Met alle respect, maar is hier het "geloof, motieven of hartsgesteldheid" niet het kwartje? Met andere woorden, als het daarmee maar goed zit, dan zal God automatisch wel genezing schenken als zo iemand ziek is?adriano313 schreef:Beste Elbert, je geeft een goed voorbeeld van hoe er veelal gedacht wordt
Veel mensen gaan er vanuit dat God een automaat is waar je een kwartje in gooit zodat je weer genezen bent. Zo ook tegenstanders hiervan die er juist van uit gaan dat God geen automaat is waardoor deze manier van geloven en handelen wordt verworpen
Maar in beide gevallen zegt het niets over iemands geloof, motieven of hartgesteldheid. Het is menselijk denken en handelen. Een zieke zondaar, zal daarom blijven denken, “bestond er maar iemand die me beter maakt”, terwijl hij niets aan zijn zondige levensstijl doet. Het advies is dan ook bekeer je, geloof en aanvaard het evangelie. Een ieder die in Christus geloofd, zal Zijn woord geloven en zich daarom uitstrekken naar genezing en niet beschaamd uitkomen… “geen steen voor brood of slangen voor vissen” (b.v. vloeiende vrouw, vriend door het dak etc)
Maar dat is juist niet automatisch zo, tenminste niet in deze bedeling. Als God het nodig vindt (voor jezelf of voor anderen) dat je ziek blijft, dan doet Hij dat, want inderdaad: Hij is geen automaat, maar weet wel wat goed voor ons is.
Ik ga alleen maar af op wat ik lees bij de link naar het boekje dat je gaf. Daar staat:adriano313 schreef:Ik respecteer je mening maar ik vroeg mij af waarom je een probleem heb met Derek Prince.
Hierin wordt op z'n minst gesuggereerd dat als je het "recept" uit het boekje maar volgt/slikt, in het hier en nu God wel al je kwalen zal herstellen. Daar verzet ik me tegen, omdat dit niet zo is, en niet alleen volgens mezelf (dat is niet relevant), maar vooral volgens de Bijbel. De Bijbel leert ons niet dat in het leven hier en nu alle verdriet en moeite van ons weggenomen worden. Integendeel: als de Bijbel ons iets duidelijk maakt, is wel dat pas in het nieuwe Jeruzalem alle moeite, tranen, verdriet, ziekte enz. voorbij zullen zijn (Openb. 21:4). Daarom zien we daar ook reikhalzend naar uit. In het hier en nu kan God ons daar al soms een voorproefje van geven (en dan danken we Hem daarvoor), maar vaak ook niet. De apostel Paulus zegt ook niet voor niets dat het lijden van de tegenwoordige tijd (met alles erop en eraan) niet opweegt tegen de heerlijkheid die ons geopenbaard zal worden (toekomst) (Rom. 8:18).Een persoonlijk getuigenis en een studie over Gods Woord als medicijn tot genezing voor uw lichaam.
De grote heelmeester heeft alle christenen het beste recept gegeven voor totale gezondheid. In ?Drie maal daags..?staat Gods remedie voor lichamelijke ziekten beschreven. Als u zijn aanwijzingen aandachtig leest en Zijn beloften als medicijn tot u neemt, zult u merken dat God trouw is aan Zijn Woord - Hij zal uw lichamelijke, geestelijke en emotionele gezondheid herstellen.
In Rom. 8 staat veel meer dan alleen vleselijke afsterving. Daar staat dat de hele schepping zucht als in barensnood, inclusief de kinderen van God die de verlossing van het lichaam verwachten. Dat betekent dat een christen een onsterfelijk lichaam krijgt bij de opstanding der doden. Ons lichaam zoals dat nu is, is sterfelijk en daarmee hebben we dus allerlei kwalen te verwachten en die worden zeker niet allemaal genezen. Iedereen moet immers sterven?adriano313 schreef:Hij was een ware man Gods die geen welvaartsevangelie verkoopt. Ik vraag me af of je het boekje gelezen heb, anders zou je dit misschien niet zo stellen. Zelf heb ik ook niets met welvaartsevangelie, maar ik geloof wel dat als je van Hem bent, dat terugverwachten overeenkomt met “in Hem gezegend zijn”. Dat is m.i toch iets anders dan de vleselijke afsterving (i.t.t leven door de geest) uit Rom.8.
Je kruis dragen is heel concreet en heeft niet alleen te maken met geestelijke groei. In de situatie van de apostelen en de vroege christenen betekende dat vervolging, kruisiging en de martelaarsdood. Met daarop het uitzicht op de hemelse heerlijkheid.adriano313 schreef:Je kruis oppakken heeft m.i. meer te maken met je geestelijke groei, dan met zegeningen.
Lees je Hebr. 11 wel goed? Ik lees daar dat de aartsvaders het beloofde land niet gekregen hebben (vers 13), maar dat ze gasten en vreemdelingen op aarde waren en daarom naar een beter, hemels, vaderland verlangden (vers 16). Dat hebben ze dus gekregen!adriano313 schreef:De genezingskwestie in deze is (zo te lezen) door geloof, dat je weet dat Jezus Christus geneest en niet (ten prooi valt aan) wantrouwt, wat de duivel probeert te zaaien, zodat je afdwaalt en stopt met geloven. Een mooi hoofdstuk, Hebr. 11, alles komt daarom tot stand door geloof. vers32 "Wat valt hier nog aan toe te voegen?" (typerend?)
Het leven van gelovigen hier en nu is dus niet altijd pretje en dat wordt ook niet altijd anders in het hier en nu:
Hebr. 11:35 Maar anderen zijn gefolterd en namen de aangeboden verlossing niet aan, opdat zij een betere opstanding verkrijgen zouden.
36 En weer anderen hebben spot en geselslagen verdragen, ja zelfs boeien en gevangenis.
37 Zij zijn gestenigd, in stukken gezaagd, in verzoeking gebracht, met het zwaard ter dood gebracht. Zij hebben rondgelopen in schapenvachten en geitenvellen. Zij leden gebrek, werden verdrukt en mishandeld.
38 De wereld was hen niet waard. Zij dwaalden rond in afgelegen plaatsen en verbleven op bergen, in grotten en in holen in de aarde.
39 En deze allen hebben, hoewel zij door het geloof een goed getuigenis van God gekregen hebben, de vervulling van de belofte niet verkregen,
40 daar God met het oog op ons iets beters voorzien had, opdat zij zonder ons niet tot de volmaaktheid zouden komen.
Tot slot: waarom schrijf ik dit allemaal? Omdat ik schrijnende verhalen ken van broeders en zusters in de Heere die heel wat te verwerken kregen. En dan van hun geestelijke leidslieden te horen kregen: "maar dan hebt u toch vast wel gezondigd (niet genoeg geloofd, niet genoeg gebeden) dat u dit overkomt". Klinkt dat bekend? Ja, dat is het verwijt van de vrienden van Job. Ze hadden ongelijk.
Ik zeg daarmee trouwens niet dat alle ellende die ons overkomt niet (ook) aan onszelf kan liggen, maar wel dat er geen automatische 1-op-1 relatie tussen lijden en zonde en anderzijds tussen genezing en geloof ligt.