Moderator: Moderafo's
Galateia schreef:Nou schelpje3, ik denk dat je nu voorbij gaat en dat wat lievemama met ons deelt. Ze voelt zich wel degelijk eenzaam en natuurlijk snapt zij zelf ook wel, dat dat erger is als haar man er ineens niet meer zou zijn. Duh! En natuurlijk is zij blij, dat haar man werk heeft en het gezin kan onderhouden.
Maar dat betekent niet, dat zij daar dan maar de hele dag dankbaar voor moet zitten zijn. Zij is ook een individu met behoeftes die verder gaan dan het zorgen voor de kinderen en het geduldig thuis zitten wachten op haar man. Dat een ander daar misschien heel erg gelukkig van wordt, prima, maar dat geldt nu eenmaal niet voor iedereen.
@lievemama: heb je je verdriet en eenzaam gevoel al wel eens met je man besproken, precies zoals je het hier hebt gedeeld? Natuurlijk gunt jouw man je van alles, maar hij kan je behoeftes natuurlijk ook niet 'ruiken'. Mannen moeten daar toch vaak echt concreet mee geconfronteerd worden
Ik vind het zelf echt wel een beetje niet zo goed van je man, om het op bed leggen dan maar ana jou te vragen, omdat de ousdte een beetje moeilijk doet. Het is jullie kind, ook hij heeft hierin een verantwoordelijkheid. Als je begrijpt, wat ik bedoel. Het is natuurlijk wel heel erg gemakkelijk, als jij dat dan maar elke keer weer doet. En zo sluipt er dan een gewoonte in... en misschien is je man zich daar niet eens van bewust. Maar op deze manier komt het wel een beetje over, alsof jouw man bepaalde dingen voor lief neemt. En het is voor sommige vrouwen gewoon echt heel zwaar om continu de zorg voor kinderen en huishouden te dragen. Daar is niets raars aan en dat is al helemaal niet een teken van ondankbaarheid.
) maar soms kunnen de dagen zich aaneenrijgen in saaie gebeurtenissen.
schelpje3 schreef:Galateia schreef:Nou schelpje3, ik denk dat je nu voorbij gaat en dat wat lievemama met ons deelt. Ze voelt zich wel degelijk eenzaam en natuurlijk snapt zij zelf ook wel, dat dat erger is als haar man er ineens niet meer zou zijn. Duh! En natuurlijk is zij blij, dat haar man werk heeft en het gezin kan onderhouden.
Maar dat betekent niet, dat zij daar dan maar de hele dag dankbaar voor moet zitten zijn. Zij is ook een individu met behoeftes die verder gaan dan het zorgen voor de kinderen en het geduldig thuis zitten wachten op haar man. Dat een ander daar misschien heel erg gelukkig van wordt, prima, maar dat geldt nu eenmaal niet voor iedereen.
@lievemama: heb je je verdriet en eenzaam gevoel al wel eens met je man besproken, precies zoals je het hier hebt gedeeld? Natuurlijk gunt jouw man je van alles, maar hij kan je behoeftes natuurlijk ook niet 'ruiken'. Mannen moeten daar toch vaak echt concreet mee geconfronteerd worden
Ik vind het zelf echt wel een beetje niet zo goed van je man, om het op bed leggen dan maar ana jou te vragen, omdat de ousdte een beetje moeilijk doet. Het is jullie kind, ook hij heeft hierin een verantwoordelijkheid. Als je begrijpt, wat ik bedoel. Het is natuurlijk wel heel erg gemakkelijk, als jij dat dan maar elke keer weer doet. En zo sluipt er dan een gewoonte in... en misschien is je man zich daar niet eens van bewust. Maar op deze manier komt het wel een beetje over, alsof jouw man bepaalde dingen voor lief neemt. En het is voor sommige vrouwen gewoon echt heel zwaar om continu de zorg voor kinderen en huishouden te dragen. Daar is niets raars aan en dat is al helemaal niet een teken van ondankbaarheid.
Ze vroeg of dat herkenbaar was ! Nou niet altijd dus.
Ik spreek wel meer jonge vrouwen die eigenlijk een beetje teleurgesteld zijn. Het leven is niet zo'n roze wolk (niet dat iedereen daar in gelooft natuurlijk
Maar de kunst is dan er iets van te maken. Ik kijk altijd maar naar degene die het minder hebben, dan ben je al snel tevreden met wat je hebt.
Tja, we kunnen wel suggesties aandragen voor lievemamma, maar ze moet het echt zelf doen. En veel mannen hebben nu eenmaal geen antenne
? Las een paar maanden geleden op een Amerikaanse blog dat de schrijfster van mening is dat moeders Bijbels gezien geen recht hebben op 'me-time/eigen tijd'. Volgens haar zou je dag helemaal gevuld zijn als je volgens Bijbels principe te werk gaat en dat dat ook zo hoort. Discussieer.... (ik ben het daar overigens niet helemaal mee eensch hoor, maar ben benieuwd wat anderen vinden)
Ik zou het dan toch christelijker vinden om je kinderen boven je man te plaatsen.
MissF schreef:Ik ben het met je eens Galateia.
En Schelpje3, heel mooi dat jij de mooie kanten van het leven altijd ziet, en zijn mensen genoeg die dat soms niet zien. En dan helpt het geen bal om te zeggen dat jij het wel ziet
).
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 15 gasten
