Recht - krom? (Rechtzaak tegen Robert M.)

[schelpje3]

Vergeven doe je voor jezelf, niet voor de ander. Maar dat terzijde. Maar goed, dat is dus wel een kernpunt waarom ik nooit christen zal kunnen of willen worden. De slachtoffers die 'dankzij' de misdaad die tegen hen is begaan de kans niet krijgen om 'jezus aan te nemen' worden dubbel gepakt, terwijl je je tijdens die leven werkelijk waar monsterlijk kunt gedragen als je maar voor je dood Jezus offer aanvaardt en dan zit je tot in de eeuwigheid goed.

Sowieso is het idee straf en eeuwigheid een lastige combinatie, maar bovenstaande situatie voelt voor mij toch heel erg verkeerd aan.

Vergeven schept ruimte inderdaad. Maar kan niet alle pijn weghalen soms. En de Bijbelse dus rechte weg is nog altijd: wie vergeving vraagt zal het geschonken worden.
Dus de dader zal schuld moeten bekennen en spijt betuigen. Pas DAN is er ruimte om te vergeven en het helen van wonden.

[Mortlach]

Dus de dader zal schuld moeten bekennen en spijt betuigen. Pas DAN is er ruimte om te vergeven en het helen van wonden.

Is misschien Bijbels op die manier, maar zo ontstaat toch het probleem dat het slachtoffer dus afhankelijk is van de dader voor het genezingsproces. Dat lijkt me niet juist. Wat nu als de dader geen spijt betuigt of schuld erkent. Wat nou als de dader al overleden is. Dan zou je zo iemand dus nooit kunnen vergeven en die wonden bij jezelf nooit genezen.

Vergeven doe je voor jezelf en is onafhankelijk van buitenstaanders. Natuurlijk maakt het het wel makkelijker als de dader spijt betuigt en vergeving vraagt, maar zelfs als de dader verhard is, is vergeving mogelijk.

[meribel]

Maar goed, dat is dus wel een kernpunt waarom ik nooit christen zal kunnen of willen worden. De slachtoffers die 'dankzij' de misdaad die tegen hen is begaan de kans niet krijgen om 'jezus aan te nemen' worden dubbel gepakt, terwijl je je tijdens die leven werkelijk waar monsterlijk kunt gedragen als je maar voor je dood Jezus offer aanvaardt en dan zit je tot in de eeuwigheid goed.

Sowieso is het idee straf en eeuwigheid een lastige combinatie, maar bovenstaande situatie voelt voor mij toch heel erg verkeerd aan.

Ik denk dat iedereen in zijn leven de kans krijgt om Jezus aan te nemen.

En ik denk ook dat als je je tijdens je leven monsterlijk gedraagd, je niet 'zo even ' Jezus aan kan nemen. Hoe zie je dat voor je? Zou jij 'zo even' Jezus kunnen aannemen? Vlgs mij heb je een hartgrondige hekel aan het hele christelijke geloof ( bedoel ik niet verkeerd is meer een conclusie die ik je niet kwalijk neem ofzo)
Zou dat ooit op je sterfbed even veranderen dat je voor de zekerheid 'even' Jezus aanneemt? Volgens mij werkt het niet zo, mocht je Jezus als je Verlosser zien dan krijg je automatisch ook een hekel aan jezelf en de dingen die je hebt gedaan. Hoe grote hekel zou een moordenaar dan wel niet krijgen aan zichzelf? Ik denk dat dat veel meer straf is dan dat wij mensen ze even in de gevangenis gooien. Daar worden lang niet alle moordenaars beroerd van. ( kijk naar Breivik, die scheelt het geen ene zier )

Stuit het verhaal van die moordenaar naast Jezus aan het kruis trouwens je dan niet ontzettend tegen de borst ook? Hij zag Jezus, geloofde dat het de Zoon van God was en voilá...

