Kerken ( uiterlijke verschillen...)

[Raptor]

Not. Juist dan dwalen je gedachten gemakkelijk af. Een psalm, daar moet tempo inzitten. Zeker als het gaat om lofpsalmen. Als ik psalm 150 op z'n elvendertigst moet zingen, heb ik niet het idee dat mijn lofprijzingen overkomen zoals ze zijn bedoeld.

Een boetepsalm zoals 51 mag daarentegen best wat ingetogener worden gezongen, maar dat bereik je niet door langzamer te gaan zingen.

Een goede organist wéét hoe 'ie de gemeente moet laten zingen.

Misschien geldt dat voor jou Pieter, maar voor mij zeker niet. Als ik in sneltreinvaart een psalm doorraas, dan krijg ik daar persoonlijk weinig eerbiedige gevoelens bij. Maar nogmaals, dat is persoonlijk! Als iemand God meer kan prijzen door langzamer of sneller te zingen, prima... Dat ligt voor iedereen anders!
En wat is de definitie van langzaam zingen? Kom in honderd verschillende kerken en er wordt honderd keer in een ander tempo en ritme gezongen. Daarnaast is ook geen organist hetzelfde (gelukkig!). Ik ken zeer goede en gerenomeerde organisten die waarschijnlijk langzamer (of anders) spelen als waar jij (of ik) je prettig bij voelt. Dus dat is ook al weer afhankelijk van...
Verder kan ik het goed vinden in je laatste regel, dat is zeker waar! Een organist (of elke bespeler van een willekeurig ander instrument) moet in dienst staan van Gods woord... Daar gaat het om!

[Michel]

Ik begrijp eerlijk gezegd niet waarom er nog steeds niet-ritmisch gezongen wordt als men allang de berijming van 1773 zingt. Het is toch zo dat, toen Datheen zijn berijming introduceerde, het bleek dat deze zo letterlijk uit het Frans vertaald was, dat het niet mogelijk was de psalmen op de oorspronkelijke melodieën te zingen? Dit omdat je anders vreemde klemtonen hoort etc.
Waarom nu dan niet zingen zoals het bedoeld was?

[hijwel]

Waar slaat dat op?
Als je langzaam zingt kun je ondertussen de inhoud beter overdenken.

Not. Juist dan dwalen je gedachten gemakkelijk af. Een psalm, daar moet tempo inzitten.

juist niet voor niks zijn slaapliedjes altijd langzaam!

[Optimatus]

Waar slaat dat op?
Als je langzaam zingt kun je ondertussen de inhoud beter overdenken.

Not. Juist dan dwalen je gedachten gemakkelijk af. Een psalm, daar moet tempo inzitten. Zeker als het gaat om lofpsalmen. Als ik psalm 150 op z'n elvendertigst moet zingen, heb ik niet het idee dat mijn lofprijzingen overkomen zoals ze zijn bedoeld.

Een boetepsalm zoals 51 mag daarentegen best wat ingetogener worden gezongen, maar dat bereik je niet door langzamer te gaan zingen.

Een goede organist wéét hoe 'ie de gemeente moet laten zingen.

Tegenover langzaam de psalm uithijgen staat het afraffelen van de psalm. Door een lied ritmisch en op een aan de tekst aangepaste snelheid te zingen, wordt het lied gezongen zoals het bedoeld is. Ik kan in geen geval overdenken waar het lied over gaat als ik blauw aanloop van de ademnood. Het enige wat in mij op komt is: hoe lang nog?

Het brullen van psalmen zoals ik eerder beschreven heb, is geen ongenuanceerde mening. Dat is een waarneming die ik in vele reformatorische kerken heb opgedaan. In de kerken waar ik zelf orgel speel, wordt gelukkig op een voor mij heel aangenaam en speelbaar tempo gezongen en luistert men netjes naar het orgel alwaar een enthousiaste organist zijn uiterste best doet om van het zingen een schoon geheel te maken.

[johannes1]

overdrijven is ook een vak, optimatus.

[Optimatus]

Jaja... Het is een kwestie van smaak.

[caprice]

Jaja... Het is een kwestie van smaak.

Dan hoef jij de smaak van een ander niet belachelijk te maken, toch, of heb ik dat bij jou soms gedaan?

[Evelien]

Jaja... Het is een kwestie van smaak.

Respecteer elkaars smaak in het zingen en de tempo van gezangen, opwekkingsliederen, psalmen, etc.

[caprice]

Ik heb het al een keer geschreven, en dat ga ik niet nu nog een keer overdoen.
Quote uit http://forum.refoweb.nl/viewtopic.php?t=5041&highlight:

Reformatorische mensen leven vanuit tradities. Hebben hun eigen cultuur. Hun eigen muziek, kleding, manier om hun geloof te beleven.

