Homofilie deel 5

[meribel]

Waarom denk jij dat Hij ons zo geschapen heeft, elk met onze verschillen en mogelijkheden?

..en natuurlijk hoort elk kind een vader en moeder te hebben. Dat hebben ze ook, zonder eitje en zaadje komt er geen kindje.

In deze gebroken wereld is echter niet elke vader een echte vader, en elke moeder een goede moeder.


In dat geval kunnen 2 vrouwen of 2 mannen soms meer bieden dan de biologische ouders kunnen.

[schelpje3]

Jij schrijft; in deze gebroken wereld moet de beste oplossing gekozen worden.

Ik zie dan echt oprecht niet het verschil tussen een atheistisch heteroseksueel stel en een homostel.

Als 2 homo's hun hart en huis openstellen voor kinderen is dat heel fijn,

Als je daar geen verschil tussen ziet
Moet je eens voorstellen, één van jouw dochtertjes, volgens mij zijn ze kleuterleeftijd(?) in een gezin met 2 moeders. Zoekt ze niet naar een pappa?
Zie je niet dat dit een list van de satan kan zijn, om zo ons allen daarnaar toe te brengen dat de scheppingsorde op de schop kan? Zo gaat dat nl. Nu is het nog sporadisch, een noodoplossing, een generatie verder is het volstrekt normaal en geaccepteerd.

[yobem]

Yip, en wen er maar vast aan. Die ontwikkeling wordt hoog tijd.

Die scheppingsorde van jou was al aan gort op het moment dat het kind in deze wereld kwam. In zonde ontvangen en geboren noemen ze dat. Het woord scheppingsorde is een soort valse 2e wet die van hetero's enkel gevallen mensen maakt en van homo's dubbel gevallen mensen. Alsof er in deze wereld nog heelheid zou bestaan los van de zondeval.

Sommige hetero's willen er gewoon niet aan dat ze in woord en daad op hetzelfde plan staan als de homo's. En dat ze vanuit dezelfde bron de positiviteit weer de wereld in moeten brengen. En die bron is niet 'scheppingsorde'. Maar vernieuwing van de geest.

[JeeWee]

Moet je eens voorstellen, één van jouw dochtertjes, volgens mij zijn ze kleuterleeftijd(?) in een gezin met 2 moeders. Zoekt ze niet naar een pappa?

Als je met dit soort theoretisch gezwets aankomt, zijn we gauw klaar.
Ik ken heel wat kinderen die beslist níet naar een pappa zoeken, en hem het liefst zo veel mogelijk uit de weg gaan.
Ik ken ook heel wat kinderen die allang geen pappa meer hebben omdat pappa zonodig z'n vrouw moest inruilen voor een jonge blom. Od andersom.
Schelpje, het bárst van de gebroken gezinnen.
En ook gezinnen in refokring waar men om der goegemeente wil niet gaat scheiden maar als hond en kat leven.

laat dan een kind maar opgroeien bij twee mannen of twee vrouwen die liefdevol met deze kinderen omgaan en hen normen en waarden bijbrengen én hen opvoeden in wat we vroeger zeiden: "de vreze des Heeren".

En natuurlijk kan dat niet, volgens jouw normen, waarvan je gelijk gaat zeggen dat ze Bijbelse normen zijn.
Blijf er maar af en voed jij je kinderen maar op zoals je bij de doop hebt beloofd...

[Speedy]

Als je met dit soort theoretisch gezwets aankomt, zijn we gauw klaar.
Ik ken heel wat kinderen die beslist níet naar een pappa zoeken, en hem het liefst zo veel mogelijk uit de weg gaan.
Ik ken ook heel wat kinderen die allang geen pappa meer hebben omdat pappa zonodig z'n vrouw moest inruilen voor een jonge blom. Od andersom.
Schelpje, het bárst van de gebroken gezinnen.
En ook gezinnen in refokring waar men om der goegemeente wil niet gaat scheiden maar als hond en kat leven.

laat dan een kind maar opgroeien bij twee mannen of twee vrouwen die liefdevol met deze kinderen omgaan en hen normen en waarden bijbrengen én hen opvoeden in wat we vroeger zeiden: "de vreze des Heeren".

