Marnix schreef:elbert schreef:Een keuze maken tussen God of mensen betekent in dit geval beoordelen of die gemeente deel uitmaakt van het Lichaam van Christus.
Zo nee, dan moet je vertrekken, want God is daar niet.
Zo ja, mag je dan wel vertrekken, want God is daar immers ook nog?
Of wil jij niet zijn waar God wel is?
Goede vraag. Moeilijk te beantwoorden. Gurkie geeft aan dat ze het er star, lauw en half aan toe vindt gaan. In ieder geval hebben al die scheuringen (waar je als je van kerk wisselt volgens mij niet aan meewerkt) gezorgd voor een grote diversiteit aan kerken. Kijk, stel dat ik nu lid zou zijn van een Ger Gem. Ik denk niet dat ik me er zou thuisvoelen. Toch wil ik niet stellen dat God daar niet is. De diversiteit geeft echter gewoon een mogelijkheid tot kiezen en of je er gevoed en opgebouwd wordt en je er thuisvoelt mag dan toch wel een rol spelen? Ik ben benieuwd waarom je dan toch ten allen tijde zou moeten blijven, zou je dat willen toelichten? (bedankt alvast!)
Het is inderdaad moeilijk, omdat hier het principe en de pastorale praktijk soms met elkaar botsen. Wat ik in m'n post heb proberen aan te geven, is wat volgens mij het bijbelse principe is. Dat botst nogal eens met onze gevoelens, zeker als we ons niet zo op onze plek voelen binnen een gemeente of kerkverband. De gemakkelijkste weg is dan om weg te gaan en te zoeken naar een gemeente waar we ons wel op ons gemak voelen. Nu is het de vraag of je goed voelen het hoofddoel is van het gemeentelid zijn. Naar mijn mening is dat niet zo, al is het natuurlijk belangrijk dat je je op je plek weet binnen een gemeente.
De keuzemogelijkheid die we hebben is een gevolg van de zonde van de scheuringen. Die keuzemogelijkheid zouden we dus eigenlijk niet eens moeten hebben. Het moet dus te denken geven dat we in de gevolgen van die zonden een mogelijkheid vinden om ons ergens anders beter te voelen. Die wetenschap zorgt er bij mij voor, dat ik me daar niet zo goed bij voel.
Aan de andere kant weet ik ook dat het voor sommigen beter is om elders te kerken, gezien de negatieve ervaringen die ze in hun oorspronkelijke gemeente hebben opgedaan. Dan kan het vanuit pastoraal oogpunt misschien beter zijn, al is het niet het principe.
Waar ik tegen ageer is de weg van de minste weerstand, waarbij er van kerk wordt geswitcht omdat het gras bij de buren groener lijkt. Ga alleen weg uit een gemeente als het echt nood is en bedenk dan dat het een gevolg van de gebrokenheid van ons menselijk bestaan is dat je weg moet.