[schelpje3]

Is misschien Bijbels op die manier, maar zo ontstaat toch het probleem dat het slachtoffer dus afhankelijk is van de dader voor het genezingsproces. Dat lijkt me niet juist. Wat nu als de dader geen spijt betuigt of schuld erkent. Wat nou als de dader al overleden is. Dan zou je zo iemand dus nooit kunnen vergeven en die wonden bij jezelf nooit genezen.

Vergeven doe je voor jezelf en is onafhankelijk van buitenstaanders. Natuurlijk maakt het het wel makkelijker als de dader spijt betuigt en vergeving vraagt, maar zelfs als de dader verhard is, is vergeving mogelijk.

Dan begrijp je me denk ik verkeerd, ik zeg dat het zo moet, maar niet dat het dus altijd zo gaat! Ik heb ook wel eenzijdig vergeven en dat voelt, ondanks dat de dader absoluut geen spijt heeft betuigd, toch goed. Ik kreeg er ruimte door en kon verder met mijn leven ipv dat die bewuste "misdaad" continue als een blok beton voor me stond en me belette verder te gaan, ik kon er ook niet omheen.
Helaas betuigen heel veel daders nauwelijks of nooit spijt. En dat is erg.

[Mortlach]

En ik denk ook dat als je je tijdens je leven monsterlijk gedraagd, je niet 'zo even ' Jezus aan kan nemen. Hoe zie je dat voor je? Zou jij 'zo even' Jezus kunnen aannemen? Vlgs mij heb je een hartgrondige hekel aan het hele christelijke geloof ( bedoel ik niet verkeerd is meer een conclusie die ik je niet kwalijk neem ofzo)
Zou dat ooit op je sterfbed even veranderen dat je voor de zekerheid 'even' Jezus aanneemt? Volgens mij werkt het niet zo, mocht je Jezus als je Verlosser zien dan krijg je automatisch ook een hekel aan jezelf en de dingen die je hebt gedaan. Hoe grote hekel zou een moordenaar dan wel niet krijgen aan zichzelf? Ik denk dat dat veel meer straf is dan dat wij mensen ze even in de gevangenis gooien. Daar worden lang niet alle moordenaars beroerd van. ( kijk naar Breivik, die scheelt het geen ene zier )

In dat geval is 'Jezus aannemen' niets meer dan 'een normaal-werkend geweten' krijgen. Dat lijkt me geen theologisch behulpzame stelling trouwens.

Ik heb geen hekel aan het christelijke geloof. Ik heb er alleen serieuze bedenkingen bij, zéker in dit soort extreme situaties.

Stuit het verhaal van die moordenaar naast Jezus aan het kruis trouwens je dan niet ontzettend tegen de borst ook? Hij zag Jezus, geloofde dat het de Zoon van God was en voilá...

Ja, inderdaad. Alhoewel het wat lastiger is je echt druk te maken om zo'n verhaal dan om een rechtzaak als deze.

[meribel]

Ja, inderdaad. Alhoewel het wat lastiger is je echt druk te maken om zo'n verhaal dan om een rechtzaak als deze.

maar waarom dan ? God is dan toch ontzettend veel barmhartiger dan mensen zouden kunnen zijn? Het is toch juist onvoorstelbare liefde dat God áltijd nog uitkomst biedt, zelfs aan de meest erge moordenaar? ( ik probeer je te begrijpen in deze, )

[Mortlach]

maar waarom dan ? God is dan toch ontzettend veel barmhartiger dan mensen zouden kunnen zijn? Het is toch juist onvoorstelbare liefde dat God áltijd nog uitkomst biedt, zelfs aan de meest erge moordenaar? ( ik probeer je te begrijpen in deze, )

Ik weet dat het komt van een te 'menselijke' voorstelling van de hemel, maar dat lijkt soms het algemeen geaccepteerde beeld wel... Dat die gast Mikelson straks spijt krijgt, Jezus vind, dat hele rouwproces doorloopt en dan vrolijk de hemel inkomt, om daar 'gezellig' met zijn slachtoffertjes God lof te zingen.

