Marnix schreef:
Dit is een vreemde paradox die je schetst. Geloof is niet een of ander algemeen geloven in feiten. Als je geen zekerheid hebt geloof je niet echt. Geloof en geloofszekerheid zijn niet van elkaar los te koppelen.
Daar is wel iets op af te dingen volgens mij. Jij schetst nu de ideale situatie, zoals het zou moeten zijn. De praktijk van een christen is echter weerbarstiger. Er kunnen (tijdelijk) momenten zijn dat je die zekerheid niet (meer) hebt en dat het lijkt alsof God Zich verborgen houdt of je zelfs verlaten heeft. Dat kan diverse oorzaken hebben. De Heere kan je zo beproeven, maar het kan ook omdat je b.v. (boezem)zonden aanhoudt. Op die momenten is er van geloofszekerheid weinig meer over. Twijfel is menselijk, maar wel zondig en zeker geen vrucht.
Daarnaast kun je iets verstandelijk zeker weten, maar is het nog geen hartekennen geworden. Waarachtig geloof en vergeving van zonde gaan echter altijd samen.
Rosalie schreef:
Ik vind dit dus echt onzinpraat! Zoals ik al eerder aangaf, ik zit voor mijn werk dagelijks meerdere uren op internet. En ik ben ook nog nooit "per ongeluk" op een pornosite gekomen! Dus, tell me... hoe kan dit?
Mijn kinderen hebben wel eens de neiging (gehad) om op allerlei popups te klikken. Als je daar aan begint, is het einde zoek en haal je heel wat ellende over je heen. Op diverse sites met spellen en freeware stikt het van de popups. Maar daar hoor je tijdens je werk ook niet te komen. Vandaar dat je er geen last van hebt.

Kust den Zoon, opdat Hij niet toorne...