En natuurlijk kan dat niet, volgens jouw normen, waarvan je gelijk gaat zeggen dat ze Bijbelse normen zijn.
Blijf er maar af en voed jij je kinderen maar op zoals je bij de doop hebt beloofd...

Ok, geen theoretisch gezwets, dan praktijk'gezwets'. Door omstandigheden heb ik nu een aantal keren gesproken met mensen die met jeugdzorg te maken hebben. En wat zeggen de experts ....... we zitten met smart te wachten op gezinnen waar rust is en stabiliteit, papa+mama+2 a 3 kinderen ...... en juist gezinnen met een christelijke identiteit zijn belangrijker vanwege rust, regels en stabiliteit!

Ik gaf aan dat je wel voorzichtig moet zijn om zo'n gezinssituatie te prefereren boven alle andere exotische situaties die tegenwoordig voorkomen. Ze gaven aan dat die nieuwe situatie niet echt mee werken aan stabiliteit bij de betrokken kinderen, maar dat het klopte dat je bepaalde dingen niet meer mocht zeggen ondanks dat de eerder genoemde situatie de beste situatie is voor zulke kinderen.

[Wim2600]

Zie je niet dat dit een list van de satan kan zijn, om zo ons allen daarnaar toe te brengen dat de scheppingsorde op de schop kan? Zo gaat dat nl. Nu is het nog sporadisch, een noodoplossing, een generatie verder is het volstrekt normaal en geaccepteerd.

Over dat laatste kan ik maar één ding kwijt: gelukkig maar! We evolueren in grote delen van de wereld inderdaad stilaan, tot mijn grote vreugde, naar een meer open en tolerante samenleving, die diversiteit in toenemende mate accepteert.

Het kan inderdaad nog generatie of wat duren, maar ik ben er vrij gerust in dat - op een handvol geïndoctrineerde uitzonderingen na - de generaties na ons zullen terugblikken op het soort homofobie dat anno 2013 her en der nog gehandhaaft wordt, met even grote afschuw en verbazing dan wij nu terugblikken op zaken als rassensegregatie, heksenverbrandingen of slavernij.

[JeeWee]

O, maar ik kan ook zeker het ideale gezin schetsen hoor.
Maar feit is dat dat helaas uitzonderingenen zijn.

Ik denk dat ik zelf in een ideaal gezin ben opgegroeid: vader, moeder een broer en twee zussen.
Vader werkte, kwam altijd thuis voor het eten, las met ons, bad met ons, speelde met ons.
Moeder werkte thuis want het gezin en het huishouden doen zag zij als haar taak. Ze was er altijd als we uit school kwamen. Vader en moeder rookten en dronken niet, deden spelletjes met ons en wisten ons voor alles en nog wat te interesseren.

Tweede ervaring:
Twee vrienden van mij, beiden man, getrouwd met elkaar, ook in de kerk, kerkelijk zeer meelevend. voeden twee meisjes en een jongen op. Beide pappa's lezen en bidden met de kinderen. Ze praten en spelen met hen. Ze gaan naar ooms en tantes en op vakantie...
Ik kom er vaak. Zelden zo'n stabiel gezien.

Waar moet ik dan nu een oordeel over hebben?

[schelpje3]

Jeewee, noem eens één voorbeeld uit de Bijbel, waarin een dergelijk gezin aanbevolen wordt?
Leven we in reformatorisch Nederland anno 2013 hoe de wereld dit graag ziet of trachten we nog zo dicht mogelijk bij de Bijbel te leven?
Dat er uit de Bijbel wordt verteld en met hen gebeden wordt, is mooi. Maar dat wordt wellicht in een gezin met een tiran als vader en/of een regelmatig dronken moeder ook gedaan.
Is daar alles mee gladgestreken?

[shrew]

Als alle pleeggezinnen moeten voldoen aan de aanbevelingen uit de Bijbel kunnen we pleegzorg wel opdoeken.

