Zwarte pakken

[joepie]

Ik zei ook niet dat ik het er mee eens was!!!
En ja het ging daar om de rouw en dat is ook waarom er zwart gedragen wordt in die kringen. Er wordt gerouwd over hun zonde.
En wat jij zegt over in je ondergoed gaan vind ik weer erg ver doorslaan.

En maak je geen zorgen , ook ik vind een feestkleed mooier dan een zwart pak. Tenminste er kan ook best een zwart pak als feestkleed gedragen worden. Wie bepaald eigenlijk welke kleur het zou moeten hebben om feestelijk te zijn.
Toen wij trouwden had mijn man een feestelijk zwart pak aan! Stond hem prachtig, en was zeker niet omdat hij rouwde maar omdat het feest was!

[Marnix]

Volgens mij dragen mensen om die reden ook eerder een pak dan om rouw om eigen zonden... Maar ja... Volgens mij zijn we het wel met elkaar eens nu he....

[Peter L]

En wat jij zegt over in je ondergoed gaan vind ik weer erg ver doorslaan.

Natuurlijk, ik hoop dat je de ironie aanvoelt! Ik zal zeker niet propageren, dat mensen zo naar de kerk gaan. Wat ik maar wilde zeggen, is dat als er in de bijbel een bepaalde manier van kleden wordt genoemd, dat dat niet automatisch bedoeld is als aanwijzing over hoe je gekleed moet. Natuurlijk zal je man er schitterend hebben uitgezien in zijn zwarte pak!! Maar daar gaat het niet om. Ik draag ook wel eens iets zwarts, maar dat heeft niets met mijn geloof te maken.

Waar het m.i. om gaat in deze discussie, is een religieus opgelegde dress-code. Er is daarin bij sommigen geen vrijblijvendheid, want als je sommige kerken in vrolijke kleuren binnenstapt, wordt je met de nek aangekeken.

Wat wel serieus is aan het door mij aangehaald voorbeeld van David, is dat hij uitbundig danste voor de ark en zeer vrolijk was. 'Het vrome volk in God verheugd, zal huppelen van zielevreugd' - het wordt in veel kerken gezongen, maar o wee als je het doet...

De bijbel is er vol van. In Jes. 61 wordt gesproken over een lofgewaad (denkt er nu echt iemand, dat dat zwart is...?). In vele psalmen wordt gesproken over reidans, uitbundig juichen, vrolijkheid. Dat is echt een heel ander beeld, dan de 'zwarte kousen kerk'...

[Marnix]

En wat denk je van psalm 30? Ik heb zo de 1771-vertaling niet maar in de mijne staat:

U hebt mijn rouwklacht en geschrei
Veranderd in een blijde rei
Mijn rouwkleed hebt u weggedaan
Een vreugdekleed deed U mij aan.

Dit is geen betoog tegen het zwarte pak hoor.... Als dat voor je een vreugdekleed is vind ik het prima Voor mij is een vreugdekleed een gekleurde hawaii-blouse bijvoorbeeld Het gaat niet om wat je draagt maar waarom, kleding zegt niet zoveel, zolang je zoals Galaten 3:27 zegt, maar bekleed bent met Christus.

[cootje]

Mijn moeder zei wel eens dat het dragen van zwart voortgekomen is uit het feit dat er vroeger zichtbare rouw gedragen werd. Omdat de gezinnen groot waren en er veel sterfte was, was er ook veel rouw. Voor nabije familie droeg je dacht ik wel een jaar zware rouw, dus altijd in het zwart. Tja en intussen was er dan wel weer iemand overleden...
Daarnaast had je natuurlijk niet veel kleding, dus omdat je toch die rouwkleren moest hebben, droeg je dat ook op zondag voor het netjes, ook al was je niet in rouw...En uit dat altijd zwart dragen is, zoals mijn moeder het zegt de traditie gegroeid van het zwarte kleren dragen.
Mijn moeder draagt overigens nooit zwart, daar heeft ze een hekel aan. Voor begrafenissen had ze een antraciet pakje. Mijn vader (70+) is ouderling in de gergem en draagt alleen als hij in functie is, of op zijn kooruitvoerigen zwart. Doordeweeks had hij nooit zwarte pakken aan (ja, okee, met huisbezoek wel en ook als er een weekdienst is) en als het warm is loopt hij echt ook in korte mouwen, polo's bijvoorbeeld... Hij werkte op kantoor, dus was wel altijd netjes gekleed met jasje en broek,maar ook nooit extreem donker. Het ligt denk ik ook heel vaak in uiterlijk vertoon. En daar moesten mijn ouders, die soms best wel op traditie en etiquette gesteld zijn, niets hebben!