[meribel]

Ik weet dat het komt van een te 'menselijke' voorstelling van de hemel, maar dat lijkt soms het algemeen geaccepteerde beeld wel... Dat die gast Mikelson straks spijt krijgt, Jezus vind, dat hele rouwproces doorloopt en dan vrolijk de hemel inkomt, om daar 'gezellig' met zijn slachtoffertjes God lof te zingen.

ja je maakt er nogal een karikatuur van.

Maar goed, de essentie is in het christelijk geloof inderdaad dat de jongste zoon die alles verbrasd heeft altijd welkom is om terug te komen. Dat zijn Vader op de uitkijk staat.

Dat maakt maakt de boodschap van Jezus denk ik wel uniek, of zijn er meer godsdiensten zo?
Zover ik weet is het altijd een optelling van goede daden toch? En voor een moordenaar zijn er dan geen perspectieven meer toch?

[Mortlach]

ja je maakt er nogal een karikatuur van.

Nou ja, dat is niet mijn bedoeling, al vraag ik me af hoeveel oprechte christenen 'belast' zijn met dit versimpelde beeld (oprechte vraag).

Maar goed, de essentie is in het christelijk geloof inderdaad dat de jongste zoon die alles verbrasd heeft altijd welkom is om terug te komen. Dat zijn Vader op de uitkijk staat.

Je rijkdom verbrassen en 9-dagen oude kinderen verkrachten vind ik nog wel wat verschillen.

Dat maakt maakt de boodschap van Jezus denk ik wel uniek, of zijn er meer godsdiensten zo?
Zover ik weet is het altijd een optelling van goede daden toch? En voor een moordenaar zijn er dan geen perspectieven meer toch?

Over een karikatuur gesproken... nou goed, maken we ons daar in ieder geval allebei schuldig aan. het is net zo goed een versimpeld beeld dat alle andere religies lijstjes goede en slechte daden zijn die in balans moeten zijn. Het christendom is daarin echt niet zo uniek als je lijkt te denken.

Een geloof waarbij iemand met inkeer bij voorbaat geen perspectief meer heeft, lijkt me ook niet erg behulpzaam. Wel is het zo dat het op mij overkomt dat in andere geloven 'serieuzer' zijn wat betreft zonden. Dat er meer mee wordt gedaan, maar dat zal zijn omdat je bijvoorbeeld in het Boeddhisme (het enige waar ik echt wat over durf te zeggen), je jezelf bevrijd van je zonden. Het lijkt op het eerste gezicht dat er een toepasselijke hoeveelheid 'moeite' tegenover staat, terwijl men in het christendom doet alsof het allemaal vanzelf gaat. Jezus aannemen als Verlosser en dat is het... Alsof er geen verschil is tussen het stelen van een snoepje en massamoord... Ik heb wel enig idee waarom dat zo is - theologisch -, ik vind het alleen onrealistisch ver afstaan van het geweten in de praktijk.

[meribel]

Nou ja, dat is niet mijn bedoeling, al vraag ik me af hoeveel oprechte christenen 'belast' zijn met dit versimpelde beeld (oprechte vraag).
--

Je rijkdom verbrassen en 9-dagen oude kinderen verkrachten vind ik nog wel wat verschillen.
--
Over een karikatuur gesproken... nou goed, maken we ons daar in ieder geval allebei schuldig aan. het is net zo goed een versimpeld beeld dat alle andere religies lijstjes goede en slechte daden zijn die in balans moeten zijn. Het christendom is daarin echt niet zo uniek als je lijkt te denken.