[maran]

Jeewee, noem eens één voorbeeld uit de Bijbel, waarin een dergelijk gezin aanbevolen wordt?

in de tijd van de Bijbel hadden mannen meerdere vrouwen, dus er was altijd wel iemand om voor de kinderen te zorgen.
dat is dan weer een voordeel....

[JeeWee]

Jeewee, noem eens één voorbeeld uit de Bijbel, waarin een dergelijk gezin aanbevolen wordt?
Leven we in reformatorisch Nederland anno 2013 hoe de wereld dit graag ziet of trachten we nog zo dicht mogelijk bij de Bijbel te leven?

Ach, kijk nou eens naar het 'gezin' van Jakob. Twee eigen vrouwen en nog een paar 'bijwijven' die vervolgens een wedstrijdje kinderen baren doen...
Toch is het uiteindelijk niet zo slecht terecht gekomen.

Ik ben trouwens ook even de vrouw van Eli kwijt....

[meribel]

Als je daar geen verschil tussen ziet
Moet je eens voorstellen, één van jouw dochtertjes, volgens mij zijn ze kleuterleeftijd(?) in een gezin met 2 moeders. Zoekt ze niet naar een pappa?
Zie je niet dat dit een list van de satan kan zijn, om zo ons allen daarnaar toe te brengen dat de scheppingsorde op de schop kan? Zo gaat dat nl. Nu is het nog sporadisch, een noodoplossing, een generatie verder is het volstrekt normaal en geaccepteerd.

Het allerfijnste voor een kind is als het in een gezin opgroeit waar het pais en vree is met een pa en een ma. Natuurlijk! Heb ik dat nog niet genoeg gezegd?

Maar denk je dat het een list van de satan is dat er 2 vrouwen als pleegouders zijn???

Nee, denk je niet dat het al veel eerder fout gaat? Het fout gaat dat pleegouders NODIG ZIJN!
Is het geen list van de satan...of, dat denk ik eerder, een gevolg van de zonde, dat kinderen weggehaald moeten worden uit gezinnen waar vaders hun dochters verkrachten? Moeders hun kinderen stelselmatig mishandelen en verwaarlozen? Kinderen vanaf kleins af aan voor hun alcoholverslaafde moeder moeten zorgen?

En dan..
naar een pleeggezin. Ja natuurlijk zou het fijn zijn als er genoeg gezinnen zijn om alle pleegkinderen op te vangen en dat het allemaal christelijke gezinnen zijn met een pa en een ma. Maar die zijn er niet schelpje!
En dan kan ik het maar niet begrijpen hoe jij dan vind dat een kind niet naar een liefdevol gezin mag met 2 moeders of 2 vaders.

Verder geef ik de discussie gewoon op want ik heb niet het idee dat we elkaar begrijpen.

[schelpje3]

Als alle pleeggezinnen moeten voldoen aan de aanbevelingen uit de Bijbel kunnen we pleegzorg wel opdoeken.

Jullie reacties hier lezende denk ik: zullen we de Bijbel maar opdoeken.
Het is kennelijk niet haalbaar en om onszelf te verdedigen worden er zogenaamde voorbeelden uit de Bijbel aangehaald, die ons ter LERING en VERMANING zouden moeten dienen, en niet als excuus.

Ik stop deze discussie.

[Mortlach]

Interessant onderzoek. Ik pik er even een stukje uit...

Maar wat als een kind zonder vader opgroeit? Van Crombrugge: 'Zonder vader opgroeien is alleen maar een probleem als er geen enkele mannelijke figuur in het leven van het kind opduikt. Een kind moet ook gewoon vaderlijke dingen zien en daar leert het uit. Een vader gaat bijvoorbeeld anders om met emoties dan een moeder. Maar gelukkig zijn in het leven van een kind wel vaak vaderlijke figuren aanwezig, al is dat een oom, opa of een vriend des huizes. Alleenstaande moeders of lesbische mama's die daarop letten, hoeven dus niets te vrezen.'

Is het an sich beter dat er een vader én een moeder zijn. Dat is natuurlijk ook voor een groot deel cultureel bepaald. We VINDEN de ene eigenschap beter dan de andere, maar sowieso is het heel moeilijk in absoluten te spreken.