Voor het woord 'reformatorische' kun je ook 'evangelische' of 'Afrikaanse', 'Russische', of 'Amerikaanse' zetten.

Laten we die man in de (O)GG niet veroordelen die zo mag genieten van het zingen van Psalmen. Met het orgel. Langzaam. Stichtelijk. Die zo zijn geloof mag uiten. En met tranen in de ogen de volgende regels zingt:
'Hij kan, en wil, en zal in nood.
Zelfs bij het naad'ren van de dood!
Volkomen uitkomst geven.'
Daarin komt het oprechte geloof tot uiting. Daar voelt hij zich bij thuis, bij deze manier van God loven.

Maar laten we ook niet de Afrikaan met zijn pauk of een evangelische met zijn opwekkingsliederen veroordelen. Het is cultuurgebonden, die geloofsuiting, die misschien wel het beste in muziek geuit kan worden.

De christenen over de hele wereld, hoe of waar dan ook hebben allemaal vaste punten in de geloofsbeleving en variabele punten in hun geloofsbeleving. Een voorbeeld van die vaste punten, die je overal zal tegenkomen: Ellende, verlossing en oprechte dankbaarheid.
Varierende manieren van geloofsbeleving liggen aan de cultuur, de tradities, opvoeding en karakter.
Er zijn christenen die erg geloven vanuit hun gevoel, maar er zijn ook christenen die het meer vanuit hun verstand benaderen.

[Optimatus]

Jaja... Het is een kwestie van smaak.

Dan hoef jij de smaak van een ander niet belachelijk te maken, toch, of heb ik dat bij jou soms gedaan?

An sich niet, maar ook ik heb vrijheid van meningsuiting. Verder, jij bent ook niet echt respectvol over bijvoorbeeld katholieken en remonstranten.

[Raptor]

Ik begrijp eerlijk gezegd niet waarom er nog steeds niet-ritmisch gezongen wordt als men allang de berijming van 1773 zingt. Het is toch zo dat, toen Datheen zijn berijming introduceerde, het bleek dat deze zo letterlijk uit het Frans vertaald was, dat het niet mogelijk was de psalmen op de oorspronkelijke melodieën te zingen? Dit omdat je anders vreemde klemtonen hoort etc.
Waarom nu dan niet zingen zoals het bedoeld was?

Overal wordt ritmisch gezongen, dus dat is niet waar. Misschien toch een kwestie van smaak?

[Raptor]

Tegenover langzaam de psalm uithijgen staat het afraffelen van de psalm. Door een lied ritmisch en op een aan de tekst aangepaste snelheid te zingen, wordt het lied gezongen zoals het bedoeld is. Ik kan in geen geval overdenken waar het lied over gaat als ik blauw aanloop van de ademnood. Het enige wat in mij op komt is: hoe lang nog?

Het brullen van psalmen zoals ik eerder beschreven heb, is geen ongenuanceerde mening. Dat is een waarneming die ik in vele reformatorische kerken heb opgedaan. In de kerken waar ik zelf orgel speel, wordt gelukkig op een voor mij heel aangenaam en speelbaar tempo gezongen en luistert men netjes naar het orgel alwaar een enthousiaste organist zijn uiterste best doet om van het zingen een schoon geheel te maken.

Je mening is wel ongenuanceerd, omdat er velen zijn die er anders over denken! Voor jou (en vele anderen) ligt het zo, maar voor mij (en vele anderen) ligt dat anders! Daar is geen onderzoek tegen gewassen, dat is gewoon een kwestie van smaak... Wat jij 'brullen' vind, kan een ander diep ontroeren. Net zoals met een preek, de één vindt het een vervloeking, de ander wordt er door bekeerd...
Ik persoonlijk vind het mooi om op hele/halve noten te zingen, maar ik vind het ook mooi om alleen op hele noten te zingen. En daar heeft een organist natuurlijk niets mee te maken, want daar waar op hele noten gezongen wordt zijn er ook 'enthousiaste organisten die hun uiterste best doen om van het zingen een schoon geheel te maken'.
En trouwens, ik ben nog nooit blauw aangelopen van de ademnood, dus dat is ook alweer niet algeheel geldend!

Voor de rest sluit ik me bij caprice aan, zonder daar anderen mee te veroordelen!

[Optimatus]

Ieder het zijne en ik graag het mijne. Toch?

[Raptor]

Ieder het zijne en ik graag het mijne. Toch?

God alleen de eer!

[Sabra]

Het blijft natuurlijk frappant dat de psalmen op hele noten worden gezongen terwijl ze oorspronkelijk niet op dergelijke muziek geschreven zijn.