Oké, ik heb het niet duidelijk genoeg verteld, merk ik.
Deze collega kende ik sowieso voor ik kwam werken waar ik werk nog niet. We zijn op het werk meer close geworden. Ik vind het absoluut niet lastig om haar te begeleiden, omdat we allebei wat dat betreft privé en werk/school heel goed kunnen scheiden. Zij doet trouwens de SPH, deeltijd. En ik ben de enige op mijn werk die ook SPH heeft, dus is het ook 'logisch' dat ik haar begeleid.
Ik heb het bij de collega's die wat jaloers op mij overkomen ook aangegeven dat ik het niet leuk vind dat ze zo reageren. Bovendien (gaf ik in bovenstaand bericht ook al aan) deel ik deze taken nu ook met andere collega's of ik zeg dat zij dat mogen doen, gewoon omdat ik ervan baal, dat het mij blijkbaar niet gegund wordt. De betreffende collega's weten dus precies hoe ik erover denk, maar dat neemt niet weg, dat het nog wel lastig kan zijn als ik door bijvoorbeeld de locatiemanager een nieuwe taak/opdracht aangeboden krijg. Deze vervul ik dan vaak zonder andere collega's op de hoogte te stellen om jaloezie/reacties te voorkomen.