1a2b3c: Het is een feit dat het evangelie door Gods genade wordt aangenomen maar dat is niet waar het hier om gaat.
Het gaat hier om de MENSELIJKE VERANTWOORDELIJKHEID!!!
Zoals jij het zegt kun je God weer de schuld gaan geven, ja maar God gaf mij die genade niet dus ik kon het niet aannemen.
Ik vind het prima als je als gelovige zegt dat het door Hem alleen is, maar een ongelovige moet je confronteren met zijn eigen verantwoordelijkheid want hij zal het eerste het beste aangrijpen om zich achter te verschuilen.
T.K.: Dat laatste zal ik niet ontkennen, dat doet niemand hier overigens (!), en niemand ontkent dat het iemands eigen verantwoordelijkheid is als hij of zij verloren gaat.
1a2b3c nou-ou!!! Dan moet je maar eens goed terug lezen.
TheKeimpe schreef: Wie dan waar?
Als er bij voorbaat al gezegd wordt 'de mens kan niets' en de eigen verantwoordelijkheid steeds wordt terug gespeeld naar God door te zeggen 'Hij moet het doen, het moet je gegeven worden' e.d. dan is het geen eigen schuld meer, de mens wil immers 'wel willen', maar dat moet God werken.
Dan zeg je in feite dat je verloren gaat omdat je niet kunt, zo krijgt God met een omwegje de schuld.
Op die manier hou je een ‘slachtoffer’ over die er ook niets aan kon doen want als God het hem niet geeft ….o nee, het wordt niet letterlijk zo gezegd maar het is wel wat er staat.
Als ik het vergelijk met een rekensom hoe sommigen hier redeneren ziet het er zoiets uit: één plus twee is …. Twee, want ze weten dat het goede antwoord ‘twee’ moet zijn (ongeloof en onwil), maar het antwoord wat in de berekening staat is drie. (met als eerste onmacht en daarna ongeloof en onwil)
Dus als je het letterlijk neemt zul je het niet snel tegenkomen maar als je leest wat er staat dan struikel je erover. (ik heb geen zin om namen te noemen en op te zoeken ‘wie dan waar’, je kunt het zelf lezen)
Ik hou het erbij dat voor een ongelovige het evangelie zo gebracht moet worden dat hij zich nergens achter kan verschuilen, maar dat het duidelijk is dat het zijn eigen onwil/ongeloof is als hij het verwerpt, en NIET zijn onmacht.
En als je dat doet worden mensen vijandig, want ze zijn liever 'slachtoffer'. (ik bedoel niemand persoonlijk maar praat in het algemeen.
TheKeimpe schreef:De wegen scheiden als we op zoek gaan naar de oplossing. Jij stelt: wel het is éénvoudig, de mens moet zijn verantwoordelijkheid gaan nemen.
Dat een mens niet kan geloven is niet omdat geloven zo moeilijk is, maar omdat zijn ongeloof zo sterk is, we moeten niet net doen alsof God iets heel moeilijks van ons vraagt.
Als een mens zijn ongeloof inziet/ervaart (onmacht bestaat uit ongeloof) moet hij niet dogmatisch gaan redeneren (God moet het doen), maar zijn grote zonde van ongeloof gaan belijden samen met de rest van zijn zonden.
God wil om Jezus wil alle zonden vergeven incl. de zonde van ongeloof. Bij Hem is alles wat we nodig hebben en Hij beloofd alles te geven wat wij nodig hebben.
Als dat toch eens geloofd werd, dat we Hem daarin vertrouwen ... dan hebben we waarschijnlijk heus nog wel verschil van mening over dogma's hier op het forum maar we zouden elkaar allemaal vinden in Jezus Christus.