Zwanger deel 13

[Max]

Hoeveel jaar tussen de kinderen ideaal is, verschilt ook per persoon denk ik. Ik had het denk ik niet aangekund als onze 3 kids er binnen 3 jaar waren. En het samen spelen enzo lijkt me meer van toepassing als ze ouder worden. Bij ons zit er telkens ongeveer 2 jaar tussen en nu de jongste 2 is gaat ze wat meer doen met de anderen. Maar vooral nog de fase van het naast elkaar spelen en als een ander zich met jouw spel bemoeit de vlam in de pan. Ik weet wel dat dit tijdelijk is en ik zit er altijd bovenop om ze te begeleiden in hoe het moet, maar als je er meerdere hebt in dezelfde leeftijdsgroep lijkt me het persoonlijk wel weer erg intensief. Terwijl het tussen de oudste 2 nu wel heel goed gaat. Wat dat betreft lijkt het mij ook wel handig als de jongste 4 is en naar school gaat voordat de volgende komt... heb je lekker overdag je handen vrij voor de jongste...

Ook herkenbaar is wat iemand ook al heeft neergezet: wanneer zeg je dat de volgende kan komen, of wanneer is het de laatste? Als je zegt: totdat ik het niet meer aan kan, dan ben je precies een kind 'te ver'.
Je hebt namelijk niet alleen de keus tussen: we trekken het nog wel -we trekken het niet meer, maar ook wat is ideaal - wat is niet ideaal. Mag je, als je dan toch aan het plannen bent, het dan gelijk zo plannen dat het een ideale situatie geeft, of vind je dat als je plant, je een soort minimumgrens stelt. Zo van: vanaf nu zou het wel kunnen, echt ideaal zou het nog niet zijn, maar er is geen man overboord als er nu weer een kindje zou komen.
En dan zijn er ook nog mensen die zich vasthouden aan dat God kracht naar kruis geeft (niet dat kinderen kruisen zijn hoor!) en erop kunnen en mogen vertrouwen dat Hij geen verkeerde keuzes maakt voor hen. Ik vind dat overigens bewonderenswaardig

Sja, wij blijven het dus ook lastig vinden. Een ander kan niet beoordelen wat voor jou nog wel kan of niet. Persoonlijk hangen wij het meest naar het standpunt van de 'minimumgrens'. En proberen we ons gewoon in te stellen op het feit dat we nu in de levensfase van /met kinderen zitten en daar voor gaan.

[Sterretje]

Ik wil niets aan jouw verhaal afdoen ppm, maar ik vind vaak dat bij dit onderwerp de andere kant ( erg vruchtbaar) niet snel besproken wordt en kan worden. Vaak wordt dan gedacht, wees blij dat het zo makkelijk gaat. Wij zijn niet superjong getrouwd en ik ben ook niet tegen anticonceptie. Toch vind ik het wel lasig worden welke keuze wij/ik straks moeten maken. Ik weet gewoon dat als wij niets gebruiken er binnen een jaar weer een volgend kind zich aandient. In hoeverre mag en kan ik zeggen 'nu is het genoeg'.

Ik 'begrijp' wat je bedoeld en het is idd niet echt vaak besproken. Ik zie bij vrienden om mij heen ook het tegen over gestelde van hier. Mijn 3 beste vriendinnen zijn ook erg snel zwanger 'als ze elkaar aankijken' zoals ze zelf zeggen. Op het moment dat ze aangeven dat ze graag weer een kindje willen weet je ook dat je ongeveer 2 maand later hoort dat ze zwanger zijn. Maar bij het ook het dillemma, hoe vaak, en hoe lang laat je er tussen, want anders 6 kids in 5 jaar enz.. En dan is verstand en gevoel ook niet altijd in overeenstemming.

Voor ons dus niet aan de orde. Al moesten wij in ons behandelplan wel na denken over 'hoe vaak een ziekenhuiskindje' Want ik denk ook niet snel dat je daar voor nummer 5 moet aankloppen....

[Bumba]

Ik vind het nogal brutale opmerkingen van anderen die zich tegenover jou uitlaten over hoeveel kinderen je zou mogen krijgen. Ik begrijp dat eerlijk gezegd niet zo goed. Het is zo'n groot wonder om zwanger te worden en te blijven!