Een geloof waarbij iemand met inkeer bij voorbaat geen perspectief meer heeft, lijkt me ook niet erg behulpzaam. Wel is het zo dat het op mij overkomt dat in andere geloven 'serieuzer' zijn wat betreft zonden. Dat er meer mee wordt gedaan, maar dat zal zijn omdat je bijvoorbeeld in het Boeddhisme (het enige waar ik echt wat over durf te zeggen), je jezelf bevrijd van je zonden. Het lijkt op het eerste gezicht dat er een toepasselijke hoeveelheid 'moeite' tegenover staat, terwijl men in het christendom doet alsof het allemaal vanzelf gaat. Jezus aannemen als Verlosser en dat is het... Alsof er geen verschil is tussen het stelen van een snoepje en massamoord... Ik heb wel enig idee waarom dat zo is - theologisch -, ik vind het alleen onrealistisch ver afstaan van het geweten in de praktijk.

je eerste vraag begrijp ik niet helemaal, hoeveel christenen belast zijn met het beeld dat je 'even ' Jezus aanneemt en klaar? Bedoel je dat?

je rijkdom verbrassen daar is inkeer voor mogelijk, een kinderverkrachter ( hoe verschrikkelijk ook..overigens wel weer een beetje ontopic ) , daar is geen vergeving voor mogelijk ? Waarom niet?

Ok het boeddhisme;
je schrijft daar is het dus dat er een toepasselijke hoeveelheid moeite tegenover je zonden moet staan voordat je je daarvan kan bevrijden. ( ik wil geen karikatuur maken maar de realiteit schetsen...dan gaat het toch om de balans )
Dan denk ik dat voor de gemiddelde mens er geen hoop is het boeddhisme toch?
En zeker niet voor de extremist.
Of heb ik een ander beeld van wat zonde is?

[Mortlach]

je eerste vraag begrijp ik niet helemaal, hoeveel christenen belast zijn met het beeld dat je 'even ' Jezus aanneemt en klaar? Bedoel je dat?

Nee, het versimpelde beeld van de hemel waar je nog als 'persoon' blijft bestaan. Hoe vaak hoor en lees je niet over mensen die verwachten in de hemel hun overleden familieleden weer te zien?

je rijkdom verbrassen daar is inkeer voor mogelijk, een kinderverkrachter ( hoe verschrikkelijk ook..overigens wel weer een beetje ontopic ) , daar is geen vergeving voor mogelijk ? Waarom niet?

Dat zeg ik niet. Alleen dat het zuur is dat de dader wordt 'beloond' terwijl het slachtoffer extra (en eeuwig) wordt gestraft.

Ok het boeddhisme;
je schrijft daar is het dus dat er een toepasselijke hoeveelheid moeite tegenover je zonden moet staan voordat je je daarvan kan bevrijden. ( ik wil geen karikatuur maken maar de realiteit schetsen...dan gaat het toch om de balans )
Dan denk ik dat voor de gemiddelde mens er geen hoop is het boeddhisme toch?
En zeker niet voor de extremist.
Of heb ik een ander beeld van wat zonde is?

Dan heb je een ander beeld. Sowieso gaan andere geloven heel anders om met het idee zonde, dus het christelijke idee daarvan op een ander geloof plakken en dan zeggen: kijk, dat werkt dus niet, is niet erg behulpzaam.

We gaan wel behoorlijk off-topic in een serieuze thread, hopelijk vindt niemand dat heel erg en anders hoor ik het wel.

Het gaat in Boeddhisme expliciet NIET om een balans van goede en slechte zaken. Je kunt een moord niet 'uitwissen' door 1000 omaatjes te helpen oversteken. 'Zonde' in het Boeddhisme komen voort uit het ego dat zichzelf probeert te beschermen tegen leed en een gebrek aan besef van de verbondenheid tussen alle dingen. Vandaar dat het ook een lastige vicieuze cirkel is.

