Wat doe je wel en niet?

[Dreamster]

Ik denk dat je dan nog beter kan knuffelen met een jongen als je wel een relatie hebt, dan hoeft hij er niks van te verwachten, anders geef je valse hoop...

Is dat zo, dat jongens er zoveel meer bij voelen?

[Aragorn]

Maar als jij dus gelooft dat dat voor jongens meer gevoelens oproept dan puur vriendschappelijke, waarom deed je het dan wel toen je nog vrijgezel was?

Omdat in de tijd dat ik vrijgezel was, het juist de uitdaging is om veel aandacht te krijgen van jongens....En of dat nou goed is of niet, dat is een ander onderwerp. Ik denk dat dit niet heel bijzonder is voor een meisje trouwens...
Maar nu ik verkering heb, ben ik ontzettend voor trouw zijn. En ik wil niet dat anderen maar zouden kunnen denken dat ik extra aandacht van hen wil ofzo. Ik heb meer dan genoeg aan mijn eigen vriend, en heb echt geen knuffels of aandacht meer nodig van andere jongens. In de tijd dat ik vrijgezel was wel ja, dat was een beetje een statussymbool, hoe meer hechte vrienden je had, hoe hoger je stond...klinkt vaag, maar is denk ik een algemeen gegeven

Ah ok. Ik begrijp het wel ja; het had dus ook in directe zin niet zo heel veel te maken met een uiting van vriendschappelijke genegenheid.

Is dat zo, dat jongens er zoveel meer bij voelen?

Wat mij betreft niet. Die vooroordelen over jongens die bij de minste of gerinste bijzondere aandacht of aanraking van vrouwelijke wezens opgewonden raken of hopeloos verliefd worden mogen de wereld ook weleens uit.

[Jo'tje]

Wat mij betreft niet. Die vooroordelen over jongens die bij de minste of gerinste bijzondere aandacht of aanraking van vrouwelijke wezens opgewonden raken of hopeloos verliefd worden mogen de wereld ook weleens uit.

Volgens mij ligt dat meer aan de leeftijd dan of je een jongen of een meisje bent.

Ik moet er soms wel om lachen als mensen heel vreemd kijken als je iemand ophaalt van het station en je geeft hem of haar een dikke knuffel.
Dan denk ik eerder 'pfff, je mist iets' dan 'kijk niet zo'.
Sommige vrinden of vriendinnen zie ik veel te weinig naar m'n zin. Die geef je dan dus wel een knuffel wanneer je ze ziet.
Op school zitten ook vrienden die me ontzettend veel waard zijn, maarja, om die nou iedere heel fanatiek te gaan knuffelen is wel wat overdreven
Soms vinden mensen het ook raar als je eenmaal 16 bent geweest om je ouders een kus te geven als je weer thuis komt na een week of weer weggaat. Nou, ik vind ze lief dus ik doe dat lekker gewoon
Je mag er trouwens sowieso wel van uit gaan dat je je vriend of vriendin meer aandacht geeft dan alleen een knuffel.

[Aragorn]

Wat mij betreft niet. Die vooroordelen over jongens die bij de minste of gerinste bijzondere aandacht of aanraking van vrouwelijke wezens opgewonden raken of hopeloos verliefd worden mogen de wereld ook weleens uit.

Volgens mij ligt dat meer aan de leeftijd dan of je een jongen of een meisje bent.

Hm, daar zou je weleens gelijk in kunnen hebben ja.

[Marnix]

Maar als jij dus gelooft dat dat voor jongens meer gevoelens oproept dan puur vriendschappelijke, waarom deed je het dan wel toen je nog vrijgezel was?