Ag, Duschka en Jaccootje: Wat een fantastisch nieuws! Gefeliciteerd!

[cornelia77]

Het blijft gewoon een lastig iets. En inderdaad, hoe bepaal je nu wanneer het "klaar" is. En wat als je daar verschillend over denkt? En het standpunt dat je op zeker moment inneemt, vraagt na een tijdje ook weer om een heroverweging. Het blijft ons wel bezig houden in ieder geval...

[kamille1984]

Volgens mij is de "kinderzegen" gewoon een delicaat onderwerp en kan niemand anders die beslissing voor jou maken.
In hoeverre is het nog een zegen? Gaat het niet ten koste van de moeder en het gezin?
Wat voor de één nog acceptabel is, zal voor de ander niet zo zijn.
Persoonlijk denk ik dat alleen de (toekomstige) ouders in kwestie die afweging kunnen en mogen maken en dat het ook voor ieder heel verschillend en persoonlijk zal zijn, welke argumenten, gevoelsmatige zaken en wensen er doorslag zullen geven.

Ik denk dat je daar als buitenstaander gewoon niet over kunt en mag oordelen.

En dan kijk ik alleen maar even naar onze eigen situatie.

We zijn bijna tien jaar verder, en hoewel we nooit een groot geheim van onze kinderloosheid hebben gemaakt, hebben we ook nooit van de daken geschreeuwd dat het geen bewuste keuze was. (waardoor sommigen ervan uit zijn gegaan dat we voor het geld gingen ipv voor kinderen)

Er is veel verdriet geweest en ik geef eerlijk toe, ook wel eens een vorm van jaloezie als er binnen onze familie en vriendenkring weer een baby werd geboren.
Nu lijkt het er op dat deze zwangerschap goed mag gaan, ik ben immers over de helft.
Maar medisch gezien is het een vat vol zorgen.
Dus krijgen we nu het commentaar: "Was dit nou nodig geweest? Na al die jaren nog? Oude ouders krijgt het kind. Echt onverstandig...."

Dus hoe makkelijk is het oordelen aan de buitenkant...
Enerzijds zijn we dus het stel dat geen kinderen wilde, anderzijds zijn we nu het stel dat onverantwoord bezig is omdat we deze zeer en zeer gewenste zwangerschap met open armen ontvangen.

Ik bedoel maar....[/quote]

@Duschka, helaas kunnen mensen elkaar zo'n pijn doen met ongevraagde opmerkingen/vragen/kritiseren in heel veel dingen vooral als het gaat om kinderen krijgen/hebben/opvoeden.

Jullie gefeliciteerd en hopelijk mag het goed blijven gaan! En maakt het uit voor het kind dat het (misschien wat) oudere ouders heeft, jullie zijn zijn/haar ouders! Je krijgt geen andere naam dan papa/mama afhankelijk van de leeftijd van jullie als ouders! Hopelijk kun je nog een beetje genieten van de moooie en bijzondere tijd die jullie nu beleven!

[bakvis]

Hoe is het met alle mede zwangeren?
ik hoop dat iedereen, ondanks zorgen die er zijn, toch kan genieten van het wonder in je buik!! Niet vergeten hoor, want die zwangere weken vliegen om! En opmerkingen van anderen...ach, die blijf je houden. Of nu na 1 of na 10 jaar het eerste kindje komt. Wij hebben ook wel e.e.a. te horen gekregen over deze 5de zwangerschap terwijl onze oudste ruim 10 is. Soms is het lastig, zeker als je zwanger bent (al die hormonen) maar het beste is om het te proberen naast je neer te leggen!
Mensen hebben altijd wel wat te 'zeuren'toch?!

Joepie!! 36 weken! Ik ben het een beetje zat aan het worden! Klinkt niet zo aardig/blij hé?!
Heb 1 gekneusde rib, hoe ik ook zit of lig ik voel m steeds! Beebje is volledig ingedaald en héééél druk!
k slaap ook erg beroerd dus ik hoop (duim, duim) dat die kleine besluit om met 37 weken maar te komen!
ben ook gewoon opeens zo benieuwd naar dit kindje! Alles staat klaar, in een plotselinge aanval van nesteldrang alle kinderkamers, inclusief kasten en speelgoed manden een grote beurt gegeven, onze slaapkamer van een ander kleurtje voorzien, nu eigelijk de keuken en badkamer nog een grote beurt maar dat is geen 'must' dat is wel netjes en schoon maar meer het idee hé?!

