Ok een poging tot nuancering:
De oproep is altijd: óf trouw zoals een hetero, óf blijf celibatair. Pas nu eens de opmerkingen die je maakt toe op deze twee situaties. ik quote je:
"alsof wij een reine seksuele relatie kunnen hebben hier op aarde met onze zondige aard. Daarin staan we allemaal schuldig tegenover God"
Twee opmerkingen daarover, daarmee hoop ik ook uitgelegd te hebben wat ik er mee bedoelde:
1. Het klopt, wij kunnen geen reine seksuele relatie hebben met een zondige aard. We staan schuldig t.o.v. God.
2. Wat nu als de zondige aard (het vlees) is gestorven en een nieuwe aard (de geest) is opgestaan? Dan is onze zondige aard niet meer heersend. Hij is voor God als dood. hoewel de mensen er nog dagelijks tegen strijden. En als de zondige aard als dood is dan is de nieuwe aard als rein.
Dat bedoelde ik met reine seksualiteit. Voor een Christelijke homo is het vlees niet meer heersend. De motieven die werkelijk ten grondslag liggen aan zijn keuzes zijn niet meer vleselijk (gericht op eigen genot) maar geestelijk (gericht op het afschaduwen van God's liefde). Is daarmee al het geworstel weg? nee, dat blijven we nog dagelijks doen omdat de neiging om te luisteren naar onze oude mens nog regelmatig de kop op steekt. Echter dat is in elke situatie hetzelfde: dat zal in het heterohuwelijk zo zijn, in het celibaat zo zijn, in een homorelatie zo zijn. Wat ik bedoel te zeggen is: geestelijke motieven zijn in een homorelatie NIET uit te sluiten. Ik WEET dat het kan. En ik weet het omdat ik met de voeten in de klei kan zeggen dat het zo werkt.
Ik weet, net als Petrus, dat ik anders tegen heidenen kan aankijken omdat God laat zien dat net zoals het eten ooit onrein was, maar nu rein. Heidenen in een ander licht zijn geplaatst. Bij God is geen aannemings des persoons.
Ik weet, net als Paulus dat de kern van de liefde niet beperkt is tot het huwelijk. Maar heel goed kan worden afgeschaduwd in het celibaat. Omdat de achterliggende gedachte niet beperkt is tot een situatie, maar beperkt/bepaald is BIJ GOD'S BEMOEIENIS. Met andere woorden; dat wat God aanraakt is heilig, Datgene waar God zorg voor draagt is heilig. Want Hij is heilig.
Ik weet, dat God mijn homoseksualiteit heeft aangeraakt. Hij bemoeit zich er mee. Niet mijn povere geworstel met mijn seksuele gebrek maakt het rein. Maar het feit dat Hij zich er mee bemoeit. En het aanraakt. Dat maakt het rein. En daarmee is het als een schaduw geworden. Een schaduw van zijn oneindige liefde voor zondaren. Die liefde blinkt. En die liefde kan ik ook zien blinken in heterohuwelijken en in celibaat. Echter het steekt mij en stoort mij dat medechristenen het niet zien blinken in aangeraakte homorelaties. Het enige wat zij trachten te zien blinken is de wet. En de wet die blinkt niet zonder evangelie...