reform schreef:De bijbel bestond wel op het moment dat hij geschreven werd. Alleen was de bijbel nog niet volgroeid. Een kind is na de bevruchting reeds aanwezig, omdat het DNA materiaal bewerkstelligt dat het lichaam wordt gevormd. Zo is het ook met de bijbel. Ieder afzonderlijk onderdeel is als zodanig onfeilbaar. In het eerste bijbelboek (Genesis) is dan ook de code aangegeven die universeel geld voor de andere bijbelboeken. Het proces van canonvorming (oud en nieuwe testament) is op het tijdstip van het schrijven van het laatste bijbelboek (openbaring of johannis evangelie (is wat omstreden) voltooid. De kerk heeft onder de onfeilbare leiding van de Heilige Geest vastgesteld dat de 23 boekenvan de Joodse Canon (bepaalde boeken die in de Nederlandse bijbelvertalingen als verschillende boeken worden gezien, zijn één boek) en de 27 Griekse geschriften het onfeilbaar woord van God vormen.
Leuk verhaal, maar het is op geen enkele manier onderbouwd door de Bijbel zelf. Het is slechts gebaseerd op de vooronderstelling dat de vroege kerk onder leiding van de Heilige Geest de canon heeft samengesteld. Dat kun je veronderstellen, maar ik vind het 'vertrouwen op mensen met macht', wat psalm 146 juist afkeurt. Verder is het dan ook wel vreemd te noemen dat de zogenaamd 'geïnspireerde' canon-samenstellers fouten hebben gemaakt, door boeken toe te kennen aan mensen die ze niet hebben geschreven (bijvoorbeeld de Hebreënbrief aan Paulus) en door geknoei met de brontekst (latere veranderingen, toevoegingen) op te nemen in de canon.
De bijbel is bij DE juiste interpretatiemethodiek, die uiteraard moet uitgaan van de onfeilbaarheid, consistent.
Mee eens. En die interpretatietechniek luidt: 'Geschreven tekst uit het verleden biedt geen garantie voor de toekomst.'
Jo'tje schreef:Je kan er wel leuk bijbelverzen tussen zetten, maar ik zie het er allemaal niet zo in als ik dat lees eerlijk gezegd. Dit klinkt mij echt als een gedachte in de oren dat Godgedacht zou hebben: mensjes pesten, es kijjken wat er van over blijft.
Dan ben ik benieuwd hoe jij het boek Job leest.
Marnix schreef:Maar gaat dat op voor de zondeval? Volgens mij niet... God maakte alles zeer goed. Adam en Eva, twee mooie "vaten"... en dat was zo gebleven als ze niet hadden gezondigd.
'Zo ontfermt Hij Zich dan, diens Hij wil, en verhardt, dien Hij wil.' Adam en Eva gingen dan ook pas zondigen toen God dat wilde. God maakte de potten lelijk (God liet hen dus zondigen) nadat Hij gezien had dat ze mooi waren. Zoals in Jeremia 18 vers 3 en 4 beschreven is:
'Zo ging ik af in het huis des pottenbakkers; en ziet, hij maakte een werk op de schijven. En het vat, dat hij maakte, werd verdorven, als leem, in de hand des pottenbakkers; toen maakte hij daarvan weder een ander vat, gelijk als het recht was in de ogen des pottenbakkers te maken.'Je kan de metafoor van de Pottenbakker niet los van de zondeval zien... want voor de zondeval waren er alleen mooie vaten.
Een essentieel verschil, in het ene geval zou alle ellende en gebrokenheid en zonde dus gewoon van God komen, God zou geen goede God zijn maar een God die goed is en kwaad en daarmee doet wat Hij wil.
Nee, God zou een God zijn die verheven is boven goed en kwaad, i.p.v. een God die gemangeld is tussen de roze bril die Hem wil beperken tot 'slechts goed' op het vlak van goed en kwaad, en Zijn onvermijdelijke onmacht die daarmee gepaard gaat.
In het ene geval is het Gods schuld dat alles misloopt... of Gods bedoeling... Erg makkelijk en goedkoop om God er de schuld van de geven...
Dat het Gods schuld zou zijn zijn jouw woorden. Daarover zegt Paulus (Romeinen 9:20):
'Maar toch, o mens, wie zijt gij, die tegen God antwoordt? Zal ook het maaksel tot dengenen, die het gemaakt heeft, zeggen: Waarom hebt gij mij alzo gemaakt?' Het heeft (dus) geen zin om God de schuld te geven. Instemmen met Zijn wil ('Uw wil geschiede') lijkt me constructiever.
Hij wou het nou eenmaal zo, Hij doet met zijn schepping wat Hij wil... even in de Bijbel graven en wat teksen zo uitleggen dat het mooi klopt... In het andere geval ligt dit niet aan God maar aan mensen. Oh nee... dat willen we niet he... allereerst omdat wij het dan gedaan en daarnaast omdat er dan dus dingen zouden gebeuren die niet zijn zoals God dat wil... wat eigen verantwoordelijkheid betekent en dat willen we niet.
Nee, dat willen we wel. We willen een God die in ons beperkte beeld van de werkelijkheid past. We willen een God die een superversie is van onszelf, en dat is iemand die geen verantwoordelijkheid kan nemen, iemand die iets goeds zou willen maken maar dat niet kan en dat op het gemaakte afschuift - als een kind dat boos zijn tekening doorkrast als die is mislukt, alsof het de schuld van de tekening zelf is.
We willen God niet zien als de Schepper en Instandhouder van de wereld van nu (Die alles wat gebeurt tot in de puntjes regisseert (Matth. 10:29)), omdat die wereld ons niet bevalt. Wij, mensen, oordelen zo over Gods werk, en daardoor stellen we Hem ons klein en onmachtig voor.