Omdat in de tijd dat ik vrijgezel was, het juist de uitdaging is om veel aandacht te krijgen van jongens....En of dat nou goed is of niet, dat is een ander onderwerp. Ik denk dat dit niet heel bijzonder is voor een meisje trouwens...
Maar nu ik verkering heb, ben ik ontzettend voor trouw zijn. En ik wil niet dat anderen maar zouden kunnen denken dat ik extra aandacht van hen wil ofzo. Ik heb meer dan genoeg aan mijn eigen vriend, en heb echt geen knuffels of aandacht meer nodig van andere jongens. In de tijd dat ik vrijgezel was wel ja, dat was een beetje een statussymbool, hoe meer hechte vrienden je had, hoe hoger je stond...klinkt vaag, maar is denk ik een algemeen gegeven

Als ik nu in een kroegje ofzo zit, met mijn vriendinnen, en er komen jongens bij, dan laat ik ook al zo snel mogelijk merken dat ik een hele lieve vriend heb, omdat ik alleen al bang ben om te close met zo iemand te worden, omdat ik dat als ontrouw zie...

Dat hoef je toch niet eerder duidelijk te maken dan wanneer het nodig blijkt te zijn? Als iemand een gezellig gesprek met je aanknoopt zeg je toch niet gelijk: Hm tja, maar ik heb een vriend hoor? Ik zou me beledigd voelen als iemand dat tegen me zegt terwijl ik gewoon een gezellig gespek aanknoop. Dan is het gelijk zo van: ehm, probeer me niet te versieren... terwijl dat allicht helemaal niet te intentie is.

Daarnaast, is het niet beter om de jaloezie van je vriend een beetje aan te pakken? Als ik een vriendin zou krijgen die zou willen dat ik geen andere vriendinnen meer een knuffel geef, zou ik er in eerste instantie wel op letten om daar rekening mee te houden, maar ik zou ook dmv het er over hebben enzo proberen die jaloezie weg te nemen, door gewoon aan te geven dat er niets achter zit, dat het een manier van begroeten is die ik biij hechte vriendschap vind passen en of ze dat dan begrijpen en dus ook respecteren. Als zo iemand een beetje begrijpt hoe een ander denkt zal dat echt niet meer tot jaloersheid leiden, tenzij je je vriendin zelf te weinig knuffelt, dan kan ik me er wat bij voorstellen

Is dat zo, dat jongens er zoveel meer bij voelen?

nee, in bepaalde gevallen (maten) hooguit in de letterlijke betekenis... maar ik knuffel echt geen meisjes omdat dat spannend is of omdat je vanalles daarbij zou voelen zo, aleen uit vriendschappelijke genegenheid.

[Dreamster]

Je mag er trouwens sowieso wel van uit gaan dat je je vriend of vriendin meer aandacht geeft dan alleen een knuffel.

Dat is gewoon het beste uitgangspunt denk ik.

@heren , mooi dan, waar ze dat dan vandaan halen?

[Jo'tje]

Dat is gewoon het beste uitgangspunt denk ik.

Maar vrouwen zouden geen vrouwen zijn als ze daar niet af en toe eens aan zouden twijfelen
Trouwens, een beetje jaloezie is ook wel gezond lijkt me. Niet bij een knuffel of een gesprek of een doodsimpel afspraakje natuurlijk, maar als hij/zij veel aandacht van anderen krijgt zal iedereen zoiets hebben van 'hee, dies van mij'.
Helaas zie ik bij de stelletjes om me heen veel te veel té claimerig gedrag. Bah.

[Aragorn]

Ik vind het juist wel grappig als m'n vriendin veel aandacht van anderen krijgt. Dan denk ik: ha, maar ik ben degene die er straks weer mee naar huis gaat.

[Jo'tje]

Dat kan ook
Achja, je moet er ook gewoon vertrouwen in hebben natuurlijk. En er over praten wanneer je het niet vertrouwt. Of als je het gewoon niet prettig vindt. Niet iedereen denkt er zo easy over en dat kan ik soms ook wel snappen.
Maar ik heb er écht een hekel aan als dat doorslaat en vriendjes en vriendinnetjes vre-se-lijk aan elkaar vast zitten en van elkaar afhankelijk zijn.

[Marnix]

Dat is gewoon het beste uitgangspunt denk ik.

