Gedrag is altijd een keuze!

[koekie]

Waar ligt het aan dat ik wel voor mijn gedrag kan kiezen en jij niet? Rolling Eyes

Dat klinkt nogal superieur...
Ik had jou wel eens willen zien als je bij de ramp van het WTC aanwezig was.
Bijvoorbeeld.

ik was niet van plan om het superieur te laten klinken.
maar waarom zou je mij wel eens willen zien als ik bij de ramp van het WTC aanwezig was?

Hoe je je op dat moment had gedragen.

ik denk dat ik daar wel goed over na gedacht zou hebben

nee dat weet ik! is goed

maar darmee probeer ik hier al wel even een tijdje aan te geven dat het echt kolder is dat gedrag altijd een keuze is

Ik ben nog steeds van mening dat gedrag wel degelijk te kiezen, maar ik begrijp je wel. Ik moet nu gaan. mijn redevoering komt een andere x

[Harriette]

Gerdien.B
*knip*...Dus het is mijn keuze geweest dat ik 2 jaar lang rot gedrag had hier in huis?
Fijn dankje...

Ik heb me rot gezocht naar de oorzaak dat ik me zo gedroeg! Ik heb me rot gewerkt om het veranderd te krijgen. Het lukte niet. En mijn wil was ijzer sterk. Maar goed het kan dat de jouwe nog sterker is.

maar darmee probeer ik hier al wel even een tijdje aan te geven dat het echt kolder is dat gedrag altijd een keuze is

Ik kom zelf uit een gezin waar elk soort misbruik plaatsvond. Ook ik heb me rot gezocht naar de oorzaak van mijn gedrag, de oorzaak is vrij snel te vinden, en is ook de reden van dat gedrag geweest, maar dat wil niet zeggen dat ik geen keus had. Ik heb nog steeds veel blanco's uit de periode vóór m'n 9e jaar, maar van daarna kan ik nu terugkijkend, herinneren dat ik die keuzes had, ik wist het alleen niet.

Ook m'n vorige huwelijk was vol misbruik, ik zie zeker dat het de reden is voor bepaald gedrag van mijn eigen kinderen. Ik erken naar hen toe dat het een oorzaak heeft, ik kan ze aanwijzen waar die oorzaak ligt, maar ik wijs ze ook op de keus die ze hebben voor hun gedrag.

Mijn zoon (13) is het moeilijkst, en zegt dan: "mam, ik wil op zo'n moment me gewoon niet goed gedragen". Hij wéét het, hij voelt het.
Hij ziet en ervaart ook dat hij z'n gedrag kán veranderen.

Ik zie de voorsprong die zij hebben, in vergelijking met mezelf jaren terug. Had ik dat toen maar geweten... Het verschil tussen hem en mij is dat hij wéét dat hij een keus heeft, dus van daaruit wel de oorzaak aan kan wijzen, maar het niet als excuus kan gebruiken voor zijn gedrag.

En natuurlijk zegt hij nog wel eens:"ja...., dat komt door......". Dan zeg ik:"helemaal goed... dat is de oorzaak, maar is dat een excuus? heb je geen keus?

Van nature willen we heel graag een ander als de schuldige aanwijzen, ook ik nog steeds. Maar het is ónze waarheid, niet dé Waarheid.

Harriette

[Gerdien B.]

Maar hoe heb je dan de keuze?

Ik snap dat er onbewust en bewust keuzes gemaakt kunnen worden. Maar ook achteraf gezien zie ik niet hoe ik dingen anders had kunnen uiten. Ik zie niet hoe ik op dat moment een andere keus had kunnen maken.
Al weet ik wel deksels goed waar het door komt dat ik toen zo deed.

[Harriette]

Gerdien B. Maar hoe heb je dan de keuze?

Ik snap dat er onbewust en bewust keuzes gemaakt kunnen worden. Maar ook achteraf gezien zie ik niet hoe ik dingen anders had kunnen uiten. Ik zie niet hoe ik op dat moment een andere keus had kunnen maken.
Al weet ik wel deksels goed waar het door komt dat ik toen zo deed.

Tegenover de keus hoe je je gedroeg, staat toch altijd een andere manier van uiten?

b.v. als ik boos ben, kan ik gaan schelden, maar ik kan ook zeggen dat ik boos ben, zonder dat ik ga schelden. Nu voelt het schelden vaak beter, en dat gaat meestal wel vanzelf. Maar om te zeggen dat ik boos ben zonder te schelden, moet ik heel wat overwinnen. Eerst moet ik rustig worden, dan nadenken hoe ik het ga zeggen zonder te schelden. En dat áls je boos bent... pff.. is best moeilijk, maar hoe boos ik ook ben, ik heb die keus.

[Gerdien B.]

Kijk ik begrijp dat je een keus hebt in hoe je boosheid uit! Maar dat vind ik heel wat anders als je niet weet waardoor je niet lekker in je vel zit!

Soms groei je op in een leefomgeving waarbij alles gelijdelijk gaat en je niet eens bewust bent wat er eigenlijk allemaal gaande is. Toch ga je je dan anders gedragen. En als je niet bewust bent wat er aan de hand is dan kan je ook geen keuze maken in hoe je het zal uiten, want je weet niet wat je moet uiten.

