Aanbod van genade

[frekje]

Helaas... Komen we weer op het punt van de uitverkiezing. Die uitverkiezing is niet voor ons weggelegd. Is er gelukkig wel, maar niet voor ons.

En zoals ik al beweerde met mensen die ziek zijn, die gaan allen naar de dokter. Mensen die dood zijn gaan nooit meer naar een dokter.
Ik snap het wel, want in het geestelijk leven gaan er wel zeker mensen naar de Dokter. Maar die mensen laten zich niet steeds zieker worden...

En idd, alles moet gewerkt worden door Gods Geest. Wij hebben niets van onszelf. Alles komt van God. Onze hele bekering. Maar ik denk ook dat we pas achteraf zien hoe groot zondaar we zijn. Vooraf zien we niets.

Lees ook Psalm 32 eens. Hier doet David boete over zijn zonden. Maar in deze psalm is David al bekeerd, en doet hier dus schuldbelijdenis over zijn zonden.

[Happy One]

Maar je ontkent de doodstaat van de mens toch niet? Er staat niet "Ten dage als gij daar van eet zult gij ziek worden."

Nee natuurlijk niet. Het ging me er alleen om aan te geven dat het ziek zijn Bijbels wordt betrokken op de bekering. Wie gezond zijn hebben de medicijnmeester niet van node maar die ziek zijn.

[Happy One]

Goed, jij zegt dus ook dat eerst God in het hart van de zondaar werkt. Maar volgens mij is dat vooraf. Want, rekening houdend met de zondeval en daardoor de doodstaat van de mens, kan er geen andere manier zijn dan dat de eerste actie van God komt; dus vooraf.

Ja . Maar dat betekent niet dat iemand zich af moet gaan vragen 'heeft God wel in me gewerkt'.

'k Ben het met je eens dat Gods hart groot genoeg zou kunnen zijn voor de hele wereld.

Fijn

Maar God laat ons Zijn souvereiniteit zien door sommige mensen uit te verkiezen om zalig te worden. Wij hebben allemaal vrijwillig in Adam gekozen om te sterven. Kunnen we God niet de schuld van geven. Dat God dan toch nog naar een bepaald aantal mensen (hoeveel weet niemand) wil omzien, is een blijk van Zijn genade en geduld met deze wereld.

Klopt, deze kant is er. Maar waarom hoor ik van jou nu nooit die andere kant. Jezus die weent over het ongeloof van zijn landgenoten, God die niet wil dat mensen verloren gaan? Een halve waarheid, (bestemt voor Gods kinderen en niet voor onbekeerde mensen) is een hele leugen.

Maar niemand wil toch naar de hel? Als ik het mijn onchristelijke collega vraag waar hij liever heen wil, dan wil hij ook naar de Hemel. Niemand zal openlijk kiezen voor de hel.

Dat komt omdat jouw onchristelijke collega niet weet wat het inhoudt om in de hemel te zijn. Als hij onchristelijk is is dat de laatste plaats waar hij wil komen. Inderdaad, dan nog liever in de hel.

Maar als de stap naar de Hemel dan niet meer en niet minder is dan het aannemen van Christus, dan zouden we dat toch allemaal kunnen doen?

De stap naar de Hemel is inderdaad niet meer, omdat Hij alles heeft verdiend (zie Joh 1:12 eva teksten).
Kunnen we dat allemaal? Nee, zie mijn eerder posting.

Overigens draai ik geen zaken om; ik stelde alleen een aantal vragen omdat ik je redeneertrant niet meer helemaal kon volgen.

OK

[Maja de Bij]

Pas als hij z'n ellende ècht ziet weet hij dat hij daarvan moet worden verlost om te worden behouden.

Dit is mijn probleem met je opvatting. Je hebt de zekerheid van Gods beloften ingeruild voor "ècht" zien. Je staat weer zelf in het middelpunt in plaats van Christus.

[frekje]

Pas als hij z'n ellende ècht ziet weet hij dat hij daarvan moet worden verlost om te worden behouden.

Dit is mijn probleem met je opvatting. Je hebt de zekerheid van Gods beloften ingeruild voor "ècht" zien. Je staat weer zelf in het middelpunt in plaats van Christus.

Zoek Jezus nu want wie Jezus heeft die heeft genoeg. Dit gedicht in mijn stuk moet toch genoeg wezen? Of moeten we echt eerst heel diep de ellenden zien? Kortom, idd Christus in het midden!

Het kan idd zo zijn dat je zoiets meemaakt van grote ellendekennis voor je bekering. Alleen oordeel niet te snel over mensen die het anders meemaken dan jij. Want God werkt op verschillende manieren, maar uiteindelijk naar een Doel!!!

[Loezje]

Pas als hij z'n ellende ècht ziet weet hij dat hij daarvan moet worden verlost om te worden behouden.

Dit is mijn probleem met je opvatting. Je hebt de zekerheid van Gods beloften ingeruild voor "ècht" zien. Je staat weer zelf in het middelpunt in plaats van Christus.

Nee, ik stel juist Christus in het middelpunt, omdat ík hetzelf niet kan (en van mezelf niet wil). (Ook) ik heb ik Adam gekozen voor de dood. Dan is het alleen de genade van Christus, omdat Hij het wil, dat een mens nog kan zalig worden. Ik ga echt niet uit mezelf naar Christus toe hoor, daar is eerst genade voor nodig, om Hem nodig te leren krijgen. Wij zijn van nature allemaal 'gezond' zoals Jezus zei, wij hebben van onszelf geen Hulp nodig. Pas als Hij onze ogen opent en onze narigheid leert zien, dàn zien we dat we daarvoor een Helper nodig hebben en het van onszelf niet kunnen.

