Klaas schreef:Helaas heb ik het artikel uit het RD nog steeds niet onder ogen gehad. Ik ben eigenlijk wel benieuwd of er nog andere dan de hier genoemde argumenten tegen de film in staan.
Ik wil in ieder geval nog 'even' ingaan op een tweetal bezwaren die hier een aantal keren genoemd zijn.
Jezus is God en mag daarom niet afgebeeld worden.
Over de argumenten hiertegen is al het nodige gezegd (waar blijft de reactie???) en ik wil niet in herhaling vallen. Ik wil daarom een aspect aanstippen dat nog niet ter sprake gekomen is. De orthodoxie leert dat Jezus volkomen God is. Maar ook wordt ons geleerd dat Jezus volkomen mens was. Hij was ons in alle dingen gelijk behalve de zonden. Dr. Graafland schreef een aantal jaren geleden dat veel mensen in de gereformeerde gezindte dit wel met de mond maar niet volkomen met hun hart lijken te belijden. Ik denk dat hij daarin gelijk heeft. Op de één of andere manier is er een huiver voor het al te menselijk voorstellen van Jezus. Hij was mens OK, maar Zijn goddelijkheid wordt net wat (of veel) meer benadrukt. Jezus wordt daardoor een man wiens voeten, bij wijze van spreken, nooit vies werden omdat Hij zo'n 5 cm boven de grond en die continu met een hemelse gloed om Zijn hoofd het land doortrok. Veel mensen zullen uiteraard niet letterlijk deze beelden hebben maar ik vermoed wel dat dat veel dichter bij het beeld van Jezus ligt dan veel menselijker zaken. Een Jezus die na een dag warm weer flink zweette, op z'n tijd naar de wc moest en die als kind ook ooit z'n eerste erectie gehad heeft zijn zaken die veel verder van ons afstaan en door sommigen wellicht zelfs als beledigend ervaren worden. Toch is dat wat je zegt als je belijdt dat Hij ons in alles gelijk geworden is. Zit er in de kritiek op de film ook niet iets van die huiver om Jezus zo heel menselijk te zien lijden? Doet dat af aan het beeld dat we van Hem hebben? Het benadrukken van Jezus goddelijkheid boven Zijn menselijkheid lijkt wel erg vroom maar doet ten diepste afbreuk aan de bijbel.
De diepte van Jezus lijden kan nooit door een film volledig worden weergegeven.
Allereerst moeten we denk ik vaststellen dat er ook niemand is die beweert dat het lijden dat wel kan worden weergegeven (het lichamelijke) het volledige lijden is. Het is idd zo dat de diepte van Jezus' geestelijke lijden (de Godverlatenheid) niet in een film te vatten is. Als je echter voor ogen houdt dat dit geestelijke lijden erger was dan het lichamelijke lijden, dan kan dat besef, in combinatie met het zien van het verschrikkelijke lichamelijke lijden, je juist wel tot een verdieping van je inzicht in dat geestelijke lijden leiden. Erger dan wat je in de film te zien krijgt kun je je wellicht niet eens voorstellen en toch was Jezus' lijden nog dieper.
De vraag die bij dit argument om de hoek komt kijken is of we onze beperkte menselijke middelen mogen gebruiken om iets van God weer te geven. In principe ontkomen we daar natuurlijk niet aan. Onze taal is al een ontzettende beperking als je het op de keeper beschouwd. Ik wil me nu echter meer richten op het gebruik van beperkte menselijke beelden om ons iets over God voor te kunnen stellen. Ik denk dan allereerst aan Gods liefde. God zelf maakt in de bijbel regelmatig gebruik van het beeld van een vader-kind relatie. God houdt van ons zoals een vader van zijn kinderen houdt. Het beperkte (want menselijke) beeld dat wij hebben van vaderliefde wordt gebruikt om te laten zien hoeveel God van ons houdt. Je zou hiertegen hetzelfde argument in kunnen brengen: Gods liefde is zo onmetelijk groot dat het voorstellen van Gods liefde als de liefde tussen een vader veel te beperkt is en daarom afgekeurd moet worden. Ik neem echter aan dat niemand dat een zinnig argument vindt...
