Dank jullie wel allemaal!
Ik zal proberen kort uit te leggen hoe het in elkaar zit.
Tijdens mijn vorige zwangerschap (de eerste), is mijn bloed gewoon met 12 en 30 weken onderzocht. Er zijn toen geen resusantistoffen gevonden. Met 32 weken heb ik nog een anti D-prik gehad en toen mijn zoontje na de geboorte resuspositief bleek nog een. Dat was dus de gewone situatie, waarmee het doorgaans goed gaat. Maar mijn zoontje werd heel snel geel en moest naar het ziekenhuis. Daar gingen ze bloed bestellen voor een wisseltransfusie, die mijn zoontje gelukkig uiteindelijk niet nodig had. Met een wisseltransfusie vervangen ze langzaam het 'verkeerde' bloed door 'goed' bloed. Voor zo'n transfusie moeten ze altijd kruisen met het bloed van de moeder (zo heet dat) en daarvoor werd mijn bloed geprikt. Na een tijdje kwamen ze met de mededeling dat ik resusantistoffen had en dat daardoor mijn zoontje in de problemen was gekomen.
Nu kunnen er verschillende dingen gebeurd zijn waardoor het toch is misgegaan. Ik heb in ieder geval na de 30 weken bloedcontact gehad met mijn zoontje. Dat is gebeurd tussen het prikken en de anti D-prik of later. In het eerste geval was ik nog niet beschermd, in het tweede geval zal er zo veel bloeduitwisseling hebben plaatsgevonden dat de anti D niet voldoende was.
Maar ik ben een uitzondering. Dus parkiet, je hoeft je echt geen zorgen te maken.
Het lastige is dat mensen het niet begrijpen omdat het zo weinig voorkomt. Dan krijg ik reacties als: O, maar daar hebben ze gewoon spuiten voor. Of: Dat heb ik ook gehad, niks aan de hand hoor.
Voor wie nog meer wil weten over de behandeling van dit probleem geef ik de link van het LUMC, waar ik onder controle ben: http://www.lumc.nl/rep/cod/redirect/3050/patientenzorg/bloedgroep%20immunisatie.html.
Ik probeerde het kort te houden, maar het is toch nog een heel verhaal geworden.
Vandaag het bed op klossen gezet en de slaapkamer helemaal gesopt, dus die is nu ook bevalling - en visiteproof. Ukkie moet in ieder geval nog wel tot zondag blijven zitten, dan ben ik 37 weken en mag ik dus lekker thuis bevallen. Maar goed, als ie op zijn/haar broer lijkt duurt het nog wel tot augustus totdat 'ie komt (heb ik mooi nog even tijd om m'n kast op te ruimen en nog een heeeeeeleboel andere achterstallige klusjes te doen. Lang leve de nesteldrang 
.
