Het verklaart voor mij wel een heel stuk wrevel dat ik voel bij het onderwerp van deze draad.
Die andere aanleg van bepaalde mensen is er altijd in de geschiedenis geweest, dat is wel duidelijk. Maar hoe men ermee omgaat, dat is niet altijd hetzelfde geweest. Zeker niet zoals in onze hedendaagse - en op dit punt uitermate verwerpelijke - cultuur. Want echt, zoals dat in onze cultuur in de schijnwerper wordt gezet, daar kòts ik van! En dat heb ik in het verleden op dit forum ook bepaald wel laten merken! Ik heb er de geuzenaam van homofoob mee verworven. (Ik schaam mij daar beslist niet voor, nee.)
Weet je wat mij meteen ook in gedachten kwam?
Die hele discussie over de strekking van bijbelteksten over homoseksuele gedragingen (zoals Leviticus 18:22; 20:13; Romeinen 1:27; 1 Korinthiërs 6:10; 1 Timotheüs 1:10), en de hedendaagse herinterpretatie daarvan, volgens mij is dat ook teveel belast door onze hedendaagse en hier gebruikelijke cultuur. Te veel bekeken door de bril van onze cultuur, en dat komt de objectiviteit van de conclusies dan niet ten goede. Men gaat dan zeggen: het gaat nergens over gewone homorelaties, maar alleen over expliciete seksuele handelingen, en dat in een context van overspel en seksuele losbandigheid. Hoe zou dat komen denk je? Zoals het RD-artikel al duidelijk maakt: homorelaties als speciaal vakje zoals wij die hebben in onze verrotte cultuur, zijn helemaal niet vanzelfsprekend. (En ik heb van de oude Griekse cultuur wel eens gelezen dat je dat in de oude literatuur ook niet tegenkomt.) Dan is het dus niet zo verwonderlijk als dat in de Bijbel niet zo expliciet genoemd wordt. Ondertussen spreekt de Bijbel zich dus wel degelijk heel expliciet uit tegen zaken die heel duidelijk homoseksueel van aard zijn. Het gaat dan niet aan te beweren: er wordt niet afkeurend gesproken over relaties tussen mannen in liefde en trouw. Nee, als dat in een cultuur niet voorkomt, waarom zou je het er dan over hebben? Als mannen homoseksueel met elkaar omgaan, valt dat gewoon binnen dezelfde zaken als overspel en incest. Dáárom wordt het in een en hetzelfde hoofdstuk met die dingen genoemd.
Nog wat reacties van mij, bij zinnen uit het artikel.
De activiste zei in opdracht van de Nederlandse ambassade te werken om een door Nederland gefinancierde organisatie van homoseksuelen en lesbiennes in Tirana van de grond te krijgen. Woodcock vertelde haar niet het voordeel van zo’n organisatie te zien, en bedankte vriendelijk. „Daarop werd de vrouw bijna hysterisch, en fulmineerde tegen me dat ik kennelijk bereid was mijn leven in schaamte en verborgenheid te slijten, terwijl het juist nu de tijd was voor lesbiennes om moed te vatten en voor vrijheid te kiezen.”
Die activiste is dan ook geschift, bekrompen en volstrekt verwerpelijk! Om te kotsen!
Daar komt bij dat in landen als Roemenië en Albanië de vrouwen- en de mannenwereld tamelijk van elkaar gescheiden zijn.
Dat zou wat mij betreft nou weer niet hoeven. Nee, ik ben vooral voorstander van onbevangen omgang tussen alle mensen, dus ook als mannen en vrouwen met elkaar. Wat dat betreft vind ik het jammer dat je als man met dames niet zo snel een vriendschappelijk contact hebt, gewoon voor de vriendschap. Ik wil natuurlijk best trouwen met een vrouw, maar dat betekent nog niet dat ik mij dan zou moeten afsluiten van de 99% vrouwen die dan nog overblijven in mijn omgeving. Ik heb wel ervaring met vriendschappelijke omgang met dames, zonder dat er meer bij kwam. Ik moet zeggen dat ik daar heel fijne herinneringen aan heb. Dat is sociaal heel vormend. Vele malen gezonder dan de seksualistische inslag die onze cultuur blijkbaar zo graag ziet. Dan komt interesse in een vrouw al snel neer op: verliefdheid, wazig in je hoofd worden door dagdromen over haar, en al dat soort onzin wat sociaal alleen maar belemmerend werkt.
Wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd. Zo zie ik dat ook in deze dingen. Ga eerst als mensen van verschillend geslacht heel onbevangen en gezellig met elkaar om. En de andere aspecten, die komen dan vanzelf wel op hun plek terecht. Maar juist als je dat gewone geen kans geeft - en daar is onze cultuur helaas verdraaid goed in! - dan kom je aan dat bijzondere nooit toe.
De botte definitie van zulke relaties als lesbisch, dus als expliciet en eenzijdig seksueel...
Wat een prachtige en rake verwoording! Het slaat de spijker op zijn kop!
Het verklaart ook die diepe afkeer die ik hier nogal eens geuit heb, die men hier homofobie noemt. Het is het gevolg van een bepaalde gedraging, van een bepaalde cultuur.
Toch is juist dat wat westerse campagnes beogen met hun coming-outboodschap: kom er maar openlijk voor uit dat je lesbisch of homo bent. Ze werken daardoor als de spreekwoordelijke olifant in de porseleinkast.
Juist, heel raak gezegd!
En we weten allemaal dat 'als een olifant door de porceleinkast banjeren' géén typering is van sociaal fijnvoelend gedrag.
Dat valt mij dan ook zo op: die eenzijdigheid. De gevoeligheden van homo's worden verabsoluteerd, terwijl wat het doet met anderen buiten de aandacht blijft.
"Voor 1999 was het in Roemenië relatief gemakkelijk om hand in hand met een vriendin over straat te lopen. Mensen hadden immers nog geen expliciet seksueel getint label dat ze aan dat gedrag konden hangen. ..."
En zo hoort het dus.
Ja, die onbevangenheid, die die eerste zin omschrijft, daar ben ik een groot voorstander van.
Dat denken van "hand in hand als vrienden = homo's", daar ben ik helemaal tegen. Zoals ik eigenlijk ook tegen "jongen + meisje = verkering" ben. Want in beide gevallen is er sprake van een verseksualiseerde blik. Een groot gebrek aan nuchterheid, zo kan ik het ook noemen. Dat is de ziekte van onze cultuur. En ik voel mij ontzettend belemmerd in mijn sociale ontwikkeling door die bekrompenheid.
"...expliciet seksueel getint label... Een label dat symbool stond voor het willens en wetens doorbreken van de normen en waarden van hun land. Door de introductie van westerse termen als ”gay” en ”lesbian” veranderde dat, en al snel werd dat een scheldwoord waarmee ”homo’s” werden gebombardeerd. Ook vrouwen die niet openlijk als lesbisch door het leven wilden gaan, kregen het op straat naar hun hoofd geslingerd. Ik kan niet langer hand in hand met een vriendin door Boekarest lopen, zonder dat ik agressief word aangesproken door passanten.”
En zo is die maatschappij dus ook verziekt met het virus van de verseksualiseerde bekrompenheid, dankzij het 'geavanceerde' westen (kots kots!). Weer iets goeds om zeep geholpen dankzij volstrekt misplaatste culturele arrogantie!
Blijkbaar nog altijd niks geleerd van het koloniale verleden. Toen banjerde men ook zo heerlijk als olifanten door de porceleinkasten. Bijvoorbeeld met die grensverdelingen in Afrika dwars door gebieden van stammen heen, met rampzalige gevolgen. Zoals bijvoorbeeld in Ruanda. Chapeau!
](./images/smilies/eusa_wall.gif "Brick wall")
Alleen omdat jij homofoob bent, mag de homo dus niet eerlijk en open zijn over zijn geaardheid?
