Er kan wel gesjoemeld worden met contractverlenging.
Ik had toen ik 5 weken zwanger was een gesprek over mijn contract. Ik had een jaarcontract (als invalkracht krijg je geen vast contract en toen ik in dat jaar op een vaste groep ging werken, heb ik gelukkig mijn jaarcontract meegenomen, waardoor die per 1 juli afloopt). Ik zou sowieso mijn diploma moeten hebben voor ik een vast contract voor onbepaalde tijd krijg, en ik zou meer uren gaan werken.
In dat gesprek heb ik meteen eerlijk gezegd:' Voor we het gesprek aan gaan wil ik graag zeggen dat ik zwanger ben.'
Ze was gewoon lekker enthousiast. Maar ik wíst wel dat de kans er dus was dat mijn contract niet verlengt zou worden. In feite hebben ze daar recht op.
Maar we hebben eerlijk gepraat over mijn uren (ik wil er nu liever 28 blijven werken ipv 32 of 36) en als het kindje er is weet ik het nog niet. De teamleidster zei toen wel dat 24 het minimum is.
Toen ging ze gewoon verder met het bespreken van het contract enzo. Ik wist wel dat ze zeker tevreden over me waren, maar was wel bang. Aan het eind van het gesprek vroeg ik dus:' Krijg ik wel mijn vaste contract?'
Toen keek ze heel verbaasd:' Natuurlijk krijg je die. We zijn toch ontzettend tevreden? waarom zou je het niet krijgen?'
Toen heb ik wel uitgelegd waar ik mee zat, maar ze zei dat dat echt niet aan de orde is. Natuurlijk is het voor hun lastig als ik in december een paar maanden weg ben, en dat ik daarna voor minder uur terugkom (áls ik al terugkom), maar dat speelde voor haar gelukkig niet mee.
Dus openheid helpt echt enorm. Ik denk dat ze het minder fair had gevonden als ik het bijv aan het eind van het gesprek had gezegd. Ze houden van openheid, en daar doe ik graag aan mee
Dus het eerlijk zeggen is denk ik wel goed.
Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...