Hoe zie jij je Evangelisch mede-christen?

[Marnix]

Heel duidelijk: Hoe zij jij je Evangelische mede-christen? Zij jij hun als
een stelletje hallelujah roepende eo-jongerendag gangers? Of toch wel een
beetje als medechristen met toch een heel verkeerd geloof? Of kunnen wij
'Reformatorische' christenen toch nog wat van hun leren?

sorriej hoor maar waar slaat dit op? ik denk niet dat je zo over het geloof mag praten, hoe bedoel je " een stelletje hallelujah roepende eo-jongerendag gangers"? Je moet juist juichen, wat is er verkeerd aan 'Hallelujah" roepende mensen?

Lief bloempje. Skoezie vraagt hoe je ze ziet... en komt met een aantal suggesties. Hij beweert niet zelf dat ze zo zijn (hoewel hij wel wat positievere opties bij de antwoorden had mogen zetten)

Taco, ik ben zelf gereformeerd vrijgemaakt, ik neem aan dat je ook wel naar mijn visie bent geinteresseerd? Overigens heb ik ook wel wat evangelische trekjes, ga met plezier 1 of 2x in de maand naar een jeugddienst en ook wel eens naar een baptistengemeente of een evangelische kerk.

Maar goed, ik ben nog stedes lid van de vrijgemaakte kerk en ga er met plezier heen, het is een fijne gemeente waar ik goede contacten heb... verder vind ik de preken, ondanks dat ik ze soms wat lang (langer dan een half uur hoeft van mij echt niet) vind... maar ze zijn zeker leerzaam, en sommige liederen brengen me ook zeker dicht bij God. Met af en toe eens een jeugddienst of andere dienst vind ik het een prima balans momenteel, en ga ik met plezier naar mijn eigen kerk.

[Erna82]

van hervormde en refo jongeren wil ik graag horen wat hen inspireerd en motiveerd nar de kerk te gaan en op welke manier zij God beleven.

Ik heb een gereformeerde (nu PKN) achtergrond en ik ga bijna elke zondag met plezier naar de kerk. De preken vind ik over het algemeen goed (je hebt wel es een slechte dominee) en de liederen vind ik inhoudelijk toch sterker dan alleen opwekkingsnummers.
Daarnaast ga ik in dezelfde kerk naar gespreksgroep (klinkt hopeloos, maar is supergezellig en leerzaam) en af en toe naar een jeugdkerk viering. Zo'n avond vind ik dan ook erg leuk voor af en toe en ik merk ook dat ik steeds vaker Hillsong muziek ed draai.
Maar goed, ik heb dan net als Marnix ook een beetje een evangelische tik.

God ervaar ik zowel in de kerk als daarbuiten, steeds op een andere manier. Hij is zeker niet aan dat gebouw met een toren gebonden. De diensten in de gereformeerde kerk zijn idd anders dan de diensten in een evangelische gemeente, maar ik kan uit ervaring zeggen dat ik in beide gevallen God kan ervaren.

[Motormuis]

Heel duidelijk: Hoe zij jij je Evangelische mede-christen? Zij jij hun als
een stelletje hallelujah roepende eo-jongerendag gangers? Of toch wel een
beetje als medechristen met toch een heel verkeerd geloof? Of kunnen wij
'Reformatorische' christenen toch nog wat van hun leren?

Zie hun als mijn broeders en zusters

En ja, we kunnen wat van ze leren. Tenminste, toen ik in Engeland woonde en bij de Evangelicals kerkte, keek men nogal bestraffend naar mij als ik een peuk opstak. Roken doe je daar niet. Beetje jammer dat ik ook geen biertje mocht drinken

Ben trouwens wel gestopt met roken, drink echter nog graag een kouwe klets.

Lekker belangrijk, sorry, ik dwaal af..........

[Marnix]

Ik ken genoeg evangelische christenen die ook wel een Spa goud lusten hoor.

[Kiwi]

Ik ben zelf evangelisch, en zit met veel plezier op een reformatorische opleiding. Mij valt op als je gezamenlijk echt voor God gaat, dat al die verschillen niet zoveel meer uitmaken.

[hijwel]

oke ff eerlijk hoe zie ik mijn evangelische mede christenen:

Vlotte mensen die graag een gesprek aan gaan, graag over God praten.
Ze hebben veel aandacht voor onze Liefdevolle God. Ze doen veel aan lofprijzing, zingen feest vieren. Er wordt over het algemeen niet zo heel veel diepgang geven aan bijbelgedeeltes, maar het wordt wel weer praktisch gemaakt.
Ik ben bang dat onze evangelische medebroeders te makkelijk over de duivel denken. Ze vragen God of Hij bij hun wil zijn onder de dienst of viering en daarna vergeten ze dat de duivel ook zijn plek in neemt.
Ik denk zelf dat evangelische mensen te lang bijven hangen in lofprijzingen, aanbiddingen. Daardoor blijft de onderwijzing die we mogen ontvangen door de Heilige Geest en Gods woord wel eens achter.

Verder heb ik wel eens moeite met het brengen van de preek. Het radicale mis ik wel eens. de gemeenten wordt aangesproken als gemeente van Jezus Christus. Iedereen is eigendom van hem.
Daarbij wordt volgens mij vergeten dat er ook genoeg mensen in de kerk zitten die de wereld nog wel best vinden. Dus ik weet niet of het helemaal eerlijk gebracht wordt. Het is 1 van 2 of je bent kind van God (en je leeft voor God) of je bent een kind van de duivel (en je leeft voor de duivel).

Dit is niet om de evangelische medechristenen af te kraken hoor. Maar kritiek mag denk ik best welkom zijn. Ik geloof vast dat wij (reformatorische kerken) veel kunnen leren van onze mede christen.

