Marnix schreef:rosalie83 schreef:Mwah ja okay, ik probeer te begrijpen hoe jij het ziet
Alleen ik vind wedergeboorte en bekering hetzelfde. En zodra je dat bent, is het inderdaad zo dat je elke dag weer stil moet staan bij het feit dat je zonde doet, je vergeving moet vragen en dat opnieuw weer ontvangt, etc.
Het probleem is dat bekering twee betekenissen heeft zeg maar. Als je bekering als wedergeboorte ziet heb je gelijk, dat is hetzelfde... maar dagelijkse bekering is wat anders, je hoeft immers niet opnieuw wedergeboren te worden of tot geloof te komen maar wel als gelovige iedere keer weer naar God toe gaan enzo.
Japio, ik heb het woord lijdelijk altijd erg vreemd gevonden, alsof je iets overkomt.... er zit iets van passiviteit in, en nou is het zo dat de mens uit zichzelf zich nooit kan bekeren, maar de Geest maakt mensen juist actief... niet pas op het moment van bekering maar ook in de aanloop daar naartoe... en dan kom je wel voor keuzes te staan en heb je ook verantwoordelijkheid. Geloof is niet passief en ook niet iets dat buiten jezelf omgaat. Alsof je er niks kan doen. Je kan juist een heleboel doen en dat is enkel genade van God die dat in je mogelijk maakt.
Dat is net waar je het punt van wedergeboorte (eerste bekering) plaatst. Ik denk dat het eerst de wedergeboorte is, dit gebeurd lijdelijk. Daardoor wordt je actief en krijg je te maken met verantwoordelijkheid en dagelijkse bekering (heiligmaking). Op deze manier komt zelfs het zoeken naar God en dergelijke al aan Hem toe. Op deze manier (met de lijdelijke wedergeboorte) is het echt alles uit Hem en niets uit ons! En daarna uiteraard de verantwoordelijkheid en de dagelijkse bekering....die worden gewerkt door de wedergeboorte.