Pff laura, wat zal het soms zwaar zijn zeg, je hebt je handen vol denk ik aan ze.
Lijkt me echt lastig soms, als je de hele dag met je kinderen bezig bent (in het algemeen, niet perse tegen Laura

). Ik kan hier op een dag dat ze beiden thuis zijn zo het hele huis poetsen + strijken + alle was wegwerken etc. Daar heb ik nooit zin in, dus dat doe ik niet op 1 dag, maar ze poetsen gewoon een beetje mee, of spelen zelf wel een tijdje.
Samen spelen gaat niet echt geweldig, maar afzonderlijk van elkaar spelen ze enorm goed allebei. Ik ben Frederiek regelmatig 'kwijt' en dan blijkt ze op Jurians kamer met de lego te spelen. Nu ze iets ouder is stopt ze het toch niet meer in haar mond en vind ik het prima. Jurians bouwwerken zet ik dan wel hoog, die baalt echt als ze iets kapot maakt.
Op de trap zetten doen we hier niet, wel soms in de gang zetten. Jurian dan. Frederiek nog niet. Al staat hij er zelden, nu is het zeker 2 a 3 weken geleden. Frederiek gaat er soms zelf staan. dan is ze aan het schreeuwen en huilen aan tafel en dan zegt ze:' mama, even in de gang huilen.' En dan gaat ze zelf naar de gang, even huilen, en als ze klaar is komt ze terug: 'zo, klaar huilen, nu lekker eten.'
Ik merk wel dat Frederiek een heel ander kind is dan Jurian. Jurian speelde heel jong al graag met andere kinderen, die vond het kdv ook geweldig. Frederiek vindt het ook heerlijk daar, maar vooral omdat ze de leidster zo leuk vindt

De andere kinderen kijkt ze eigenlijk niet naar om. Ik moet ook wel zeggen dat ik haar nu erg jong zou vinden voor een peuterspeelzaal. Maar dat komt vast dat ze de tweede is, van haar heb ik altijd het idee dat ze 'nog zo jong' is, terwijl ze toch al wel 2 is

Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...