reform schreef:Waarom is die meer wetenschappelijk gegrond? Een aanname kan je wetenschappelijk niet bewijzen.
Klopt; maar zonder aannamen geen wetenschap. Je zult dus moeten bouwen op aannamen (die in de beta-wetenschap vaak axioma's of postulaten worden genoemd). Die worden soms expliciet neergezet (in de wiskunde bijvoorbeeld), maar lang niet altijd. In de alfa-wetenschappen zitten ze sowieso meer verborgen in een web van geloof dat je zou kunnen onschrijven met de noemer 'common sense': een geheel aan 'waarheden' waar de meerderheid van de mensen in gelooft. Voorbeelden: de aanname dat er sprake is van het bestaan van verschillende objecten, de aanname dat 'maan' (in het Nederlands) een woord is dat naar een aanwijsbaar object (de maan) verwijst, de aanname dat er een verleden is.
In de wetenschap wordt voortgebouwd op dat soort (common sense) aannamen. Jij haalt er echter een aanname bij ('de Bijbel is onfeilbaar') die daarbij in een schril contrast staat. En dat maakt jouw 'methode' verre van wetenschappelijk - in tegenstelling tot die van Cicero (ik heb hem, hoewel ik deze discussie niet heel grondig heb gevolgd, nog niet echt op een onwetenschappelijke aanname kunnen betrappen).
Je doet precies hetzelfde als Cicero...je constateert een verschil. Dus je neemt aan dat er tegenstrijdigheden zijn tussen de 3 synoptici. Ik constateer een verschil en ik neem niet automatisch aan dat er een tegenstrijdigheid is.
Op welke verschillen doel je hier?
Als je echt wetenschappelijk bent, laat je beide aannames open.
Nog even voor de duidelijkheid: wetenschappelijkheid sluit dus niet per definitie aannamen uit (zonder aannamen geen wetenschap), maar beperkt zich wel tot 'common sense'.
Over jouw (onwetenschappelijke) aanname:
reform schreef:Sorry beste mensen, maar ik kan gewoon echt niet geloven dat de bijbel tegenstrijdig is. Als er bepaalde dingen in de bijbel tegenstrijdig zijn, hoe kan ik dan zeker weten of Jezus mijn daadwerkelijker redder is.
Twee dingen:
1) Je probeert hier je aanname aannemelijker te maken, maar mijns inziens is dat niet echt overtuigend. Dit was al gezegd geloof ik, maar ik zal er een voorbeeld bij geven. Je zou ook van een auto ongeveer hetzelfde kunnen zeggen: 'Sorry beste mensen, maar ik kan gewoon echt niet geloven dat deze auto een foutje zou kunnen vertonen. Als hij een foutje zou kunnen vertonen, hoe kan ik dan zeker weten of deze auto mij veilig thuis brengt?'
Vervolgens ga je in discussie met mensen die twijfelen of een bepaalde v-snaar niet vervangen zou moeten worden. Zij vinden dat dat niet afdoet aan de auto; iedere auto is uiteindelijk door mensen in elkaar gezet en heeft tenslotte onderhoud nodig. Jij wil dat niet weten (de auto moet perfect zijn) en als je een rafeltje ziet aan de v-snaar leg je dat als volgt uit: 'Die v-snaar is perfect en dat rafeltje is géén mankement.' (Even los van de vraag of het daadwerkelijk een mankement is; het gaat mij om de insteek.)
Als jij gelijk (of geluk!) hebt, dan zul je prima rijden. Maar je zult ook prima rijden als je je auto af en toe even controleert en waar nodig repareert. Ik persoonlijk vind dat toch veiliger.
2) Volgens mij kom jij voornamelijk op de verkeerde manier voor je 'waarheid' op. Alles draait namelijk om je aanname, dat de Bijbel onfeilbaar is. Van daaruit exegetiseer je, maar dat is meestal niet overtuigend voor anderen, omdat die jou vooronderstelling (m.i. terecht natuurlijk) niet delen. Mocht je nog steeds van die vooronderstelling overtuigd zijn, dan kun je dus volgens mij beter proberen die aannemelijker te maken op grond van degelijke(r) argumenten i.p.v. voornamelijk slechts te exegetiseren vanuit die aanname. Of dat haalbaar is, is punt twee, maar dat is jouw probleem.
Maar dat terzijde.