[Harriette]

Onbewust voel je vaak wél wat er aan de hand is, waardoor je ook onbewust kiest voor ander gedrag. En dan kun je misschien niet bewust zeggen: "ik ben boos", omdat je niet weet wat er aan de hand is, maar dat laat je dan wel onbewust in je gedrag zien, omdat je het wel voelt. Ook gevoelens sturen je aan om keuzes te maken. En vaak is dat onbewust.

[Gerdien B.]

hoe kan je nou keuzes maken als je alles onbewust gebeurd?
Sorry, maar als ik onbewust dingen ervaart hoe kan ik dat bewust in mijn keuze over gedrag verwerken?
Dat kan gewoon niet!!!

Gedrag is niet altijd een keuze omdat je ook gedwongen kan worden door factoren van buiten af om je anders te gedragen. Dat is dan niet jouw eigen keus

[LeChat]

Gedrag is niet altijd een keuze omdat je ook gedwongen kan worden door factoren van buiten af om je anders te gedragen. Dat is dan niet jouw eigen keus

Doet me denken aan die rechtzaak die deze week in "16 miljoen rechters" (Vara-programma) centraal stond: een jonge vrouw werd door haar (gewelddadige) man gedwongen te gaan rijden (hij zat eerst achter het stuur) en de achtervolging in te zetten op een stel jongelui die zijn auto hadden geraakt. Dat liep fataal af: ze maakte een verkeerde stuurbeweging, raakte die andere auto en de jongelui knalden tegen een boom - 3 van de 4 dood...
De man kreeg (van de echte rechter) de hoogste straf, maar ook de vrouw ging niet vrijuit. Hoewel zij psychisch onder druk stond, had ze toch niet zó ver hoeven gaan. Háár leven werd niet bedreigd door haar man en ze had kunnen bedenken (de achtervolging duurde vrij lang) dat dit wél doodsgevaar opleverde voor de jongelui...
De rechter was dus van mening dat de psychische druk níet zo ver ging dat de vrouw geen keuze meer had.

[Smurffie]

De rechter was dus van mening dat de psychische druk níet zo ver ging dat de vrouw geen keuze meer had.

Ze had duidelijk geen keus..zo ja, dan had ze het ws. nooit gedaan. Als je zóver gaat, sta je wel degelijk onder psysche druk, m.i.

[Harriette]

Le Chat

Gerdien
Gedrag is niet altijd een keuze omdat je ook gedwongen kan worden door factoren van buiten af om je anders te gedragen. Dat is dan niet jouw eigen keus

Doet me denken aan die rechtzaak die deze week in "16 miljoen rechters" (Vara-programma) centraal stond: een jonge vrouw werd door haar (gewelddadige) man gedwongen te gaan rijden (hij zat eerst achter het stuur) en de achtervolging in te zetten op een stel jongelui die zijn auto hadden geraakt. Dat liep fataal af: ze maakte een verkeerde stuurbeweging, raakte die andere auto en de jongelui knalden tegen een boom - 3 van de 4 dood...
De man kreeg (van de echte rechter) de hoogste straf, maar ook de vrouw ging niet vrijuit. Hoewel zij psychisch onder druk stond, had ze toch niet zó ver hoeven gaan. Háár leven werd niet bedreigd door haar man en ze had kunnen bedenken (de achtervolging duurde vrij lang) dat dit wél doodsgevaar opleverde voor de jongelui...
De rechter was dus van mening dat de psychische druk níet zo ver ging dat de vrouw geen keuze meer had.

Inderdaad, ze koos (uit angst overigens) om haar man te gehoorzamen. De andere keus die ze had, was niet gehoorzamen en waarschijnlijk in elkaar geslagen worden. Allebei moeilijke keuzes. Uit 2 kwaden de voor jouw beste kiezen..

[Gerdien B.]

soms heb je gewoon weg geen keus. Dan moet je gewoon iets doen om je hoofd nog een klein beetje boven water te houden. Dan maak je geen keus maar doe je gewoon alles uit angst, pijn, verdriet of iets anders.

ik heb die uitzending ook gezien maar ik weet dat psychische druk nog veel hoger opgevoerd kan zijn dan dat daar uitgebeeld werd.

[Harriette]

soms heb je gewoon weg geen keus. Dan moet je gewoon iets doen om je hoofd nog een klein beetje boven water te houden. Dan maak je geen keus maar doe je gewoon alles uit angst, pijn, verdriet of iets anders.

ik heb die uitzending ook gezien maar ik weet dat psychische druk nog veel hoger opgevoerd kan zijn dan dat daar uitgebeeld werd.

ook ik weet dat uit ervaring:30 jaar onder psychische druk, en toch had ik een keus!

[Harriette]

ik ben ook ernstig bedreigd door m'n ex-man... altijd deed ik wat hij zei onder zo'n bedreiging. Tot ik hem een keer aankeek en zei: joh, sla me dood als je wil, ik doe het niet! En wat gebeurde er? het was over op dat moment, hij deed niets.

Ik had een keus, en die had ik altijd al, (al dacht ik van niet) ik durfde hem alleen niet te maken. Omdat die keus in mijn veronderstelling verkeerd uit zou vallen, ....niet dus. Het had wel verkeerd uit kunnen vallen, maar het interesseerde me niet meer, en op zo'n moment kun je dus wel kiezen, omdat beide uitkomsten niet meer boeien.

Blijkbaar wordt je keus gewoonlijk beinvloed door de gevolgen.

[Gerdien B.]

Maar als je als kind met zulke keuzes zit...

Een kind beseft soms amper al dat iets zijn of haar keus is. Laat staan als ze onder druk ofzo staan