Door meditatie kun je het inzicht verwerven dat we méér zijn dan ons ego en dat alle zaken met elkaar zijn verbonden. Sommige stromingen gaan zo ver dat ze oproepen het ego om te brengen - lekker kleurrijk. Datgene wat dan overblijft, de boeddha-aard, is vrij van leed en zal geen zonden meer (kunnen) doen. (vergelijk het maar met de oproep om 'te sterven in Jezus' (staat ergens in de Bijbel, geloof ik)).

Dat bereiken is geen makkelijk proces, maar wel voor iedereen bereikbaar. Maar je moet er wel wat voor doen. Het ego geeft zich niet zo makkelijk gewonnen, dat zullen christenen ook wel weten.

[meribel]

Nee, het versimpelde beeld van de hemel waar je nog als 'persoon' blijft bestaan. Hoe vaak hoor en lees je niet over mensen die verwachten in de hemel hun overleden familieleden weer te zien?
---
---
Dan heb je een ander beeld. Sowieso gaan andere geloven heel anders om met het idee zonde, dus het christelijke idee daarvan op een ander geloof plakken en dan zeggen: kijk, dat werkt dus niet, is niet erg behulpzaam.

We gaan wel behoorlijk off-topic in een serieuze thread, hopelijk vindt niemand dat heel erg en anders hoor ik het wel.

Het gaat in Boeddhisme expliciet NIET om een balans van goede en slechte zaken. Je kunt een moord niet 'uitwissen' door 1000 omaatjes te helpen oversteken. 'Zonde' in het Boeddhisme komen voort uit het ego dat zichzelf probeert te beschermen tegen leed en een gebrek aan besef van de verbondenheid tussen alle dingen. Vandaar dat het ook een lastige vicieuze cirkel is.

Door meditatie kun je het inzicht verwerven dat we méér zijn dan ons ego en dat alle zaken met elkaar zijn verbonden. Sommige stromingen gaan zo ver dat ze oproepen het ego om te brengen - lekker kleurrijk. Datgene wat dan overblijft, de boeddha-aard, is vrij van leed en zal geen zonden meer (kunnen) doen. (vergelijk het maar met de oproep om 'te sterven in Jezus' (staat ergens in de Bijbel, geloof ik)).

Dat bereiken is geen makkelijk proces, maar wel voor iedereen bereikbaar. Maar je moet er wel wat voor doen. Het ego geeft zich niet zo makkelijk gewonnen, dat zullen christenen ook wel weten.

( dat eerste is een ander onderwerp, dus ik laat het even )
@mortlach, een oprechte vraag; heb jij dat al bereikt in het boedhisme ( je bent boedhist toch? )

Dat zeg ik niet. Alleen dat het zuur is dat de dader wordt 'beloond' terwijl het slachtoffer extra (en eeuwig) wordt gestraft.

dit is toch nog veel meer een karikatuur en klopt ook niet,
mijn opvatting hierover :
slachtoffers van een misdrijf die nu in de hemel zijn hebben het veel beter dan ze ooit op aarde hadden gehad en willen niet terug.
slachtoffers die niet in de hemel zijn, die waren daar ook niet gekomen als ze langer hadden geleefd. Ik ben overtuigd dat iedereen die niet in de hemel is niet heeft kunnen zeggen ' maar ik heb het nooit geweten' .

ik zeg niet, o fijn dat voor hun het aardse leven voorbij is. Nee natuurlijk niet! ( mocht je dat eruit lezen ) , want hun nabestaanden gaan door een afgrijselijke tijd nu. En had veel beter geweest als misdaden nooit plaatsvonden.

