Berichtdoor Rebekka1 » 08 okt 2008 15:08
Wat herkenbaar allemaal! Zelf ben ik bijna 2 jaar getrouwd en heb inmiddels 2 miskramen achter de rug. Er zijn perioden dat het onderwerp 'kinderen-krijgen' bijna een obsessie word. En dat wil ik niet, gebeurt gewoon! Krijg ik wel ooit kinderen? Als je dan eindelijk zwanger bent, waarom moet het dan mis gaan? Na mijn miskramen ben ik als het ware mijn werk ingevlucht. Op mijn werk weten de meeste collega's wel van mijn miskramen af. Dat komt ook omdat zwangere medewerkers bepaalde werkzaamheden niet mogen doen, als collega's je dan vervangen valt dat op.
Ik krijg genoeg meelevende reacties, echt ook heel fijn. Maar je moet het zelf verwerken en een plaats geven.
Er zijn ook momenten dat ik het los kan laten. Ik hoop echt dat ik ooit moeder worden mag, maar gelukkig ligt dat in Gods hand.
De mens wikt,
maar God beschikt.