Natuurlijk kan het goed gaan. Als ik blindelings de straat over steek kan dat ook goed gaan.
Als ik in de winkel iets steel kan dat ook goed gaan.
Maar dat verandert niets aan het feit dat het niet is zoals God het wil.
En doordat je een ongelijk span bent heeft de duivel een lekker bedje om te stoken.
Ken ook een echtpaar daar is de vrouw gelovig en de man ( na 28 jaar huwelijk) nog steeds atheist. Hun kinderen mochten altijd naar de kerk en ze lazen uit de Bijbel bij het eten en er werd gebeden.
Maar de vrouw zegt zelf dat ze het nooit had moeten doen. Het brengt veel strijd en je bent nooit echt samen 1.
En de kinderen zijn allemaal afgedwaald. Niet dat het misschien ook niet zo zou zijn als ze wel beide gelovig waren geweest, maar de invloed van
deze man is toch aanwezig. Ook al vond hij dat ze opgevoed moesten worden met de Bijbel.
Als ongelijk span ga je een juk aan. Je blijft je hele leven ongelijk.
Enkele practische voorbeelden misschien.
Kinderen die God je wil geven? Alleen jij denkt daar zo over.
Kinderen opvoeden tot Zijn eer? Alleen jij zult dat moeten doen.
Ben je ziek? Alleen jij zult kunnen bidden om beterschap.
Er is niets zo fijn om te weten dat je het samen alles van God verwacht.
Dat als je ziek bent je partner met je en voor je bid.
Dat je de kinderen samen als een gift uit Zijn hand ziet met daarbij de verantwoordelijkheid die je samen hebt om ze van Hem te vertellen.
Als je kinderen naar bed gaan, kun je beide met ze bidden.
Ze inderdaad voorleven als kinderen van God.
Nee als je als ongelijk span door het leven wilt gaan dan trek je zeker een zwaar juk aan. God was nog niet zo dom om dat niet goed voor ons te vinden. Hij weet wat goed voor ons is, ook al zouden we het weleens anders willen. Uit ervaring heb ik wel geleerd dat wat God ons voorschrijft niet is tot onze ellende maar voor ons behoud.
)
