Annerieke schreef:Ik vind het geen dooddoener. Wij wonen ook samen en dat is bekend. Noem jij het maar van twee walletjes eten, dat maakt me niets uit, als ik het maar voor mezelf kan verantwoorden. En "in verleiding komen" wil nog niet zeggen dat je je laat verleiden.
Mijn bijdrage in deze discussie:
Ik heb het idee dat er hier vooral gesproken wordt over "kun je het maken tegenover jezelf", en dat "kun je het maken tegenover je omgeving" er nog niet echt in betrokken is.
Dus hier mijn preekje:
Hou je er ook rekening mee dat de mensen in jullie omgeving zien dat jullie samenwonen? Jullie zijn dan misschien nog wel maagd(-achtig) en bedoelen het allemaal heel goed, maar de buitenwereld ziet dat niet!
Wat de niet-christenen om je heen betreft: Door eerst samen te wonen (al is het maar even) onderscheid je je niet als christen. Je loopt een mooie kans mis om "zelfbeheersing" (een van de gaven van de Geest, lees Galaten 5) aan je omgeving te tonen. Dat je geen sex hebt als je bij elkaar woont, dat gelooft namelijk toch niemand.
Verder breng je je christelijke omgeving in verwarring. Trouwen en dan pas samenwonen is gewoonweg de beste volgorde. Doe je het andersom -afgezien van het feit of dat uberhaupt mág in Gods ogen, maar ik weet er te weinig van om daarover te kunnen oordelen - dan zal dat voor andere christenstellen een argument zijn om dat misschien ook maar in die volgorde te doen.
Voor de duidelijkheid: Ik ben zelf vastbesloten om eerst te trouwen en dan pas samen te wonen. De meeste van mijn christelijke vrienden en kennissen doen dat ook zo. Was dit niet zo geweest, dan zou ik het zelf ook veel minder kunnen volhouden om tot de trouwdatum te wachten om bij elkaar te wonen.
TheEdge leest voor 't eerst de bijbel van kaft tot kaft.
Tussenstand: Ester 1 (19/08/05)