Maar vrouwen zouden geen vrouwen zijn als ze daar niet af en toe eens aan zouden twijfelen
Trouwens, een beetje jaloezie is ook wel gezond lijkt me. Niet bij een knuffel of een gesprek of een doodsimpel afspraakje natuurlijk, maar als hij/zij veel aandacht van anderen krijgt zal iedereen zoiets hebben van 'hee, dies van mij'.
Helaas zie ik bij de stelletjes om me heen veel te veel té claimerig gedrag. Bah.

Tja... mannen zijn soms ook jaloers. Ik ken iemand die me er wel eens op aan heeft gesproken dat ik niet zo met zijn vriendin moest knuffelen Je weet vast wel wie ik bedoel... zo niet, dan een hint: Het is een jongen met Visie

[Jo'tje]

Tsja, dat is dan ook één van de irriterende voorbeelden van claimerige stelletjes die ik al eerder noemde

Visie trouwens nog niet ontvangen.

En mannen zijn soms zeker zo jaloers als vrouwen hoor. Hou op, hou op.

Maar waar kom die jaloezie nou vandaan? Kwestie van geen vertrouwen of zit het in een karakter?

[windekind]

In de tijd dat ik vrijgezel was wel ja, dat was een beetje een statussymbool, hoe meer hechte vrienden je had, hoe hoger je stond...klinkt vaag, maar is denk ik een algemeen gegeven

Hm, ik twijfel dan altijd aan de hechtheid van vriendschappen, als mensen zo veel schijnbaar goede vrienden hebben. Bepaald geen statussymbool wat mij betreft.

[Aragorn]

Maar waar kom die jaloezie nou vandaan? Kwestie van geen vertrouwen of zit het in een karakter?

Het zal wel weer een combinatie van beide zijn. Vertrouwen is ook een beetje een keuze, ik vind dat ik helemaal niet bang hoef te zijn voor wat mijn vriendin met anderen doet omdat ik weet dat ze nu eenmaal voor mij heeft gekozen. En dus ben ik dat ook niet, maar wellicht hebben mensen met een ander karakter daar meer moeite mee.

[Smurffie]

In de tijd dat ik vrijgezel was wel ja, dat was een beetje een statussymbool, hoe meer hechte vrienden je had, hoe hoger je stond...klinkt vaag, maar is denk ik een algemeen gegeven

Hm, ik twijfel dan altijd aan de hechtheid van vriendschappen, als mensen zo veel schijnbaar goede vrienden hebben. Bepaald geen statussymbool wat mij betreft.

Nee idd. Het gaat er ook niet om hoe andere mensen tegen jouw vriendschappen aankijken. Het gaat erom hoe je het zelf ervaart. Come on..die tijd hebben we toch wel gehad zeker dat je de popyjopy moest uithangen

[MrSokkie]

Maar waar kom die jaloezie nou vandaan? Kwestie van geen vertrouwen of zit het in een karakter?

Het zal wel weer een combinatie van beide zijn. Vertrouwen is ook een beetje een keuze, ik vind dat ik helemaal niet bang hoef te zijn voor wat mijn vriendin met anderen doet omdat ik weet dat ze nu eenmaal voor mij heeft gekozen. En dus ben ik dat ook niet, maar wellicht hebben mensen met een ander karakter daar meer moeite mee.

Ik denk dat het weinig met vertrouwen te maken heeft, maar met de angst geen controle te hebben. Sommige mensen zijn nou eenmaal enorme controle-freaks en andere mensen kun je nou eenmaal niet 100% controleren. Als je dat toch probeert is er sprake van jaloers/bezitterig gedrag.

Je hoort het wel eens: "Ik vertrouw mijn vriend(in) wel, maar al die mensen waar hij/zij mee omgaat niet." Wat mij betreft is dat een enorme lading kletskoek. Het heeft allemaal te maken met zelfvertrouwen. Als je niet het vertrouwen in jezelf hebt dat je het waard bent dat je vriendin voor jou kiest. Als je zo'n lage dunk van jezelf hebt dat je bang bent dat je vriendin bij het minste of geringste met een ander meegaat, dan gaat jaloers gedrag daar ook niet bij helpen. Alleen zoeken mensen nou eenmaal liever de schuld bij een ander dan bij zichzelf. (splinter-balk-verhaal)