paprikameisje2 schreef:overigens, begrijp ik de opmerking ook wel hoor! Zelf ben ik ook met de neus op de feiten gedrukt rondom marijn... Iemand zei tegen mij, wees blij dat je een zoon hebt die gezond is. Toen vertelde zelf van het verdrietr van haar zoontje wat ze nu voor altid moet missen, die overleden is door een stofwisselingsziekte.
Op dit moment roep ik vaak in de rondte, tel uw zegeningen!! Niet dat er dan geen ruimte mag zijn voor verdriet, maar... ehm.. vind het moeilijk onder woorden te brengen wat ik bedoel
Helemaal mee eens. Toen onze jongste geboren werd was ik na de bevalling best depressief. Net in die tijd verloren kennissen hun bijna tweejarige zoontje. Dat heeft bij mij toen echt als het ware de ogen geopend. Ik had twee prachtige kindjes, terwijl zijn hun enig kind net verloren hadden! Ik kan me dan best wel indenken dat iemand zegt 'Je hebt in ieder geval nog een kindje'. 't Is al zo'n rijke zegen in vergelijking met mensen die gewoon echt helemaal geen kinderen kunnen krijgen! Daarmee wordt het verdriet absoluut niet weggenomen, maar misschien helpt het soms wel om wat te relativeren.