maar het blijft dat voor iedereen een eind komt aan zijn leven. HOe weet niemand, maar dat het gebeurt wel.
En als je alleen maar zegt, slachtoffers worden eeuwig gestraft en de dader beloond dan kijk je alleen naar het allerlaatste moment van hun leven .Ze hebben een heel leven achter zich.
En de dader ' beloond' ........Ik heb , behalve van die moordenaar naast JEzus aan het kruis, nog niet van heel veel daders gehoord dat ze tot inkeer kwamen....dus is dat vaak zo?
Maar ja, ik ken wel verhalen over mensen in de dodencel ( amerika ) die daar tot geloof komen, en tot inkeer komen.
Betekent vaak wel ontzettend veel voor de nabestaanden van de slachtoffers dat de dader, ondanks dat hij nog steeds in hun ogen terecht de doodstraf krijgt, tot inkeer en spijt komt van zijn daad en hun oprechte schuld belijden bij de nabestaanden. Brengt mensen die vermoord zijn niet tot leven maar jij weet ook dat eenzijdig vergeven veel moeilijker is dan wanneer iemand spijt betuigt. ( en dat vergeven niet vergeten betekent natuurlijk maar wel weer verder kunnen met je leven )
Op die manier kan absoluut een moordenaar ook naar de hemel.
Want er is al Iemand die dan zijn straf gedragen heeft. Dat klinkt in mijn oren niet wrang, maar als radicale liefde.

nogmaals, ik ben wel heel benieuwd hoever jij in het proces van het boeddhisme bent. ( ik weet niet of ik zo de terminologie goed schrijf )

[Mortlach]

( dat eerste is een ander onderwerp, dus ik laat het even )
@mortlach, een oprechte vraag; heb jij dat al bereikt in het boedhisme ( je bent boedhist toch? )

Nee. Want in tijden dat ik veel mediteer, kom ik altijd iets tegen in mezelf waarmee ik de confrontatie niet durf aan te gaan. Ik ben (nog) niet dapper genoeg.

dit is toch nog veel meer een karikatuur en klopt ook niet,
mijn opvatting hierover :
slachtoffers van een misdrijf die nu in de hemel zijn hebben het veel beter dan ze ooit op aarde hadden gehad en willen niet terug.
slachtoffers die niet in de hemel zijn, die waren daar ook niet gekomen als ze langer hadden geleefd. Ik ben overtuigd dat iedereen die niet in de hemel is niet heeft kunnen zeggen ' maar ik heb het nooit geweten' .

Lees ik daar een uitverkiezing in? Ik dacht dat genadetijd een algemeen geaccepteerd begrip was. Een kind van 9 dagen kan Jezus simpelweg niet aannemen omdat het daar het geestelijke vermogen niet voor heeft. (stel dat het als gevolg van de verkrachting overlijdt).

ik zeg niet, o fijn dat voor hun het aardse leven voorbij is. Nee natuurlijk niet! ( mocht je dat eruit lezen ) , want hun nabestaanden gaan door een afgrijselijke tijd nu. En had veel beter geweest als misdaden nooit plaatsvonden.

Dat lijkt me duidelijk.

maar het blijft dat voor iedereen een eind komt aan zijn leven. HOe weet niemand, maar dat het gebeurt wel.
En als je alleen maar zegt, slachtoffers worden eeuwig gestraft en de dader beloond dan kijk je alleen naar het allerlaatste moment van hun leven .Ze hebben een heel leven achter zich.
En de dader ' beloond' ........Ik heb , behalve van die moordenaar naast JEzus aan het kruis, nog niet van heel veel daders gehoord dat ze tot inkeer kwamen....dus is dat vaak zo?

Echt, dat is je enige voorbeeld dat je kunt verzinnen?

Maar ja, ik ken wel verhalen over mensen in de dodencel ( amerika ) die daar tot geloof komen, en tot inkeer komen.
Betekent vaak wel ontzettend veel voor de nabestaanden van de slachtoffers dat de dader, ondanks dat hij nog steeds in hun ogen terecht de doodstraf krijgt, tot inkeer en spijt komt van zijn daad en hun oprechte schuld belijden bij de nabestaanden. Brengt mensen die vermoord zijn niet tot leven maar jij weet ook dat eenzijdig vergeven veel moeilijker is dan wanneer iemand spijt betuigt. ( en dat vergeven niet vergeten betekent natuurlijk maar wel weer verder kunnen met je leven )
Op die manier kan absoluut een moordenaar ook naar de hemel.
Want er is al Iemand die dan zijn straf gedragen heeft. Dat klinkt in mijn oren niet wrang, maar als radicale liefde.

