Jas,
Waar ik heen wil is het volgende: Naar mijn inzicht is er na het verbond met Noach dat met heel de schepping gesloten is er bij Abram in Gen 17. voor de eerste keer sprake van een verbond, een eenzijdig verbond van God met Abram en zijn nageslacht. Dan krijgen we het verbond bij de Sinai en wij weten hoe het volk dit verbond nooit heeft (kunnen) (ge)houden. Dan lezen wij in Jer. 31 over een nieuw verbond dat komen zou en dat verbond wordt gesloten in Lucas 22. "Deze drinkbeker is het nieuwe verbond...." en in Hand. 2 op de 50ste dag, het Shavuotfeest, valt daar de Heilige Geest op hen. Daar is het nieuwe verbond geheel op zijn plek, verzegelt met de Heilige Geest. Dit is tot nu toe een volstrekt binnen Joodse aangelegenheid, geen heiden kwam er noch aan te pas, die was nog buiten beeld. Pas in Hand. 10 komen wij aan de beurt, eerst moest Petrus het visioen van de reine en onreine dieren zien en dan ontstaat er in Hand. 15 een grote discussie hoe de nietJoden zich moesten gedragen. Dan lezen we in Rom. 11, dat wij heidenen geent worden in de boom, het verbond dat God met Israël heeft.
We lezen in Rom. 9:4 "Welke Israëlieten zijn, welke is de aanneming tot kinderen en de heerlijkheid en de verbonden ....". Er staat niet dat was, maar dat is. Mijn stelling: Heel de discussie over twee of drie verbonden gaat uit van de vervangingstheologie. Er is nooit een verbond met de kerk gesloten, alleen met Israël en wij mogen door het geloof in de Messias, de Heere Jezus delen in de vruchten van het verbond dat met Israël is gesloten, Romeinen 11:17-21.