Meer naar het negatieve toe zijn juist de meer behoudende broeders ervan overtuigd dat je je schuld tegenover God doorleefd moet hebben. Je moet iets, maar liefst zoveel mogelijk, van je ellende geproefd hebben. Toch kunnen we ons met onze beperkte vermogens nooit voorstellen hoe schuldig we daadwerkelijk tegenover God staan. Ook hier zou weer het zelfde bezwaar aangehaald kunnen worden maar ook hier wil men daar niet aan.
Al met al geloof ik dan ook niet dat dit 2e argument veel zoden aan de dijk zet...
Klaas
PS: Jacob vroeg: Wie zegt dat Jezus in de hel is geweest?
In de Apostolische Geloofsbelijdenis staat toch ook van Jezus dat Hij is 'nedergedaald ter helle?'
Klaas,
Tjonge mijn complimenten voor je heldere uiteenzetting.
op je eerste ingaand;
wat je schrijft daar ben ik het helemaal mee eens. Maar ik het in deze uiteenzetting mijn pijnpunt niet gevonden. Het gaat me om het volgende.
Als God schrijft in de wet dat Hij een God is die niet aanbeden wilt worden door beelden zoals andere volken lijkt mij dat volledig duidelijk. De joden houden zich tot op de dag van heden hieraan.
Dan komt Christus op aarde. God in de gedaante van een mens. Hoe die gedaante precies is geweest heeft jesaja geschreven. Wat dat betreft heb ik geen verheerlijkt beeld van Jezus lichaam. (als je het in het licht van het lijden ziet is dat weer anders; Het brood dat voor ons gebroken wordt)
Nu deze 2 aspecten maken het voor mij lastig. God kwam op aarde in Christus maar hij bleef Christus. Nu speelt een mens voor Christus in een film. En ik heb daar moeite mee. Ontegenzeggelijk wordt Christus dan afgebeeld. Ik heb daar moeite mee. God heeft het meerder malen verboden in zijn Woord. Ik denk bijvoorbeeld aan deze tekst.
Jesaja 40:25 Bij wien dan zult gijlieden Mij vergelijken, dien Ik gelijk zij? zegt de Heilige
Is een film niet een vergelijking. Ik vind dat toch wezenlijk anders dan je voorbeeld van Christus als vader. (of welke gelijkenis dan ook)
hierbij komend bij jouw tweede punt.
Je argmenten zijn helder. Maar ook hier komt mijn pijnpunt niet naar voren. Uiteraard zijn woorden net zo te kort als welke ander vergelijking dan ook. De bijbel zelf heeft zich vrij sumier gehouden bij het beschrijven van het lijden.
Er is m.i. een principieel verschil tussen
beschrijven en spelen.
Beschrijven is onmogelijk
maar het napselen vind ik niet alleen onmogelijk maar ook een poging wagen om voor God te spelen. Nu kan je dat overdreven noemen en waarschijnlijk is dat ook de intentie van de acteur maar toch.....
Het geeft me een onbehaagelijk gevoel.
kortom nog steeds is het me niet helemaal duidelijk.
en voor me zelf zal ik waarschijnlijk deze conclusie trekken;
Romeinen 14:23 Maar die twijfelt, indien hij eet, is veroordeeld, omdat hij niet uit het geloof eet. En al wat uit het geloof niet is, dat is zonde.
Ik twijfel. Dus het is maar beter dat ik de film niet ziet.
Hierin is de liefde, niet dat wij God liefgehad hebben, maar dat Hij ons lief heeft gehad, en Zijn Zoon gezonden heeft tot een verzoening voor onze zonden.