Ward schreef:Galaten 3:17 is cruciaal.
Het verbond met Abraham was gericht op Christus en die belofte staat hoog boven de wet die slechts tijdelijk heerste, als onderwijs en leermeester totdat Hij zou komen.
Gelijkerwijs Abraham Gode geloofd heeft, en het is hem tot rechtvaardigheid gerekend;Zo verstaat gij dan, dat degenen, die uit het geloof zijn, Abrahams kinderen zijn.Chaya schreef:Dan klopt toch wat wij na de doop zingen:
Het verbond met Abraham, zijn vrind, bevestigt hij van kind tot kind?
Klopt dat echt?
Volgens mij niet als je dit zingt binnen de context:
Vers 5
God zal Zijn waarheid nimmer krenken,
Maar eeuwig Zijn verbond gedenken.Zijn woord wordt altoos trouw volbracht,
Tot in het duizendste geslacht.
't Verbond met Abraham, Zijn vrind,
Bevestigt Hij van kind tot kind.
Vers 6
Al wat Hij Izak heeft gezworen,
Heeft Hij ook aan Zijn uitverkoren',
Aan Jacob, tot een wet gesteld,
Van al 't beloofde heil verzeld,
En aan gans Isrel toegezeid
Tot Zijn verbond in eeuwigheid.Vers 7
Hij sprak: "Ik zal de schoonste landen,
'
k Zal Kanân leev'ren in uw handen,
't Welk 't snoer uws erfdeels wezen zal."Het volk was weinig in getal,
't Verkeerde daar als vreemdeling,
Toen 't zulk een gunstrijk woord ontving.
Nog duidelijker wordt het door de onberijmde tekst erbij te lezen: Ps. 105:8-11
8
Hij denkt aan Zijn verbond voor eeuwig, aan de belofte die Hij gedaan heeft, tot in duizend generaties,
9 aan het verbond dat Hij met Abraham gesloten heeft, en Zijn eed aan Izak.
10 Voor Jakob heeft Hij het vastgesteld als een verordening,
voor Israël als een eeuwig verbond,
11 door te zeggen:
Ik zal u het land Kanaän geven, het gebied dat uw erfelijk bezit is.
Prima om deze mooie psalm te zingen, maar dan juist weer even niet als onderdeel van de bediening van de doop.
Ps. 122vs6: Bidt om de vrede van Jeruzalem; wel moeten zij varen, die u beminnen.