Hoe ver is iedereen dan nu? Ben de tel een beetje kwijt....

[Duschka]

Jullie gefeliciteerd en hopelijk mag het goed blijven gaan! En maakt het uit voor het kind dat het (misschien wat) oudere ouders heeft, jullie zijn zijn/haar ouders! Je krijgt geen andere naam dan papa/mama afhankelijk van de leeftijd van jullie als ouders! Hopelijk kun je nog een beetje genieten van de moooie en bijzondere tijd die jullie nu beleven!

Dank je wel

Ach weet je, het grappige is, zo oud zijn we helemaal niet. (oké ook niet piepjong) We zitten nog royaal aan de 1e helft 30 kant.
En volgens mij is genieten van je kinderen ook helemaal niet afhankelijk van de leeftijd.
Misschien gaan wij straks wel dubbel bewust van ons kindje genieten, juist omdat we er zo heel erg lang op hebben gewacht en het kindje eigenlijk ook niet meer verwacht werd.

@Bakvis.
Jij schiet al lekker op. Maar een gekneusde rib is niet fijn.
Kan me best voorstellen dat je het zat bent hoor. Dat heeft niets met blijdschap te maken.
Draai het maar even om: juist omdat je zo blij bent, ben je zo ongeduldig haha

[jaccootje85]

Bij ons in de familie werd ook gezegd, toen we vorig jaar een hondje kochten: ze vinden kinderen te duur (we hadden dit als grapje verteld ).
Gelukkig is daar niets van waar, maar het doet wel even zeer als je dat uiteindelijk via je moeder te horen krijgt, dat dat gerucht rond blijft gaan. Je gaat je dan bijna schuldig voelen dat je nu wel zwanger bent, maar ik weet van mn moeder wie er het eerst met deze uitspraak kwam en tja... dat zegt voor ons genoeg

De misselijkheid is nu gelukkig iets minder aan t worden. Hopelijk stopt t na volgende week, zodat ik weer lekker kan genieten van mn werk. Zijn nu 10 weken zwanger.

Andere zwangeren: gefeliciteerd! Hopelijk kun je er, ondanks van wat er allemaal over je gezegd wordt, toch van genieten.

[MissF]

Zo werd er over ons ook steeds gepraat. Mijn zus is een jaar eerder getrouwd als wij. Ondertussen hebben wij 2 kinderen, en zij hadden er geen (heel bewust dus). Dan werd er gezegd: ach, wat sneu he, F heeft al 2 kinderen, en bij J wil het niet lukken.

We hebben er met elkaar maar lekker om gelachen. Uiteindelijk heeft mijn zus wel goed duidelijk gemaakt dat er ook mensen bestaan die liever (nog) geen kinderen willen.
Nu verwacht mijn zus hun eerste kindje, en wordt er gezegd: pff, eindelijk, ze hebben er zo lang op gewacht.
Dus het kwartje is nog steeds niet gevallen dat sommige mensen er anders in staan

[Evelien]

Ik vindt het ook altijd vrij lastig hoor. Wat een ander er van denkt hangt ook af van hoe het gezegd word en door wie. Vrienden van ons waren jong getrouwd en hebben nu 3 kinderen. Toen zij zwanger waren van nummer 3 werd aan ons gevraagd wanneer er bij ons kinderen kwamen. Tsja, niet iedereen kan (makkelijk) zwanger raken. Toen ik dat verteld had dat we wel heel graag wilden maar het ons toen nog niet was gegeven, kwamen ze er pas achter dat het niet van zelf sprekend is om zwanger te raken.

Maar zo zijn er ook mensen die bewust er voor kiezen om geen kinderen te krijgen of later kinderen te krijgen.

Het blijft internet dus lastig om je toonzetting neer te zetten.

Het is, net wat iemand hier voor ook al zegt, gewoon heel persoonlijk hoe je er over denkt.