[Kiwi]

Dat laatste is wel waar ja, als je de gebrekkigheden van je eigen kerkgenootschap in durft te zien, kan je veel van mekaar leren.(geldt voor beide richtingen)

En oppervlakkig: tja, ligt er een btje aan hoe het bijbels onderwijs door de week is in je gemeente. En je eigen geestelijk leven natuurlijk; als je dat doordeweeks niet hebt, maak je dat op zondag in een preek, hoe goed en degelijk ook, echt niet meer goed.

[caprice]

Evangelische kerken en Pinksterkerken worden ook vaak bestempeld als 'het juichend christendom' (niet echt positief bedoeld).

Ik moet eerlijk bekennen dat ik dat gezegde ook wel gebruik.

[Yael]

Evangelische kerken en Pinksterkerken worden ook vaak bestempeld als 'het juichend christendom' (niet echt positief bedoeld).

Ik moet eerlijk bekennen dat ik dat gezegde ook wel gebruik.

En de zware kerken zeker als het depressieve christendom?

Zulke uitspraken vindt ik nergens opslaan, dat getuigt voor mij van kortzichtigheid. Ga geregeld om met mensen uit de Evangelische flank, en we kunnen nog een boel van hun leren. Het is prettig om met hen over het geloof te praten, omdat hun minder remmen hebben dan wat je soms ervaart bij christenen uit de rechterflank van de ref. gezindte die soms meer in geijkte termen praten dan uit dr hart.

[wina]

Evangelische kerken en Pinksterkerken worden ook vaak bestempeld als 'het juichend christendom' (niet echt positief bedoeld).

Ik moet eerlijk bekennen dat ik dat gezegde ook wel gebruik.

Dan doen wij precies wat de bijbel op vele plaatsen leert.

Alleen in de psalmen komt het al 40 keer voor.

[caprice]

Evangelische kerken en Pinksterkerken worden ook vaak bestempeld als 'het juichend christendom' (niet echt positief bedoeld).

Ik moet eerlijk bekennen dat ik dat gezegde ook wel gebruik.

Dan doen wij precies wat de bijbel op vele plaatsen leert.

Alleen in de psalmen komt het al 40 keer voor.

Dit wordt 'het juichend christendom' genaamd met de achterliggende gedachte dat het bij veel mensen altijd vreugde is en nooit eens twijfel. Geen strijd wordt in elk geval altijd verdacht gevonden, en dat niet ten onrechte.

[Phranz]

Ik heb voor jullie slechts 1 tip. met name voor Caprice.

Ga eens praten met die mensen. Helaas (mijn mening) zijn niet alle Christenen in Nederland echt Christen. Dus ook de evangelischen niet.

Dit wil ik er wel van zeggen. Als je je knieen buigt, met God leeft. Net zoals Henoch wandelde met God. Dan kom je net als Bookman overal, dus ook in evangelische kring kinderen van God tegen.

Er wordt wel gezegd in Nederland door sommige dominees. WErkt God nog? Weet je wat ik me dan weleens afvraag? Hoe leven die mensen zelf?

Al willen we gemeenschap der heiligen beleven. Dan moeten we zelf kind zijn, en..... ook kind zijn. Daarmee bedoel ik: vooral niet meer worden dan een kind. Anders zijn we te hoogmoedig en zien we dat niet van anderen. Dan kunnen ze roemen dat ze zo goed echt en onecht kunnen onderscheiden. Maar soms denk ik dan wel eens dat het niet meer is dan roemen in eigen hoogmoed, in eigen kunnen. Als zelfs de heilige Samuël niet wist wie hij tot koning moest zalven. Weten wij dan wel wie er beter is?

Hoogmoed komt voor de val.

De Heere betoont zijn welbehagen aan hen, die needrig naar Hem vragen. (psalm in het Nederlands vert. 1773. )

Dan maakt het niet uit of je "evo"bent of "refo".

[taco]

mensen! ik BEN evangelisch...maar christen worden was voor mij echt wel een hele stap en zeker niet de makkelijkste!

zijn we nu elkaars geloof aan het bespreken? kijken wat er in die andere kerk gebeurd? of dat wel kan? of het wel bijbels verantwoord is?
en als het niet gebeurd als ook in je eigen kerk? is dat dan fout?

ik laat refo's en grefo's graag in hun waarde. ik kijk liever naar hun geloof en verwachting. we kunnen zoveel van elkaar leren!

refo's en grefo's hameren meer op bijbelse waarheden en het theologische gedeelte (de blijbel is je redding omdat het door de Geest geinspireerd is)
en zij leren wat van ons charismatische gedeelte. maar uiteindelijk zijn we 1 groot (divers) Gezin!.

[columbus]

[quote="taco"]

refo's en grefo's hameren meer op bijbelse waarheden en het theologische gedeelte (de blijbel is je redding omdat het door de Geest geinspireerd is)
[quote]

sorry Taco dat ik weer op je moet reageren maar bijbelse waarheden moet op gehamerd worden anders krijg je een geloof waarmee je alle kanten op kan. het gaat wel om de eeuwigheid en daar mag en kan je gewoon niet losjes mee omgaan.

[caprice]

refo's en grefo's hameren meer op bijbelse waarheden en het theologische gedeelte (de blijbel is je redding omdat het door de Geest geinspireerd is)

sorry Taco dat ik weer op je moet reageren maar bijbelse waarheden moet op gehamerd worden anders krijg je een geloof waarmee je alle kanten op kan. het gaat wel om de eeuwigheid en daar mag en kan je gewoon niet losjes mee omgaan.

Nee, want naast het ware zaligmakend geloof is er nog altijd het tijdgeloof, wondergeloof en historisch geloof waarmee vele mensen zich bedriegen voor de eeuwigheid.