Maar goed, ik mag nu van dichtbij meemaken hoe een vader meer schade aanricht dan goed doet. Het gaat dus ook nog eens over ideale situaties. En je kunt mij niet wijsmaken dat je een serieus gebroken situatie (en dan dus niet 'o, we zijn allemaal door zonden aangetast' maar een op het randje mishandelende situatie) met pa en ma verkiest boven een liefdevolle situatie met 2 vaders of 2 moeders.

[yobem]

Perspectief
Het is tijd om eens een stuk van ons denken in perspectief te zien. Ik heb in mijn vorige post gezegd dat het argument van scheppingsorde eerder verwarring schept dan dat het oplossingen biedt. Ik wil dat graag proberen uit te leggen: Het idee van de scheppingsorde is dat God de man en de vrouw heeft geschapen, dat die zich verbinden en kinderen krijgen. Die reeks zou normatief zijn. Dat betekent; die opsomming geeft de grenzen aan van wat goed of fout is.

Wat ik zou willen laten zien is dat je in de knoop komt als je zo’n norm hanteert. Ik zal dat proberen te doen door het te vertalen naar een andere invalshoek die ook de scheppingsorde raakt

Rare voorbeelden
Veel echtparen zijn vruchtbaar en krijgen kinderen. Er zijn ook onvruchtbare echtparen. Als de scheppingsorde de norm is, dan slagen deze mensen niet voor deze test. Van deze echtparen zijn er die adoptiekinderen nemen. Dat is een kunstgreep ten opzichte van de scheppingsorde. Je zou kunnen beweren dat ze zo die orde proberen te omzeilen voor hun eigen gewin. Toch beweert vrijwel niemand dat. Er zijn eigenlijk geen mensen die zeggen: dat je onvruchtbaar bent dat kan ik nog begrijpen. Maar kinderen adopteren is een keuze, je kan het doen, je kunt het ook nalaten. En omdat de scheppingsorde normatief is zou je het eigenlijk moeten nalaten. Want anders consumeer je het gebrek. Dan kies je doelbewust om het natuurlijk verloop te verstoren.

Als de scheppingsorde zó normatief is dat een homoseksueel er aan hoort te voldoen dan heeft dat dus consequenties voor allerlei andere situaties. Ik ga er nog een noemen: stel dat er een kind wordt geboren en dat kind groeit uit tot een volwassen vent van 40, met de verstandelijke vermogens van een 3 jarige. Gaan we dan ook de scheppingsorde hanteren? Gaan we tegen zo iemand zeggen: je moet een vrouw zoeken en je moet trouwen, en ontvang dan de kinderzegen. Want dat vereist de norm van de scheppingsorde?

Willekeur
De scheppingsorde is een gelegenheidsargument. Een gelegenheidsargument wat ondoordacht van toepassing wordt verklaard zonder de consequenties daarvan te overzien. Bovenstaande voorbeelden laten zien dat er duidelijk uitzonderingen zijn op de normativiteit van de scheppingsorde. We zijn in sommige gevallen mild en in sommige gevallen niet. We worstelen een beetje met die willekeur. Dat lees je in veel antwoorden ook: we vinden wel dat we allemaal zondig zijn maar… Degenen die met hun homoseksualiteit niet beantwoorden aan de scheppingsorde zijn toch een beetje meer van het padje af dan alle anderen.

Het klinkt goed
Ik kan niet ontkennen dat de marketingwaarde van ‘scheppingsorde’ gigantisch is. Het klinkt zo bijbelgetrouw. Toch dekt het de lading niet. Je zou beter kunnen zeggen; we zijn goed en naar Zijn evenbeeld geschapen. Dat is een heldere scheppingsuitspraak. Dat is normatiever, in de zin van; dan is er geen sprake van willekeur. Wie zou nog willen beweren dat dit beeld fier overeind staat?

Het is wel even slikken. Want dat betekent dat niet alleen de 40 jarige met een hersenaandoening, de onvruchtbare en de homoseksueel tekort schieten, maar dat iedereen iets op te lossen heeft.