meribel schreef:voor mij als moeder speelt er echter nog een ander argument: ik vind het heerlijk om mijn kleine kleutertje tussen de middag even te zien en mee te kletsen, want ik vind zo een hele dag zonder haar best lang...daarom is smiddags thuis eten fijn ( vooral voor mij dus!) want voor haar maakt het echt niet uit.....
ik denk dat dat argument ook speelt maar de meeste moeders daar niet graag voor uitkomen?
Nou, het zou de dag veel makkelijker maken, als kindlief op school zou eten. Dat zou ineens heel veel meer ruimte geven tot bijvoorbeeld meer werken, het zou ontzettend veel gedoe schelen. Ik vind het echt wel heerlijk en mijn man ook, hoor, om hem 's middags thuis te hebben, maar het zou makkelijker zijn als hij op school bleef.
Wat er bij ons meer achter zit, is het feit, dat we onze kinderen meer dan alleen het gevoel willen geven, dat ze bij ons een thuis hebben. Voor mij geldt, dat ik dat gevoel vroeger altijd zo ontzettend gehad heb en daar genoot ik van. Toen ik in groep 4 zat, zijn we verhuisd en woonden we ineens op 20 minuten loopafstand van school. Fietsen naar school mocht nog niet (te gevaarlijke wegen, enzo). Een goede basisschool in die wijken in Rotterdam was uniek en we wilden zelf graag ook op onze school blijven. We zijn nooit overgebleven. 4 kinderen renden tussen de middag naar huis, we hadden thuis nauwelijks de tijd om rustig te gaan zitten voor ons eten. Maar overblijven? We peinsden er niet over. Het mocht wel, hoor, maar we gingen veel liever naar huis. Zelfs als onze ouders er een keertje niet waren, dan liepen/renden we naar huis en aten zelf thuis even een boterham om vervolgens 20 minuten terug te lopen naar school.
Ik denk dat ik vanuit die eigen ervaring me ook gewoon niet kan voorstellen, dat ik mijn kind op school wil laten eten. Ik vond er zelf namelijk niks aan, mijn broers en zus ook niet. We hadden toch een thuis? We gingen daar wel naar toe. En wij waren echt heel zelfstandige kinderen, hoor.
Maar goed: voor mij zit dat er vooral achter.