Vuurtje schreef:Ik had hier nog een opmerking/vraag bij gesteld. Alleen die is verdwenen bij de actie van de mod (overigens een terechte actie). Bij "roeping" denk ik aan het trekken van de aandacht, om iemand tot actie te laten overgaan. Het woord zegt het al: roepen. In het geval zoals hierboven beschreven (je merkt het niet, en dat is ook niet de bedoeling op dat moment) vind ik het woord "roeping" een vlag die de lading niet dekt. Volgens mij wordt hier bedoeld dat God aan het werk is, en dat je dat achteraf merkt. We komen dan dus toch uit op slechts één roeping waarmee je geroepen wordt.
learsi schreef:De roeping is hetzelfde, bij de één werkt de Geest het verstaan(dat heet dan de inwendige), echter bij de ander niet(daar blijft het bij de uitwendige). h.g. Learsi
Dus is er maar 1 roeping. Dat de roeping wordt uitgewerkt doet niets af aan de roeping zelf. Het is Gods oneindige genade als een mens gehoor gaat geven aan de roeping. Dan wordt die roep op zijn hart gebonden inderdaad. Maar om nu 2 roepingen te gaan onderscheiden, dat werkt alleen maar weer onduidelijkheid, en werpt alleen maar veel mist op.
Dan krijg je reacties van mensen dat ze de roep wel horen maar niet weten of zij wel geroepen worden omdat ze niet weten of de roep uit- of inwendig is.
God roept ons tot geloof en bekering. Niet meer niet minder. De mens moet daar antwoord op geven. Zegt een mens JA op de oproep van God, dan is dat omdat Gods Geest in die mens dat gewerkt heeft.
Maar nogmaals: De roeping is 1 en dezelfde. Door allerlei theologisch, overigens degelijk klinkend, geneuzel wordt het alleen maar onduidelijker. Mensen knappen hier alleen maar op af.
Ik zie een poort wijd open staan... Die open poort leidt tot Gods Troon. GAAT DOOR! Laat NIETS (maar dan ook werkelijk niets of niemand!) u hinderen!