[*Annet*]

Onze dominee zegt altijd dat we ons zo horen te kleden dat de wereld er niet om lacht en Gods volk er geen verdriet van heeft.

[Motormuis]

Onze dominee zegt altijd dat we ons zo horen te kleden dat de wereld er niet om lacht en Gods volk er geen verdriet van heeft.

Vind ik een hele mooie uitdrukking, maar ook weer heel rekbaar. Wanneer weet ik of de wereld om me lacht (ik denk dat dat bij mij wel meevalt ) en wanneer weet ik wanneer Gods volk verdriet heeft om mijn kledingkeuze?

Dus feitelijk kun je niks met deze opmerking.

[cootje]

Onze dominee zegt altijd dat we ons zo horen te kleden dat de wereld er niet om lacht en Gods volk er geen verdriet van heeft.

dat vind ik best lastig. Want niet elk kind van God denkt hetzelfde. ik ken echte kinderen van God, die zelf geen bezwaar hebben tegen bijvoorbeeld broeken bij een vrouw. Ik ken ook bekeerde mensen die zich verschrikkelijk ergeren aan broeken bij een vrouw. Dus dan doe je het ene kind van God geen verdriet,maar het andere heel veel...

[thespiritisinsideus]

maar wat als de wereld nou moet lachen om al jullie (niet aanvallend of persoonlijk bedoeld) rokken, hoedjes e.d. (stigmatiserend en clichematig maar toch)

[joepie]

maar wat als de wereld nou moet lachen om al jullie (niet aanvallend of persoonlijk bedoeld) rokken, hoedjes e.d. (stigmatiserend en clichematig maar toch)

Dan moet je ook nog zorgen dat Gods volk er geen verdriet van heeft.
Maar wie zijn nu Gods volk?
Zo blijven we leuk bezig

[Peter L]

Onze dominee zegt altijd dat we ons zo horen te kleden dat de wereld er niet om lacht en Gods volk er geen verdriet van heeft.

Dat doet me wel denken aan Rom. 14 (al gaat het daar om iets anders dan kleding). Daar is het leidend principe dat je rekening moet houden met de zwakte van je broeder. Paulus geeft daar een enorme vrijheid, maar roept wel op om met de zwakke broeder, die nog aan allerlei wetten vastzit, rekening te houden. Dat is dus een kwestie van kunnen meevoelen met de ander. Aan de andere kant, moet je je ook geen wetten laten opleggen door het geweten van anderen (zie de Galatenbrief). Ik denk, dat de kern dus is, dat je een evenwicht moet vinden tussen rekening houden met de ander, maar je gedrag ook niet laten bepalen door de wettische houding van de ander. Dat is een lastig evenwicht, maar ik denk dat God ons daarom ons geweten heeft gegeven, om dat evenwicht te vinden.

Wat God betreft zijn en m.i. geen kledingvoorschriften, behalve dan dat we er niet onzedelijk bij moeten lopen.

[caprice]

Het kan ook meer een traditie zijn van 50 jaar geleden. Als je dan soms op een foto kijkt van een regering zijn er altijd meerderen in zwart pak, gewoon omdat het netjes is. Maar dat bericht over rouwkleding kan ook wel waar zijn.

Hoe dan ook, gewoon eigen keuze.