Mortlach schreef:
Ik kan me ook niet voorstellen in een situatie te zitten waarin het (regelmatig) slaan van je kind de enige "werkbare" optie is om het in de hand te houden. Ik kan me dat letterlijk niet voorstellen, dus kan en zal ik er ook niet over oordelen, of in ieder geval proberen dat niet te doen. Dus als ik lees dat mensen het zo beschrijven, kan ik niets anders dan denken "O, het bestaat dus toch", maar inleven is gewoon heel erg lastig, zo niet onmogelijk. In dat geval zou ik denken aan hulp van een jeugd-psychiater/psycholoog of andere lui die gespecialiseerd zijn op dat gebied in zoverre dat pad nog niet bewandeld is.
Ik heb het niet over slaan!!!!!!!!!!!!!!!!!
Slaan is en blijft iets geheel anders dan een PT.
Ik kan me namelijk ook niet voorstellen dat je je kind regelmatig slaat. Dus een pak slaag geeft.