[frekje]

Loezje, je hebt echt helemaal gelijk. Dat geloof ik ook. Alleen probeer ik dit allemaal wat op de achtergrond te houden omdat het Woord dat ook doet. Snap je nu dat wij wel geloven wat je beweert, alleen dat wij er niet de nadruk op leggen!

[jas]

In de eerste plaats is het is onmogelijk, om zonder de zaligmakende werking van de Heilige Geest een rechte ellendekennis te hebben.
In de tweede plaats zal een ziel nimmer tot Christus vluchten zonder de noodzaak daarvan in zichzelf te voelen.
In de derde plaats zal géén van de dingen die een mens al in zichzelf kan voelen of waarnemen, ooit een voorwaarde zijn om tot Christus te gaan noch om Hem daardoor te kunnen aannemen.
De enige reden dat men Christus kan aannemen tot een Borg en Zaligmaker is gelegen in het geloof hetgeen een gave Gods is. De discussie over de ellendekennis, hoe groot en hoe diep die wel moet zijn, hoe lang die wel moet duren, welk soort ellende het is, etc. etc. is volslagen zinloos en onschriftuurlijk en zal nooit iemand zalig maken. Geloof in de Heere Jezus Christus en gij zult zalig worden, dat is de enige schriftuurlijke opdracht en al het andere doet er niet toe.
Ik heb eens een ernstige vraag aan mensen zoals Loezje, Solus, Absoluut, zijn jullie in Christus? Want jullie praten wel zo met kennis van zaken over de ellendekennis, maar nu wil ik jullie graag eens met kennis van zaken horen spreken over Christus. Wie is Hij voor jullie?

[Maja de Bij]

Geloof in de Heere Jezus Christus en gij zult zalig worden, dat is de enige schriftuurlijke opdracht en al het andere doet er niet toe.

Helemaal met Jas eens. Ik moet bijvoorbeeld denken aan de vurige slangen in de woestijn. Iedereen die gebeten werd zou sterven.
Toen Mozes de koperen slang gemaakt had. was de opdracht om te kijken. Er werd niet gevraagd of je je ziek of ellendig voelde. De Joden moesten kijken, kijken en nog eens kijken, dat was de opdracht, en in de gehoorzaamheid lag hun behoud.
Zo is het onze opdracht op Jezus te zien, hangend aan het kruis. Zo alleen kun je gered worden. Want wie in de Zoon gelooft zal leven, dat is het criterium.

[jas]

De hel zal geplaveid liggen met duizenden die zich hun hele leven beklaagd hebben over hun onmacht om tot Christus te gaan, maar met die onmacht een rustig leven geleid hebben. O ja zeker, de mens is onmachtig, doch het is een gewillige onmacht waarachter ieder ongelovige zich maar al te graag verschuilt. Een mens die oprecht in het hart overtuigt is van zijn onmacht zal niet rusten tot Christus de zijne of de hare is en geweld uitoefenen op het Koninkrijk der hemelen.

[kootje]

Het doel van ellendekennis wordt te vaak uit het oog verloren. Het doel is nog altijd om tot Christus te brengen. Paulus: het einde (in het Grieks: telos = doel!) van de wet is Christus voor een ieder die gelooft. Ellendekennis mag dus geen blokkade worden, zo van: "alleen de vermoeiden en belasten zijn welkom bij Jezus". Dan wordt ellendekennis een doel op zich. Het preken van de wet, de geestelijkheid ervan en onze onmacht ten goed (vleselijkheid!) moeten ons juist bewegen om tot Christus te gaan. Daar ligt de oplossing: onze gerechtigheid en onze heiligheid.

[Absoluut]

Tadam, wat fijn dat we het daar over eens zijn. Maar even heel duidelijk: Voor het gaan tot Jezus heb je wel ellendekennis nodig. Want anders ga je niet. Ik ga niet uit mezelf. Ik moet eerst inzien dat ik ellendig ben en dan ga ik pas tot Jezus.

[elbert]

In Gods Woord wordt de diagnose gesteld: Gal. 3:10.
De Heilige Geest is het Die ons overtuigt van de kwaal: Joh. 16:8.
Gods Zoon is het Die Zichzelf als Medicijnmeester en als Medicijn aanbiedt: (Matth. 11:28, Joh. 6:35, Joh. 11:25, Openb. 22:17).

Wanneer weten wij of we voldoende ellendekennis hebben? Ten diepste pas wanneer we tot de Medicijnmeester gekomen zijn. Dan zien we iets van onze diepe val, want het kostte Zijn bloed om ons te redden.
Dan zien we ook iets van Zijn peilloos grote liefde, want Hij had dit ervoor over om een zondaar te redden.
Bij Hem is alles wat we nodig hebben.
Laten we ons heil daarom ook bij Hem zoeken (Hebr. 4:16).

Het is gemakkelijk om over deze dingen een verstandelijke discussie te voeren en dan blijft het ook vaak op dit niveau steken: het rationele. Het gaat erom dat we meer verwonderd raken over Gods neerbuigende ontferming en dat we die ook zelf gaan zoeken en vinden in Zijn Zoon. Dan zitten we op een hoger plan.

[brammetje]

Tadam, wat fijn dat we het daar over eens zijn. Maar even heel duidelijk: Voor het gaan tot Jezus heb je wel ellendekennis nodig. Want anders ga je niet. Ik ga niet uit mezelf. Ik moet eerst inzien dat ik ellendig ben en dan ga ik pas tot Jezus.

Wie laat je dat inzien ?

[hijwel]

Jezus zegt:

Volg mij!
Bekeer je!
Geloof in Mij!

Dat is onze opdracht, en Gods aanbod voor heel de wereld!

(waarom zo'n enorm topic hierover?)