Pff, wat breekt dat nachtelijke opstaan op he.
Gisteravond rond kwart voor 12 lag Jurian te huilen, maar toen sliepen we gelukkig nog niet, dus was het minder erg.
Om 3 uur huilde Frederiek, die heb ik een speen gegeven. Om kwart voor 4 huilde ze weer, toen heb ik mijn man erheen gestuurd met een fles

En om half 6 stond Jurian aan ons bed, dat hij 1 plasje in bed had gedaan. Nou, het waren er denk ik 5 ofzo, want alles zeiknat. Hij wilde zelf zonder luier in bed, en omdat zijn luier s'morgens vaak droog is, dacht ik dat het wel kon. Nou, voorlopig maar niet meer, al lag hij daarna wel heerlijk schoon tussen ons in te slapen

Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...