft niet. Maar bijvoorbeeld de wii staat op stahoogte voor haar, die gaat dan achter de tv ofzo, en sowieso vind ik de kachel ontzettend eng. Ze zal het best snel leren, dan die hitte niet handig is om heen te kruipen, maar ik vergeef het me nooit als ze wel een keer met haar handje er tegenaankomt en voor altijd littekens heeft van brandblaren. Voor mij hoeft een kind dat niet op die manier te leren. Dus staat er een hekje om de kachel heen.

maar uiteindelijk wil ik wel nette, opgevoede kinderen, en mogen ze bij anderen amper ergens aan zitten. Dus ik neem ze dan óf niet mee, óf ik let heel goed op en corrigeer (te) vaak. Maar ik heb bij Jurian gemerkt dat het pas werkte toen hij ouder was. Nu hadden we de mazzel dat hij makkelijk is en niet zomaar alles overal van tafel veegt, want ik denk dat het ook per kind verschilt. Maar bij welke leeftijd ze het echt doorhebben weet ik niet zo goed, dat ging bij Jurian een beetje vanzelf. Ben benieuwd wat we met Frederiek nog mee gaan maken Jurian stond met 8 maanden volop, en zette zijn eerste passen bijna, maar ik vermoed dat Frederiek dat over een maand absoluut nog niet doet

[paprikameisje2]

vraag van andere aard... vriendenboekjes....

Welk vriendenboekje heeft niet al die idolen en tv programmas erin staan? dat je dat in moet vullen. Heb daar zelf al heel geen zin in als ik een boekje meekrijg waar dit gevraagd wordt, doe zelf altijd niks invullen daar, maar wil andere ouders ook niet voor het blok zetten om het in te moeten vullen.

Pfff.. welkom in de wereld op school!

[rosekapje]

Ik krijg er ook al wel eens 1 mee voor de jongens. Zelf begin ik nog niet met die onzin (sorry). Ik vind dat pas leuk vanaf de tijd dat ze zelf goed kunnen lezen en schrijven. Dan kunnen ze zelf zo'n ding invullen en ook weer lezen als ze hem terugkrijgen.
mijns inziens heeft een 4 jarige er zelf nog zeer weinig aan.

Lenny sterkte ermee! Wens je een voorspoedige operatie toe. Sterkte met de overige zorgen!

Dippie wat een plaatje!

Wij hebben er juist bewust voor gekozen om niks weg te zetten. Ze moeten het maar leren (en nou moet ik zeggen heb ook wel 3 voorbeeldige kids wat dat betreft). Stel nou dat we thuis alles weg zetten en je komt ergens anders waar alsnog van alles staat, moet je het ze daar leren. Dan kan dat beter thuis, maargoed wat dat betreft 3 voorbeeldige kids!

[MissF]

Huh, hebben ze nu al vriendenboekjes? wij deden dat ik groep 5 of 6 ofzo toch pas? Ik had er overigens wel 1 zonder al die dingen, maar dat was 15 jaar geleden, een met een paard voorop

Nog wat foto's van ons droppie

[gempa]

vraag van andere aard... vriendenboekjes....

Welk vriendenboekje heeft niet al die idolen en tv programmas erin staan? dat je dat in moet vullen. Heb daar zelf al heel geen zin in als ik een boekje meekrijg waar dit gevraagd wordt, doe zelf altijd niks invullen daar, maar wil andere ouders ook niet voor het blok zetten om het in te moeten vullen.

Pfff.. welkom in de wereld op school!

bij de christelijke boekhandel heb je wel vriendenboekjes zonder al die vragen, alhoewel ze hier gewoon bij idolen Jezus of God invullen , en tv kijken ze hier ook wel met uitzendingemist, dus hebben ze ook wel favorieten

@ miss F wat een schatje, en wat een superleuk bedje

[Appel]

Ja, raar is dat he, in groep 1 al vriendenboekjes. Ze weten echt werkelijk niet wat ze in moeten vullen bij 'mijn droomwens', 'ik wens voor jou' enzovoort. Bij de christelijke boekhandel hier hebben ze een vriendenboekje van dat schaapje, weet even niet meer hoe dat heet, maar ze zijn er dus wel.

Ik was ook nooit zo van het wegzetten. Maar onze jongens waren ook nooit zo moeilijk daarin. Als het wel lastig zou zijn, zou ik wel wat wegzetten geloof ik. Ons huis is toch ook het thuis van de kinderen? En inderdaad, we hebben ook een vrij kaal huis, daar houd ik erg van, dus dat scheelt denk ik ook wel. Een kachel hebben we niet, wel in de flat waar we eerst woonden, maar daar zette ik nooit wat voor. In de winter stond 'ie altijd aan (moederhaard, dus werkte als soort cv), en de hitte straalde er al van af, dus de oudste bleef er altijd een eind uit de buurt. Nu hebben we een open haard, en daar ben ik wel voorzichtiger mee.

Hebben jullie tips om een kind wat minder chaotisch te 'maken'? Onze oudst van zeven is altijd van alles kwijt op school: gymspullen, jas, broodtrommel, fietssleutel, echt, hij raakt alles kwijt. Thuis niet, dat gaat prima, maar dat komt denk ik omdat ik veel structuur bied: alles op vaste plekken opruimen enzo. Op school loopt hij er echt wel tegenaan, ook omdat hij 's ochtends in een ander lokaal zit dan 's middags. Hij moet dan zijn pennendoosje en wat schriften meenemen, maar dat gaat dus vaak niet goed. Pas had hij een dictee maar 'in zijn hoofd gedaan, want hij had geen potlood mee, en van de juf mocht hij geen vragen stelllen...' Zo gehoorzaam is hij nog, dat hij dan ook echt geen vragen stelt, grappig is dat wel. Maar goed, het is dus meer een probleem van school, maar als ik hem daarbij kan helpen, is dat wel fijn natuurlijk.