Columbus:
ik denk dat het meer met karakter of persoonlijkheid te maken heeft.
ben je van nature positief of negatief ingesteld dan ga je ook zo met tegenslagen om.
Ja, dat klopt. Het heeft absoluut met karakter te maken en met persoonlijkheid. Ik ben een doemdenker, negativiteit is mij niet vreemd.
en ook positief ingestelde mensen denken na, ook als zij pijn lijden alleen gaan ze er anders mee om.
negatief ingestelde mensen hebben er misschien meer 'last' van.
Ik heb ook niet gezegd dat positief denkende mensen niet nadenken, ik heb wel gezegd dat negatieve mensen vaak negatief zijn door het denken, dus een een bewijs dat ze denken...
Henk77:
kurtyo, dat bericht wat je hebt geplaats,zou je dat maybe terug willen nemen?
Waarom zou ik mijn posting terugnemen? Ik val niemand persoonlijk aan en ik ben niet extreem in mijn bewoordingen. Mag ik mijn gevoel en mijn gedachten niet meer uiten? Het is een forum. Ik sta open voor discussie. Maar niet voor een terechtwijzing van jou. Aangezien deze niet gefundeerd is.
wat ben jij hard en medogenloos en verhard mannetje.maar 1 ding weet ik wel,God zal jou hier wel op aan spreken.
Gelukkig hoef jij daar niet over te beslissen. Maar je hebt gelijk, ik ben hard en verhard. Maar ik heb een leuke verrassing voor je: zo ben ik niet geboren, zo ben ik gemaakt. God spreek sowieso niet vaak tot en tegen me. Eigenlijk merk ik niets van hem. Dat doet pijn. Ik wil graag anders, absoluut. Maar God is verder weg dan ooit. Ik heb ook echt het gevoel dat Hij me keihard terug gesodemieterd heeft in het moeras waar ik uit probeerde te komen. En wie ben jij om daarover te oordelen? Wie ben jij om mijn gevoel en mijn emoties te veroordelen?
je hoeft tegen mij geen verantwoording afte leggen,maar tegen Hem die in de hemel is.
Toch lijkt het erop dat je wilt dat ik verantwoording afleg tegenover jou, anders zou je het niet vragen.
En ik ben van mening dat wanneer iemand zulke uitspraken doet,eigenlijk helemaal niet op refoweb thuis hoort.
Heb je al eens rond je heen gekeken? Niet echt klaarblijkelijk. Er zijn namelijk 'ras-refo's' die harder zijn in bewoordingen als dat ik dat ben. Verder, ik poneer mijn mening op een degelijke manier. Ik uit mijn gevoel en ik ben hier niet om dat de grond in te laten stampen door jou.
Hijwel:
wat doe jij naar een tegenslag? hoe ga jij om met de rottigheid in deze wereld. (want die is er gewoon) God laat dingen gebeuren op aarde.
Wat ik doe na tegenslagen? In het begin probeerde ik te vechten. Na jaren strijd ben ik het vechten moe/beu. Ik kan het niet meer, ik ben op en ik zit er doorheen. Ik ben een doemdenker en kan daar absoluut niet mee omgaan. Ik kan sowieso slecht met mezelf omgaan en ook niet met anderen en God.
Hoe ik met de rottigheid op de wereld omga? Ongeveer op dezelfde manier. En ik schrijf het vaak op de rekening van God. Misschien juist wel OMDAT Hij dingen gewoon laat gebeuren.
Maar God is niet de auteur van het kwaat, dat zijn wij. God heeft echt wel het goede met jou voor, maar mensen kunnen rotzooi schoppen in jou leven. Er kunnen vreselijke dingen gebeuren door de rotzooi in de wereld.
Volgens mij is God gedeeltelijk wel de auteur van het kwaad. Zie mijn theorie die ik op dit forum gepost heb (Kwade God/Onschuldige Satan). Mijn gedachten en beleving zijn niet compleet overeenkomstig mijn bedachte theorie. Maar ik heb er wel moeite mee om God niet als (indirecte) auteur van het kwade te zien. Dat mensen rotzooi kunnen schoppen weet ik, jij en ik inbegrepen, daar ben ik me van bewust.
Maar je mag altijd bij God komen, die jou rust en troost zal geven. Als je dicht bij God leeft dan kan je de wereld aan!
Waarom is me dat na jaren strijd steeds onduidelijker aan het worden? Waarom merk ik steeds minder van God? Waarom heb ik steeds meer het gevoel dat ik aan mijn lot overgelaten word? Waarom moet ik blijven vechten? Ik kan het niet meer, ik ben op.
was jij anders dan adam en eva geweest? denk jij dat je gekozen had voor God i.p.v voor de duivel (die je een mooie schijn wereld) voor hield?
Dat weet ik niet omdat een tasten in het duister is. Dat weet je nooit, omdat ik toen niet leefde. Mensen zeggen altijd dat wij hetzelfde gedaan zouden hebben, maar hoe weet je dat? Bovendien zit je dan nog met het feit dat het niet gehoeven had. Als het kwade niet geschapen was door God.
En waarom heeft God de mens geschapen? hij heeft ons geschapen zodat wij vrijwilig zouden leven voor Hem. vrijwilig is dus dat God een mens heeft moeten schapen met een vrije wil. Wij hebben verkeert gekozen, en hadden net zo goed, goed kunnen kiezen.
Hij heeft het kwade dus geschapen om maar geen robots van ons te maken? Als het kwade namelijk niet bestond zouden wij namelijk geen keus hebben. Maar dan is het toch niet eerlijk dat Hij ons daar wel op afrekent? Hij heeft ons dan indirect toch zelf ook in de verleiding gebracht?
Maar je mag God de schuld geven van jou rotzooi op aarde, maar daar wordt je verbitterd van, je liefde zal afnemen, en je hart zal harder worden.
Daar heb ik al last van inderdaad. Ik voel me soms net aanwezig in de buurt van Mordor o.i.d. Dan voel ik liefdeloosheid en pijn en koude.
oke denk dan niet na, en leef verder met een levende hoop op Jezus Christus. Dat hij jou leven verder zal lijden.
Makkelijker gezegd dan gedaan. Bovendien heeft onze God mij 'gezegend' met een behoorlijk verstand en met een goed brein. Hij heeft mij toch zelf de gave van het denken gegeven? Hij heeft mij toch mijn iq gegeven? Etc.