[Jannoek]

Ik zou zo iets nooit durven vragen ook. Ik vind dat zo'n gevoelig onderwerp. Je weet nooit wat de reden is van geen kinderen, (nog) niet gewenst, of dat het wel gewenst is maar dat het niet kan, of dat het lang(er) duurt. Of dat het om medische redenen niet mag bijvoorbeeld.
Alleen als je het van mensen zelf hoort zou ik er naar durven vragen als het mensen zijn die dichtbij staan, maar dan nog vind ik het een heel lastig onderwerp.

Ik krijg ook vaak de opmerking dat het 'tijd wordt voor nummer 2'. Kan me daar best boos over maken, maar reageer meestal maar niet, of mompelend. Ik hoef toch niet aan iedereen precies onze situatie uit de doeken te doen? Pff...

Zwangeren: gefeliciteerd. Anderen met kinderwens; ik hoop dat die kinderwens vervuld wordt!

[Evelien]

Helemaal mee eens Jannoek.

Over een eventuele tweede heb ik een poos geleden enorme woorden wisseling gehad met mijn schoonmoeder.... Bah.

[ajl]

Er heel direct naar vragen doe ik niet zomaar, maar als het onderwerp ter sprake komt en de sfeer open is, dan vind ik het wel prettig om 'dit'te bespreken. Je kan dan ook op een bepaalde manier meeleven. Als mensen daar behoefte aan hebben
Met mijn vriendinnen heb ik dit altijd wel besproken, ook wanneer de wens er was en de wens een hele periode uitbleef. Toen ze overtijd was, was ik na haar vriend de eerste die het wist. Zelf hebben bij onze wens voor meerdere kinderen ook niet verzwegen, maar gelukkig hoefden wij eigenlijk ook nooit te wachten tot die wens vervuld werd.

Mensen menen helemaal een opmerking te mogen maken over het tijdstip wanneer nr 2 komt. Ze denken volgens mij dat als de eerste er is, dat het dan wel makkelijk moet gaan. Ook zo'n onzin.

@ duschka begin 30 en dan oude ouders?? Op mijn werk valt dat bijna nog onder een tienerzwangerschap.

@ bakvis Sterkte met de laatste loodjes!!

[Jannoek]

Helemaal mee eens ook ajl en evelien. Wij kunnen er ook wel over praten met vrienden. En inderdaad, in sommige situaties is het juist ontzettend fijn om daar over te praten met nog iemand anders dan je man

Ik was, tegen alle verwachtingen in, snel zwanger van Floris, daarom durven mensen er misschien nog wel sneller te vragen wanneer er een tweede komt... maar de achterliggende situatie weet lang niet iedereen.
Ik beeld me denk ik ook in dat bekenden naar mn buik kijken, of daar wat te zien is. Dat is vast inbeelding, hoop ik maar maar ook zo irritant.

[Duschka]

@ duschka begin 30 en dan oude ouders?? Op mijn werk valt dat bijna nog onder een tienerzwangerschap.

Tot deze bewuste opmerking gelanceerd werd, voelde ik mij ook nog niet zo oud.... .
Maar goed, dat relativeer je later ook wel weer hoor , maar op dat moment kwam het wel even binnen.
Ik denk dat het deels ook gebaseerd is op het feit dat we al bijna 12 jaar samen zijn. Zo van... zonde van al die verspilde jaren.
Maar ja, wij hadden het ook graag anders gezien.

Heel goede vrienden weten ook wel dat de kinderloosheid geen bewuste keuze is, maar het verbaast mij juist dat mensen die dus niets weten, zo makkelijk oordelen.
Terwijl je juist zou denken dat mensen die de feiten niet kennen, een beetje voorzichtig zijn.
Zelf ben ik daar altijd (ook met andere zaken) vrij voorzichtig mee, omdat je aan de buitenkant gewoon niet weet wat er zich van binnen afspeelt.

@Jannoek... misschien een shirtje aan met "leeg" er op?

Overigens overweeg ik ook zo'n shirtje, maar dan met de tekst "echt met inhoud".
Zijn nu in het stadium beland dat iedereen grapjes aan het maken is over het feit dat ik de zwangerschap (en alle klachten) wel zal faken. (met andere woorden: ik ben nog zo plat als een dubbeltje).

@Evelien.
Dat is echt erg.
Jammer dat je sm zo is.