Tja, babies verkrachten is in mijn ogen toch een stukje 'onvergeeflijker' dan moorden plegen. Is misschien raar, maar zo voelt dat voor mij.

nogmaals, ik ben wel heel benieuwd hoever jij in het proces van het boeddhisme bent. ( ik weet niet of ik zo de terminologie goed schrijf )

Ik schreef al, ik sta aan het begin. In perioden dat ik veel lees, veel daarvan in de praktijk probeer te brengen en veel mediteer, merk ik aan mezelf dat het iets goeds doet. Ik merk dat mijn ego dan een meer toepasselijke plaats krijgt. En dan kom ik wat tegen in mijn geest waarvan ik niet weet wat ik moet doen en niet durf te onderzoeken.

Voor het geval je het idee hebt dat mediteren ontspannend is... dat is het niet. Ik herinner me dat ik een keer ontzettend boos werd om iets dat in me opkwam tijdens het mediteren. Het is dan de bedoeling dat je die gedachte en je reacties daarop bestudeert. Ik zat letterlijk te schudden van boosheid. Wel een bijzondere ervaring, maar verre van ontspannend.

[meribel]

Ik schreef al, ik sta aan het begin. In perioden dat ik veel lees, veel daarvan in de praktijk probeer te brengen en veel mediteer, merk ik aan mezelf dat het iets goeds doet. Ik merk dat mijn ego dan een meer toepasselijke plaats krijgt. En dan kom ik wat tegen in mijn geest waarvan ik niet weet wat ik moet doen en niet durf te onderzoeken.

Voor het geval je het idee hebt dat mediteren ontspannend is... dat is het niet. Ik herinner me dat ik een keer ontzettend boos werd om iets dat in me opkwam tijdens het mediteren. Het is dan de bedoeling dat je die gedachte en je reacties daarop bestudeert. Ik zat letterlijk te schudden van boosheid. Wel een bijzondere ervaring, maar verre van ontspannend.

Eerlijk Mortlach, het is echt niets voor mij dat boeddhisme, los van het feit dat je geen religie uitzoekt die bij je past maar één waarvan je overtuigd bent dat het de waarheid is natuurlijk. Maar ik ben zo ontzettend dankbaar weer na jouw relaas dat ik Jezus heb mogen leren kennen. Ik kan me niet voorstellen dat ik het ooit voor mekaar krijg met al dat gemediteer om te komen waar je wezen moet in het boeddhisme ( als het van mijn inzet afhankelijk zou zijn zou ik gewoon schromelijk falen )
Ik weet dat jij Jezus Christus echt niet als zoon van God ziet, maar ik hoop toch echt voor je dat als je ooit op je sterfbed ligt, en je nog niet in het boeddhisme bent waar je wezen moet, dat je dan alsnog naar Hem toe mag vluchten. ( of op zijn minst terugdenkt aan al die jaren refoweb , en het goede is blijven hangen )
Maar Hij zal je daar nooit toe verplichten dat weet ik, het blijft een eigen keuze.

Dat van uitverkiezingsleer; ja ik geloof dat God de Zijnen kent en heeft uitgekozen, en tegelijk geloof ik dat iedereen een eigen vrije wil en verantwoordelijkheid heeft.
Tegenstrijdig? Niet voor mij. Maar het is voor jou blijkbaar ook niet te begrijpen hoe een kinderverkrachter in de hemel kan komen.
( maar ik weet dat velen de radicaliteit van het christendom niet begrijpen, Jezus werd ook al onbegrepen daarin. )

[schelpje3]

Volgens mij geraken jullie nogal.....
Misschien een idee hier een apart topic voor te gebruiken? Is die er trouwens nog niet?